Οι εταιρείες θα σας κάνουν το χατίρι να μην μπλέκετε με χειροκίνητα updates. Πρέπει να τους σφίξετε το χέρι ή όχι;
Πρόσφατα ένα firmware update του PS3 δεν τα πήγε και πολύ καλά με όλα τα συστήματα. Η Sony ετοίμασε νέα έκδοση του firmware μέσα σε λίγες μέρες και όσοι είχαν προλάβει να εγκαταστήσουν την αρχική έκδοση έπρεπε να ακολουθήσουν συγκεκριμένη διαδικασία για την εγκατάσταση της νέας. Μέσα σε όλα ήρθαν και λίγο…πιο κοντά, με το safe mode της κονσόλας τους.
Εκείνοι που αντιμετώπισαν πρώτοι το πρόβλημα ήταν οι συνδρομητές PS Plus με ενεργή την επιλογή για αυτόματα updates. Μια ευκολία για την οποία, κατά μία έννοια, πληρώνουν τους οδήγησε τελείως αλλού.
Αντιστοίχως αυτόματα θα είναι τα updates και στο PlayStation 4, ενώ κάτι ανάλογο περιμένουμε και στο Xbox one. Η τάση εκδηλώνεται σιγά-σιγά στις κονσόλες αλλά σίγουρα θα έχει πιο έντονη παρουσία σε λειτουργικά συστήματα υπολογιστών και φορητών συσκευών. Για παράδειγμα τόσο το OS X Mavericks όσο και το iOS 7 θα προχωρούν σε updates αυτόματα και απλά θα ειδοποιούν το χρήστη ότι έγιναν, την επόμενη φορά που θα ενεργοποιεί/ξεκλειδώνει τη συσκευή του. Αν δεν αφιερώσει μερικές στιγμές να δει που έχει γίνει update, μπορεί να μην αντιλαμβάνεται καν τι διαφορά. Και όλα αυτά επειδή ο κόσμος βαριέται να πατήσει “update all”.
Βέβαια τα αυτόματα updates αποτελούν υπηρεσία και για τις ίδιες τις εταιρείες όπου θα μπορούν να θεωρούν πιο εύκολη υπόθεση την αναβάθμιση του πελατολογίου τους σε νεότερη έκδοση ώστε να γλιτώνουν ασυμβατότητες και περίεργες συμπεριφορές διαφορετικών χρηστών που αλληλεπιδρούν με διαφορετικές εκδόσεις του ίδιου software. Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να διορθωθεί γρήγορα, η εφαρμογή της διόρθωσης θα είναι απλή υπόθεση και δεδομένη ακόμη και για εκείνους που αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν τάμα πριν μπουν στις ρυθμίσεις οποιασδήποτε συσκευής.
Ωστόσο το software είναι…software. Περιέχει λάθη και θα συνεχίσει να περιέχει λάθη. Τα καταστροφικά λάθη είναι πιο σπάνια περίπτωση αλλά μικρή σημασία έχει αν ο χρήστης μιας συσκευής, ενός video game, συνειδητοποιεί τι έχει συμβεί όταν είναι ήδη αργά.
Συνεπώς developers, publishers αλλά και platform holders έχουν μια νέα υποχρέωση προς τους καταναλωτές, μια νέα κοστοβόρο υπηρεσία, έναν ακόμη πονοκέφαλο που περιοδικά θα μοιράζονται με τους χρήστες.
Αν αρχή ην…το testing
Καλοί οι αυτοματισμοί, σε πολλές περιπτώσεις θα βγουν σε καλό, αλλά για να είναι απίθανο να βγουν σε κακό, οι δοκιμές πριν τη διάθεση ενός update πρέπει να είναι ακόμη πιο εκτενείς, ειδικά όταν πρόκειται για ενημερώσεις συστήματος. Άλλωστε άλλο πράγμα να καταρρέει ένας τίτλος και άλλο ένα ολόκληρο σύστημα. Όλο του testing του κόσμου όμως δεν θα φέρει τη σιγουριά. Κάποια στιγμή, κάτι θα ξεφύγει. Είναι άλλωστε ανθρώπινο.
Γιατί λοιπόν δεν δίνεται η δυνατότητα επαναφοράς προηγούμενων εκδόσεων; Θα ήταν ένα καλό “μαξιλάρι” για να αποφεύγονται τα χειρότερα που είναι η προσωρινή αχρήστευση ενός συστήματος ή ενός παιχνιδιού. Που είναι η δυνατότητα για διαφανή, αυτόματα αντίγραφα ασφαλείας; Ένα μέρος του σκληρού δίσκου, είτε σε κονσόλα είτε σε υπολογιστή, θα μπορούσε να χρησιμοποιείται για τέτοιους λόγους. Φυσικά αυτό δεν αλλάζει κάτι αν καταστραφεί ο ίδιος ο δίσκος. Αλλά και σε τέτοια περίπτωση, ένα μερικό back up στο cloud δεν θα ήταν άσχημο. Ούτε και ιδιαίτερα πολύπλοκο. Αν υπάρχει η δυνατότητα αυτή σε smartphones, γιατί να μη τη δούμε σε κονσόλες και υπολογιστές; Αν μη τι άλλο θα ήταν μια ανακούφιση που δεν θα απαιτούσε χρήση ξεχωριστού αποθηκευτικού μέσου. Επιπλέον αν μια τέτοια υπηρεσία γινόταν μέρος του Xbox Live Gold ή του PS Plus, και προσφερόταν επί πληρωμή, δύσκολα θα παραπονιόταν κανείς. Η χρησιμότητα θα ήταν προφανής. Για τους περισσότερους η ηρεμία της επιπλέον εξασφάλισης θα ήταν αρκετή ως επιχείρημα.
Το κακό με τις μέχρι τώρα ανακοινώσεις είναι πως στέκονται στο τι επιπλέον θα κάνει για εμάς το ένα ή το άλλο σύστημα, αλλά δεν γίνεται λόγος για το πως θα γλιτώσουμε από την όποια αστοχία του.
Επικοινωνιακά είναι κάτι που με κάνει να απορώ. Οποιαδήποτε εταιρεία έμπαινε στον κόπο να συνδυάσει την ανακοίνωση μιας ευκολίας με την ανακοίνωση λύσης σε περίπτωση που τα πράγματα δεν πάνε καλά, θα έδειχνε ότι η Α ή η Β εταιρεία, τουλάχιστον, σκέφτεται όντως σοβαρά την τελική εμπειρία του χρήστη. Ακόμη και αν δεν προκύψει ποτέ κανένα πρόβλημα, ο χρήστης θα έμενε με την αίσθηση ότι κάποιος τον έχει κατά νου, κάποιος σκέφτεται πριν από αυτόν για αυτόν.
Παρόλα αυτά δεν λέγεται τίποτα για όλα αυτά. Πράγμα που τελικά συγκρούεται με την εντύπωση που θέλουν να δώσουν οι εταιρείες με την απλοποίηση των updates.
Ο χρήστης/καταναλωτής/gamer θέλει να ασχολείται με το αγαπημένο του παιχνίδι χωρίς να τον απασχολεί τίποτα άλλο. Όταν κάποιος κοιτά μια φωτογραφία δεν αναρωτιέται πρώτα με τι είδους μηχανή τραβήχτηκε αλλά εστιάζει στο θέμα της. Το ίδιο είναι λογικό να συμβαίνει και με τα videogames. Η τεχνολογία κάνει όσα βλέπουμε και ακούμε δυνατά, αλλά όπου μπορεί να γίνει διαφανής προς όφελος του χρήστη, με τρόπο που να τον εξασφαλίζει, καλό είναι να το κάνει.
Αντί όλων αυτών ακούμε πόσο χαρούμενη είναι η διαφημιστική ομάδα του Xbox Live για το γεγονός ότι το Xbox One έχει συγκεκριμένα διαφημιστικά πλάνα και χώρους προς πώληση, ακούμε ότι το PlayStation Cloud θα ενεργοποιηθεί κάποτε εντός του 2014 και πως θα μπορούμε να μοιραστούμε video οποιουδήποτε play session, εύκολα και γρήγορα.
Αν όμως πριν γίνει ένα update που μετατρέψει το σύστημα σε τούβλο και το video game σε νεκρό κώδικα; Ειδικά μάλιστα αν δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση για τον χρήστη.
Μπορεί να πει κάποιος ότι οι κονσόλες δεν είναι υπολογιστές για να στέκουν τέτοιου είδους απαιτήσεις και ανησυχίες. Ή πως οι υπολογιστές έχουν τις ιδανικές σχετικές λύσεις. Αναρωτηθείτε αν συμφωνεί το πορτοφόλι σας όταν σας τύχει κάτι τέτοιο. Που δεν το ευχόμαστε βέβαια.
