Με το δισέγγονο του Quatermain για παρέα.
Ο περισσότερος κόσμος ξέρει πολύ καλά τον Nathan Drake, τη Lara Croft και τον Indiana Jones. Δεν ξέρει ωστόσο, από που ήρθε η έμπνευση για την σύλληψή τους.
Αυτή δεν είναι άλλη, από τον εκπατρισμένο, Βρετανό κυνηγό Allan Quatermain. Όσοι θυμούνται το βιβλίο «Θησαυροί του Σολομώντα» ίσως το όνομα να τους θυμίζει κάτι. Τα κλισέ πάντως του εν λόγω είδους (περιπετειώδης-αρχαιολόγος-ψάχνει-κειμήλια-αμύθητης-αξίας-και-πέφτει-σε-υπερφυσικά-φαινόμενα-που-και-που) προέρχονται κατά κύριο λόγο από τις περιπέτειες του Allan Quatermain στα βιβλία του Haggard. Και όταν μιλάμε για κλισέ, γνωρίζετε πολύ καλά τι εννοούμε, ταξίδια απ’ άκρη σ’ άκρη της γης, τυμβωρυχίες που περιλαμβάνουν κυλιόμενους βράχους και παγίδες που βασίζονται σε πλακάκια πίεσης και όλα τα συναφή. Και για γαρνιτούρα και λίγο ρομάντζο.
Το Deadfall Adventures επενδύει σε αυτόν ακριβώς τον πλούτο αναφορών και πηγαίνει κατευθείαν στην –οικογενειακή- ρίζα της υπόθεσης. Πρωταγωνιστής του τίτλου είναι ο δισέγγονος του Allan Quatermain, ο James Lee. Ο ήρωας, που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε Nathan Drake και Indiana Jones, μπλέκεται άθελά του σε μία περιπέτεια η οποία θα τον κάνει να σταματήσει να δυσπιστεί έναντι των ιστοριών του προπάππου του, περί μεταφυσικών γεγονότων.
Οι άνθρωποι της Farm 51, με το Deadfall Adventures προσπαθούν να φτιάξουν ένα υβρίδιο περιπέτειας πρώτου προσώπου και παραδοσιακού adventure gameplay με γρίφους και τα συναφή. Η μεταξύ τους αναλογία όμως θα κυμαίνεται σε αναλογίες 70/30 με την πλάστιγγα της ροής να γέρνει σαφώς προς το action. Τουλάχιστον αυτό μας είπαν οι άνθρωποι της εκδότριας Nordic Games. Αναφορικά με την ισορροπία δε, ανάμεσα σε γρίφους και action τμήματα, θα υπάρχει και η επιλογή διαφορετικού βαθμού δυσκολίας για το καθένα ξεχωριστά.
Το demo που εμείς είδαμε λάμβανε χώρα σε έναν υποβρύχιο ναό κάπου στον Ατλαντικό. Ο ναός έδειχνε να προέρχεται από το background κάποιου λαού της νοτίου Αμερικής αλλά περισσότερες πληροφορίες ούτε λάβαμε, ούτε όμως και μπορούσαμε να εξάγουμε από τα όσα βλέπαμε. Προφανώς και μιας και μιλάμε για το 1938, οι εχθροί του πρωταγωνιστή δεν είναι μόνο υπερφυσικά όντα όπως μούμιες και τα συναφή. Είναι και μία πτέρυγα των Ναζί που ασχολείται με τον αποκρυφισμό αλλά και οι έτεροι αντίζηλοι της Σοβιετικής Ένωσης.
Και κάπως έτσι το demo μας έβαλε άμεσα στη δράση, χωρίς να γνωρίζουμε πολλά για τους λόγους που είναι εκεί ο ήρωας ή κάτι περισσότερο. Υποθέτουμε αναζητούσε κάποιο κειμήλιο ιστορικής σημασίας. Αυτά προφανώς και δεν είχαν κάποια σημασία αφού σύντομα και έπειτα από ένα μικρό cut-scene, εχθροί άρχισαν να κατακλύζουν την οθόνη. Μιας και ένα χάσμα χώριζε το ναό στα δύο, δεν μπορούσαμε να έχουμε δείγματα του πως λειτουργούν οι εχθροί από πιο κοντινές αποστάσεις. Απλά έμπαιναν στο χώρο, έβρισκαν κάλυψη πίσω από τα αρχαία μάρμαρα και εξαπέλυαν πυρ.
Η μάχη να πούμε την αλήθεια δεν μας εντυπωσίασε και φάνηκε να επαναλαμβάνεται αρκετά ενώ η A.I. έχανε συνεχώς τα σημεία κάλυψης και έμενε εκτεθειμένη για αρκετή ώρα. Υποθέτουμε όλα αυτά θα διορθωθούν όμως με την κυκλοφορία του τίτλου και απλά αποτελούν τα προβλήματα ενός σχετικά πρώιμου build. Η αίσθηση των όπλων μας εξέπληξε πάντως. Για το μέγεθος της ομάδας ανάπτυξης, ο σχεδιασμός των όπλων και το animation ήταν αρκετά ικανοποιητικά. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον οπτικό τομέα του τίτλου, πράγμα που εν μέρει οφείλεται και στο γεγονός πως βάση του είναι η Unreal Engine 3.
Αφού λοιπόν ο ήρωας μας, εξόντωσε όλα τα κύματα των εχθρών του (ήταν αρκετά) έβγαλε την πυξίδα του, που κατά έναν μαγικό τρόπο υποδείκνυε την τοποθεσία κρυμμένων θησαυρών και κατευθύνθηκε προς τον πρώτο μας γρίφο. Το θετικό (όπως το πάρει κανείς) είναι πως ο παίκτης έχει την επιλογή να επιλύσει ή όχι τους γρίφους που θα συναντήσει και για τις ανάγκες του demo, επιλέχθηκε να μην τον επιλύσουμε για να πάμε στο επόμενο σημείο της παρουσίασης. Οι θησαυροί που βρίσκει πάντως ο παίκτης, τον βοηθούν να αναβαθμίζει τα skills του που ποικίλουν και αφορούν κυρίως την δεξιότητά του στα όπλα.
Το επόμενο αξιοθέατο του demo βρισκόταν σε κάποια τροπική ζούγκλα -εικάζουμε του Αμαζονίου- και δεν ήταν κάποιο αρχαίο κτίσμα ή οτιδήποτε τέτοιο. Ήταν οι άλλοι εχθροί που θα συναντήσει ο παίκτης στα ταξίδια του. Zombies. Το θέμα είναι όμως, πως εδώ τα zombies θυμίζουν περισσότερο τους εχθρούς του Alan Wake. Για να μπορέσει ο παίκτης να τα εξολοθρεύσει χωρίς να χαλάσει πολλές σφαίρες, πρέπει να τα φωτίσει με το φακό του. Και αφού ο ήρωάς μας εξόντωσε κάμποσους απέθαντους ιθαγενείς, το demo τελείωσε με ένα δυσοίωνο cliffhanger.
Και αυτή ήταν η παρουσίαση του Deadfall. Δεν μας τάραξε συθέμελα, αλλά η αλήθεια είναι πως το υπόβαθρο της πλοκής και η ατμόσφαιρα είχαν εκείνα τα ερείσματα στα κλασικά έργα του Henry Haggard. Πράγμα θετικό. Λίγος καιρός υπομονή και θα μάθουμε.
