Το mod που κατέκτησε τους gamers
Πριν χαλαρώσουμε και εμείς για λίγες μέρες και επιστρέψουμε -ουσιωδώς- δριμύτεροι, πιστεύουμε πως αξίζει να σας παρουσιάσουμε κάτι, το οποίο πριν λίγο καιρό υπέπεσε στην αντίληψή μας και το οποίο έχει λάβει αρκετά μεγάλες διαστάσεις στο χώρο του gaming.
Ο λόγος για το mod του Arma 2, με τίτλο “DayZ”.
Το Arma 2 είναι ένας από τους πλέον αξιόλογους -για όσους ασχολούνται- στρατιωτικούς εξομοιωτές που κυκλοφορούν. Μέχρι πριν λίγους μήνες είχε τραβήξει την προσοχή μονάχα των πιο παθιασμένων «μιλιταριστών», κάποια στιγμή ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν. Ο λόγος που η βιομηχανία μας είναι γεμάτη εκπλήξεις, πολυπλοκότητα και νέες εμπειρίες είναι απλός. Οι περισσότεροι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτήν είναι παθιασμένοι και αγαπούν αυτό που κάνουν. Το ίδιο και ο Dean Hall της Bohemia Interactive ο οποίος αποφάσισε να πραγματοποιήσει κάποιες αλλαγές στον κώδικα του Arma 2. Μία ήταν η βασικότερη όμως. Εισήγαγε τα zombie.
Πριν σταματήσετε να διαβάζετε, μιας και τα zombie είναι της μόδας τελευταία, αναλογιστείτε πως ο χάρτης του Arma 2 περιλαμβάνει μία έκταση 225 τετραγωνικών χιλιομέτρων γεμάτη πόλεις, οικισμούς, γραφικά χωριουδάκια και δάση και ο παίκτης έχει την ελευθερία να πάει οπουδήποτε θέλει. Η διάκριση του DayZ από τις υπόλοιπες “zombie apocalypse” προτάσεις όμως, είναι το γεγονός πως βασίζεται στο ρεαλισμό. Ένας ρεαλισμός, δάνειο από την εξαιρετικά λεπτομερή μηχανή του Arma. Συνεπώς σχεδόν τα πάντα στο mod δεσμεύονται από τους κανόνες της πραγματικότητας και είναι ακριβώς αυτοί οι κανόνες που αναπαράγουν πιστά τις συνθήκες επιβίωσης στους servers του DayZ.
Οι παίκτες ξεκινούν στα παράλια του νησιού, Chernarus, τη ψηφιακή ενσάρκωση μίας μετασοβιετικής πραγματικότητας και ο αντικειμενικός σκοπός τους είναι η επιβίωση. Από ‘κει και πέρα όλα επιτρέπονται. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδινα και από το ξεκίνημα κιόλας βρίσκονται αντιμέτωποι με τα πιο σημαντικά εμπόδια. Το σακίδιο του κάθε παίκτη περιλαμβάνει μονάχα ένα φακό, επίδεσμους και παυσίπονα. Την τροφή του οφείλει να τη βρει ο ίδιος. Το ίδιο και το νερό. Το ίδιο ισχύει και για την προστασία του. Από τσεκούρια μέχρι περίστροφα και από κυνηγετικές καραμπίνες μέχρι τουφέκια ελεύθερου σκοπευτή.
Το θέμα είναι πως όλα αυτά τα αντικείμενα εκτός του ότι είναι δυσεύρετα, βρίσκονται κατά κύριο λόγο σε οικισμούς και πόλεις. Σε σπίτια, αχυρώνες, στρατιωτικές εγκαταστάσεις και καταστήματα, περιτριγυρισμένα από zombie και πολλές φορές περιφρουρημένα από αντίπαλους παίκτες, οι οποίοι συνήθως είναι εχθρικοί και αδίστακτοι. Ο κυριότερος λόγος είναι το full-loot στοιχείο του παιχνιδιού. Όταν ένας παίκτης εξουδετερώσει έναν άλλο μπορεί να πάρει όλες του τις προμήθειες, τα αντικείμενα και τα όπλα. Άλλο ένα στοιχείο που εκτοξεύει εκθετικά το ρεαλισμό του παιχνιδιού, είναι πως ο κάθε παίκτης έχει μία ζωή.
Όταν πεθάνει στο παιχνίδι, κάνει respawn και πάλι σε κάποιο σημείο στην ακτή του Chernarus χωρίς τα αντικείμενα που είχε συγκεντρώσει.
Αναλογιστείτε λοιπόν ένα χαρακτήρα, με τον οποίο έχετε συγκεντρώσει αρκετές προμήθειες ικανές να σας κρατήσουν ζωντανό για αρκετές μέρες. Αλλά έχετε συγκεντρώσει και αρκετά εργαλεία που κάνουν τη ζωή σας εύκολη σε αυτό το τεράστιο νησί. Από σπίρτα για τη φωτιά, μέχρι χάρτη, πυξίδα -ζωτικά για τον προσανατολισμό σας- (καθώς στην αρχή του παιχνιδιού ο παίκτης δεν διαθέτει τίποτα εκ των δύο), τσεκούρι για τα ξύλα της φωτιάς και φυσικά όπλα. Και δεν κάνουμε καν κάποια αναφορά σε μερικά από τα πιο σπάνια αντικείμενα του χάρτη. Όπως GPS, κιάλια νυχτερινής οράσεως, όπλα στρατιωτικού επιπέδου και τα συναφή τα οποία θεωρούνται θησαυροί ανάμεσα στους παίκτες.
Όλα αυτά μπορούν να χαθούν. Τίποτα δεν είναι ασφαλές στο νησί και ακόμα και αν μερικές φορές ο παίκτης έχει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας το Chernarus καταφέρνει να τον διαψεύσει με τον πιο απογοητευτικό και επίπονο τρόπο. Το θετικό της υπόθεσης είναι πως το παιχνίδι έχει την ικανότητα να διατηρεί τις πληροφορίες του κάθε παίκτη, όπως την τοποθεσία που βρίσκεται και τα αντικείμενα του, πράγμα που σημαίνει πως μετά από κάθε αποσύνδεση από τον εκάστοτε server, μπορεί να συνδεθεί (σε οποιονδήποτε server εξαιτίας της “hive” λειτουργίας) και να συνεχίσει από ‘κει που είχε μείνει.
Αυτά είναι όμως τα περισσότερο «τεχνικά» θέματα. Είναι η εισαγωγή στον κόσμο του Chernarus και ένα πρώτο βήμα στην κατανόηση της πραγματικότητας του DayZ. Το παιχνίδι δεν έχει κάποιου είδους αποστολές ή κάποιου είδους υπόθεση.
Ο στόχος είναι η επιβίωση και γύρω από αυτήν αναπτύσσονται τα πάντα. Είτε αυτά λέγονται επιλογές είτε συνέπειες. Ένα ασύλληπτο πλέγμα metagaming του οποίου τα όρια είναι δυσθεώρητα και εξαρτώνται μονάχα από τις πράξεις των παικτών.
Υπάρχει το ενδεχόμενο να παίζετε για δύο ώρες χωρίς να χρειαστεί να ρίξετε ούτε μία σφαίρα ή χωρίς να δείτε ούτε μία ψυχή -ζώσα ή μη- αλλά η αίσθηση της δέσμευσης και η απορρόφηση του παίκτη σε αυτήν την πραγματικότητα επιβίωσης είναι κάτι εντυπωσιακό.
Το DayZ δεν προσφέρει απολαυστικό gameplay. Το γεγονός πως βρίσκεται σε Alpha στάδιο απαραιτήτως ενέχει μία ποικιλία από bugs και glitches, το inventory δεν είναι και ό,τι πιο πρακτικό έχει δημιουργηθεί, ενώ το animation των zombie είναι αρκετά προβληματικό. Δεν προσφέρει τεχνικό τομέα που θα σας καθηλώσει, να μη ξεχνάμε πως το Arma 2 είναι παιχνίδι σχεδόν δύο ετών.
Αυτό που προσφέρει το DayZ όμως είναι εμπειρίες. Μία πληθώρα εμπειριών για την ακρίβεια. Προσφέρει επιλογές οι οποίες επηρεάζουν οργανικά τη διάρκεια ζωής του παίκτη. Δεν είναι επιλογές για το «ποιος θα σώσει το σύμπαν» ή αν θα είστε «καλοί» ή «κακοί». Οι επιλογές που θα κάνετε βασίζονται στην επιβίωση. Εφόσον αντιληφθείτε την παρουσία κάποιου παίκτη, θα προσπαθήσετε να τον προσεγγίσετε φιλικά ώστε να πορευθείτε μαζί; Θα επιχειρήσετε να εκμεταλλευθείτε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, ώστε να αποσπάσετε εκείνο το ελκυστικό στρατιωτικό τουφέκι που έχει κρεμασμένο στον ώμο του ή απλά θα τον αποφύγετε; Θέλετε να τραβήξετε τη σκανδάλη σε μία περιοχή γεμάτη από zombie; Αξίζουν όλα αυτά τα αντικείμενα να ρισκάρετε μία κατάσταση από την οποία ίσως να μη μπορέσετε να ξεφύγετε; Έχετε σκεφτεί ένα εναλλακτικό σχέδιο; Στην αρχή οι κινήσεις είναι πιο σπασμωδικές και οι παίκτες διατεθειμένοι να παίρνουν μεγαλύτερα ρίσκα αλλά όσο περνά ο καιρός και ο εξοπλισμός βελτιώνεται, τόσο πιο δύσκολες γίνονται και οι αποφάσεις.
Το εντυπωσιακό είναι πως οι παίκτες έχουν βρει τρόπο να αντισταθμίσουν μερικές καταστάσεις. Ανάμεσα σε όλους τους υπόλοιπους μύθους που ακούσαμε στους servers του παιχνιδιού, μάθαμε για έναν οικισμό, τον οποίο ελέγχει μία ομάδα παικτών η οποία έχει ξεκινήσει ανταλλακτικό εμπόριο. Μάθαμε για ομάδες από “bandits” (έτσι αποκαλούνται οι παίκτες που σκοτώνουν τους άλλους παίκτες αδιακρίτως) οι οποίες μυούν και ελέγχουν τα νεότερα μέλη ζητώντας τους να κάνουν θελήματα, όπως να lootάρουν ολόκληρες πόλεις, για να τους δώσουν το πρώτο τους όπλο. Μάθαμε για παίκτες που επισκευάζουν κάποια οχήματα και κινούνται σε convoy κάνοντας επιδρομές σε στρατιωτικές βάσεις και φυσικά σκοτώνοντας παίκτες. Μάθαμε για μοναχικούς «κυνηγούς παικτών», με εντυπωσιακό εξοπλισμό, που βρίσκονται στα βόρεια δάση και βρίσκουν ευχαρίστηση εντοπίζοντας και δολοφονώντας ανυποψίαστους παίκτες.
Θα μπορούσε κάλλιστα κάποιος να δει όλο αυτό το εγχείρημα ως ένα κοινωνιολογικό πείραμα και ίσως και μία προσωπική δοκιμασία. Έναν τρόπο να δει πως αντιδρά ο καθένας μας σε συνθήκες πίεσης και πως οι συμβατικές δομές του κοινωνικού συνόλου διαβρώνονται, με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης να παίρνει τη θέση τους.
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά περισσότερα για το #DayZ και ακόμα και τότε το πιο πιθανό είναι πως θα αδικούσαμε το εγγενές βάθος της εμπειρίας. Μία εμπειρία που κατά κύριο λόγο προσφέρει μία βασική οπτική στον ίδιο μας τον εαυτό και την ανθρώπινη φύση. Γνωρίζουμε εκ των πραγμάτων πως μιλάμε για ένα videogame, ωστόσο, είναι ο πρώτος τίτλος που καταφέρνει να αποδώσει τόσο σωστά έννοιες όπως την ελευθερία, την ηθική και τη δικαιοσύνη υπό τη σκοπιά της επιβίωσης. Θέτει στον παίκτη ερωτήματα που κάνουν άλλους τίτλους να δείχνουν προσχολικά παραμύθια.
Το DayZ είναι η απόδειξη πως το gaming βρίσκει τα όρια του σε ανάλογες εμπειρίες. Εμπειρίες οι οποίες δίνουν την ελευθερία στον παίκτη να ανακαλύψει κάτι για τον ίδιο του τον εαυτό. Κατευθυνθείτε λοιπόν στο νησί του Chernarus και φτιάξτε τις δικές σας ιστορίες. Ιστορίες φιλίας, εμπιστοσύνης, περιπέτειας, τρόμου, προδοσίας και εκδίκησης. Ίσως και να σας μάθουν κάτι παραπάνω για τον εαυτό σας ίσως και όχι. Το σίγουρο είναι πως λίγες φορές θα νιώσετε ξανά τόση ένταση σε ένα ψηφιακό σύμπαν.
Να ευχαριστήσουμε σε αυτό το σημείο τη Bohemia Interactive, που μας παρείχε το Arma 2: CO με σκοπό να πραγματοποιηθεί αυτή η παρουσίαση. Στο επίσημο site του mod μπορείτε να λάβετε πληροφορίες για την εγκατάσταση του. Για να μπορέσετε να παίξετε το DayZ απαιτείται το παιχνίδι Arma 2 μαζί με το DLC Operation Arrowhead (ή αλλιώς το πακέτο Arma Combined Operations).
