Η φετινή έκθεση της Ε3 ξεκίνησε με τον χειρότερο τρόπο.
Οι τρεις παρουσιάσεις της Sony, Nintendo και Microsoft ήταν βαρετές, ανούσιες, με ελάχιστο όραμα και όρεξη. Φυσικά, και ευτυχώς, εξαιρέσεις υπήρξαν με τη μορφή ορισμένων νέων IP αλλά, σε γενικές γραμμές, είναι αδύνατο να βρούμε κάτι θετικό.
Ξεκινώντας από την εμπορική αρχηγό αυτής της γενιάς, τη Nintendo, είναι φανερό ότι περιμέναμε πολλά περισσότερα. Και ο λόγος είναι απλός: είναι η πρώτη εταιρεία που θα κυκλοφορήσει νέα κονσόλα και έχει σκοπό να φέρει -ξανά- ένα “νέο τρόπο παιχνιδιού”.
H αρχική παρουσία του θρύλου Shigeru Miyamoto είχε θετικές αντιδράσεις, περισσότερο όμως επειδή η παρουσία του και μόνο είναι ξεσηκωτική και λιγότερο επειδή παρουσίασε το Pikmin 3, το οποίο είχε όντως αλλαγές στους μηχανισμούς, αλλά δίχως να δείχνει ότι κάνει σοβαρά βήματα μπροστά. Όσο για τον τεχνικό τομέα; Σχεδόν ίδιος με τις προηγούμενες κυκλοφορίες.
Σκοπός της Nintendo ήταν η επίσημη και αναλυτική πρώτη του Wii U, κάτι για το οποίο απέτυχε σχεδόν ολοσχερώς.
Δεν μάθαμε τις δυνατότητες του νέου μηχανήματος, δεν είδαμε νέα IP, δεν αποκαλύφθηκε η online προσέγγιση, δεν μάθαμε τιμή, δεν είδαμε Zelda, έτσι για να αναφέρουμε κάποιες σημαντικές ελλείψεις από την παρουσίαση της Nintendo.
Αυτά που μάθαμε είναι ότι η κονσόλα θα προσφέρει 23 τίτλους που έχουν ήδη κυκλοφορήσει (όπως π.χ. το Mass Effect 3 ή το Batman Arkham City) με ανανεωμένους μηχανισμούς ελέγχου, όπως π.χ. στο inventory μέσω της οθόνης του χειριστηρίου, λες και αυτό είναι κάποια νίκη για την εταιρεία και δυνατό χαρτί για να βοηθήσει εμπορικά το Wii U.
Παράλληλα βέβαια μάθαμε ότι θα υπάρχει και δεύτερο χειριστήριο, ένας “hardcore” controller, για πιο “hardcore” παίκτες, που είναι σαν να παραδέχεται η εταιρεία ότι τα παιχνίδια θα μπορούν να παιχτούν και δίχως το κλασικό χειριστήριο με την οθόνη. Μα ποιος ο λόγος τότε να το κυκλοφορήσετε ή να το εξοπλίσετε με δύο αναλογικούς και σκανδάλες; Ποιος θα δώσει επιπλέον χρήματα, ποια παιχνίδια θα το χρησιμοποιούν;
Στο σύνολο των παραπάνω ερωτήσεων δεν υπήρξαν ικανοποιητικές απαντήσεις. Κάθε στιγμή που φαίνονταν ότι ο Regie-Fils Aime (που διαδέχθηκε στη σκηνή τον Miyamoto) θα έλεγε κάτι σημαντικό, όπως π.χ. με την ανακοίνωση του Miiverse, τη νέα social υπηρεσία της Nintendo που αποσκοπεί να ενώσει και να εμφανιστεί σε όλες τις διαθέσιμες πλατφόρμες (φορητά και κινητά επίσης), άλλαζε τελείως θέμα και ασχολιόταν με τα -εντυπωσιακά ομολογουμένως- νούμερα πωλήσεων του Wii Fit (43 εκ. τμχ.) ή έδινε το λόγο στον υπεύθυνο του 3DS για τη δική του, κουραστική είναι η αλήθεια, παρουσίαση.
Η ανακοίνωση του Nintendo Land δεν απέφερε τα αναμενόμενα χειροκροτήματα μιας και, ας είμαστε ειλικρινείς, η Nintendo δεν κατάφερε ούτε σε μία στιγμή να πείσει για το τι θα προσφέρει το νέο αυτό χειριστήριο, κάτι που προσπάθησε να κάνε η Ubisoft με το μοναδικό ουσιαστικά νέο IP στην κονσόλα, το ZombiU.
H αδιάφορη παρουσίαση της Nintendo δεν κατάφερε παρόλα αυτά να κλέψει τις εντυπώσεις, ακόμα και με την παρουσία του Wii U, και το πιο εντυπωσιακό γεγονός μάλλον ήταν η μεταμόρφωση του Reggie σε ζόμπι.
Η Microsoft, πιο σίγουρη από ποτέ, αναλώθηκε σε μια σειρά από casual παρουσιάσεις οι οποίες ήταν επιεικώς άθλιες και εκτός τόπου και χρόνου. Και το λέμε αυτό όχι επειδή δεν έχουν λόγο ύπαρξης, αλλά επειδή στην ουσία ήταν το βασικότερο κομμάτι της παρουσίασής της σε μια έκθεση που κατεξοχήν παρακολουθείται από core κοινό.
Η παρουσίαση του Halo 4 ήταν άνευρη και η 343 Industries φαίνεται να επιχειρεί μία διεκπεραιωτική εργασία, παρά το υψηλότατο κόστος ανάπτυξης του τίτλου. Η ατμόσφαιρα ήταν περίεργη, ο Master Chief μοιάζει να έχει αποβάλλει τη δραματικότητα του χαρακτήρα του και η Cortana μιλούσε συνεχώς. Οι μηχανισμοί δίχως αμφιβολία ήταν στιβαροί και άμεσοι, αλλά πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό πλέον, με την εταιρεία να έχει κληρονομήσει όλη την τεχνογνωσία της ανυπέρβλητης Bungie;
To τέλος της παρουσίασης έκλεισε με μια κακοφωνία από το Black Ops II, που επιχειρούσε επί ματαίω να μας πείσει ότι θα καταφέρει να μας συναρπάσει με μια ακόμα στρατιωτική επιχείρηση. Αυτό που είδαμε ήταν ένα ακόμα scripted set piece δίχως ίχνος πρωτοτυπίας ή ουσιαστικού gameplay, κάτι βέβαια που αναμφίβολα πρέπει να περιμένουμε πλέον από αυτή τη σειρά. Αλλά να κλείσει την παρουσίαση της Microsoft, μιας Microsoft που ετοιμάζει ένα νέο Halo;
Η καρδιά βέβαια της παρουσίασης είναι στην ουσία και η νέα ταυτότητα που προσπαθεί να δημιουργήσει η Microsoft για τον εαυτό της, αφού πιστεύει ότι το κοινό των core το έχει στο τσεπάκι της, μια ταυτότητα casual, μια ταυτότητα που οδηγείται από το Kinect και έχει σκοπό να βασιστεί στην ενοποίηση υπηρεσιών, αλλάζοντας κατά κάποιο τρόπο και αντιπάλους, αφού κατά τη διάρκεια της παρουσίασης ο Don Mattrick έμοιαζε να ρίχνει το γάντι στο Apple TV, στο Google, στη Valve TV και ποιος ξέρει πού αλλού.
Η ανακοίνωση του NBA League Pass για το Xbox Live και οι εκτεταμένες υπηρεσίες… Hockey συμπληρώθηκαν από ενδιάμεσες διακοπές για παιχνίδια, όπως το νέο -είμαι ένα shooter- Splinter Cell: Blacklist αλλά και το εκρηκτικά εντυπωσιακό Tomb Raider.
Ακούστηκαν οι προσβλητικές ατάκες του στυλ “αν έχετε σώμα είστε αθλητές” για την εφαρμογή Nike+ Training αλλά και παρουσιάστηκαν υπηρεσίες όπως το Xbox Smart Glass, που σκοπό έχει να φέρει κοντά όλες τις συσκευές και να τις χρησιμοποιήσει για να βελτιώσει την απόλαυση παρακολούθησης μιας ταινίας ή μιας σειράς, περιβάλλοντάς τη με ένα σωρό άχρηστες μετα-πληροφορίες.
Τις ολιγόλεπτες καλές στιγμές παρουσίασης των παιχνιδιών έκλεισε η παρουσία των δημιουργών του South Park, οι οποίοι έδωσαν χρώμα σε όλο αυτό το τεχνολογικό μπέρδεμα της Microsoft, σατιρίζοντας το πώς όλα πλέον είναι συνδεδεμένα και πόσο σκληρή δουλειά χρειάστηκε να γίνει για να υλοποιηθεί το South Park: The Stick of Truth, επαινώντας την Obsidian και γεμίζοντας την οθόνη με μέτρια, τετραγωνισμένα γραφικά που έκλεψαν την παράσταση.
Αναμφίβολα, η Sony δεν μπορούσε παρά να ακολουθήσει το ίδιο μοτίβο, σχεδόν, έχοντας ως φωτεινές εξαιρέσεις δύο εκπληκτικά νέα IP, το Beyond: Two Souls, τη νέα δημιουργία του David Cage και το The Last of Us, τη νέα δημιουργία της Naughty Dog. Οι δύο αυτοί τίτλοι, σε συνδυασμό με το Watch Dogs της Ubisoft πραγματικά έκαναν την παρουσίαση της Sοny να μοιάζει πιο φιλόδοξη, ακόμα και με την κάκιστη εμπορική κατάσταση του PS Vita, την οποία φυσικά το Authorityείχε προβλέψει (όχι θα σας αφήναμε).
H Sony λοιπόν, έστω και χωρίς νέα κονσόλα έκλεψε την παράσταση στο τομέα του software, ανακοινώνοντας παράλληλα Assassin’s Creed και Black Ops II spinoffs για το Vita, ενώ δεν παρέλειψε να μας θυμίσει και το God of War: Ascension για το PS3.
Ο Jack Tretton ήταν λίγο αμήχανος όσον αφορά στο PlayStation Network, την πιο βασανισμένη υπηρεσία της Sony, με αποτέλεσμα να ήταν και συγκρατημένος. Η ανακοίνωση του Wonderbook, μιας νέας interactive υπηρεσίας που στοχεύει σε μικρότερης ηλικίας κοινό, ευελπιστεί να φέρει μια νότα απλοϊκής adventure μαγείας συνεργαζόμενο με κορυφαία ονόματα, ξεκινώντας μάλιστα με την JK Rowling, τη μαμά του Harry Potter.
H παρουσίαση της Sony ήταν η πιο ασφαλής και προβλεπόμενη που θα μπορούσε να είναι όσον αφορά στο μέλλον, κάτι που την έκανε επίσης βαρετή, αλλά οι τίτλοι που αναφέραμε παραπάνω ήταν η εξιλέωσή της.
Έτσι λοιπόν οι παρουσιάσεις των τριών μεγάλων πέρασαν στην ιστορία για την Ε3 2012, με έναν βαρετό, άνοστο και ενίοτε αδιάφορο τρόπο. Είναι κρίμα αλλά είναι αλήθεια.
