Η τρελή Euroleague πάει διακοπές
Δεν θέλει μεγάλη προσπάθεια για να φανταστεί κανείς τι σκέφτηκε η Visual Concepts (και η 2K φυσικά) για τη φετινή σεζόν. Η επικείμενη διάθεση νέου hardware στην αγορά θέτει θέμα διαχείρισης πόρων αλλά και προτεραιοτήτων, όλα σε συστήματα για οποία δεν υπάρχει ιδιαίτερη εμπειρία.
Δηλαδή τα περιθώρια για μεγάλες εξελίξεις στενεύουν αλλά το ενδιαφέρον των παικτών πρέπει να διατηρηθεί. Η λύση; Εν μέρει τουλάχιστον, άρτος και θεάματα. Ομολογουμένως το NBA 2K14 δεν μπορεί να κάνει και πολλά με τον άρτο αλλά ξέρει να προσφέρει θεάματα. Αυτή τη φορά μάλιστα επιχειρεί να απευθυνθεί σε δύο διαφορετικές αγορές. Με το LeBron: Road To Greatness αφήνει τον παίκτη να εξερευνήσει δύο θεωρητικά σενάρια για την εξέλιξη της καριέρας του “Βασιλιά”. Στο ένα παραμένει στους Miami Heat, στο άλλο περνά από Knicks για να θυμηθεί το Cleveland. Στο μεσοδιάστημα θα προκαλέσει ρεκόρ γνωστών παικτών, θα πιεστεί από φανταστικούς νεαρούς παίκτες ενώ θα περιγράφει την πορεία του με περίσσια βαρεμάρα (παρότι σίγουρα πληρώνεται περισσότερο από όλους τους άλλους συντελεστές του παιχνιδιού για να ασχοληθεί). Η συμπερίληψη αυτού του mode αποτελεί προφανή προσπάθεια να τραβήξει το ενδιαφέρον για θέμα που, σε μικρό χρονικό διάστημα, θα είναι επίκαιρο στο χώρο του NBA αλλά δεν αποκλείεται να είναι και φινετσάτη προσπάθεια για μομφή προς τους επικοινωνιακούς ελιγμούς του παίκτη μέχρι την ανακοίνωση της συμφωνίας του με τους Miami Heat.
Αν πάντως το εν λόγω Mode υπάρχει για να τραβήξει το ενδιαφέρον όσων παρακολουθούν με ευλάβεια το NBA, και ειδικά των Αμερικανών που ζουν από πολύ πιο κοντά τα θέματα αυτά, η προσθήκη 14 ομάδων της Euroleague (μαζί με τους δικούς μας συνήθεις υπόπτους) είναι σίγουρα μια προσπάθεια να κερδίσει περισσότερους Ευρωπαίους. Διότι το ενδεχόμενο να πείσει τους Αμερικανούς να ασχοληθούν με Euroleague είναι τόσο απίθανο όσο και το να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο εκείνο που όντως βασίζεται σε…πόδια.
Οι προσθήκες αυτές δεν είναι οι πιο σημαντικές πάντως. Τουλάχιστον είναι προσθήκες. Αν ψάχνετε κάτι ανάλογο σε κλασικά modes αλλά και στο online, θα απογοητευθείτε. Το The Association παραμένει ίδιο, με τα προβλήματα που ενδεχομένως να θυμάστε από προηγούμενες εκδόσεις, το MyCareer εξακολουθεί να είναι ενδιαφέρον αλλά στάσιμο, με το MyTeam να κάνει χώρο για νέα τουρνουά και λοιπές λεπτομέρειες. Επιστρέφουν τα online crews με custom χαρακτήρες για τοπικές και online αναμετρήσεις αλλά…ναι…ως εκεί.
Είναι γενικά το NBA 2K14 μια “στάσιμη” ετήσια προσθήκη; Όχι. Δεν φέρνει τα πάνω κάτω, δεν έχει τον αέρα που είχαν προηγούμενες κυκλοφορίες (αναφέρθηκα και στην αρχή του παρόντος άρθρου για ποιο λόγο αυτό είναι προβλέψιμο αυτή τη φορά), αλλά έχει “μπασκετικά” πράγματα να σας πει και να σας δείξει.
Ο χειρισμός αλλάζει και φέτος. Αποτελεί παρελθόν η χρήση shoulder button ως modifier. Αντιθέτως χρησιμοποιείται για τυφλές πάσες, σε συνδυασμό με το δεξί αναλογικό μοχλό. Η εκτέλεση είναι απλή, όχι όμως και η επιτυχής εκτέλεση που εξαρτάται από τα στατιστικά του παίκτη αλλά και στη βελτιωμένη άμυνα που θα σας απασχολήσει αργά ή γρήγορα. Όλα τα υπόλοιπα γίνονται πλέον με τον προαναφερθέντα μοχλό, χωρίς να απαιτείται πρώτα κάποιο πάτημα πλήκτρου. Αυτό σημαίνει αμέσως δύο πράγματα: α) η ροή βελτιώνεται αφού αφαιρείται ένα ενδιάμεσο βήμα και β) θα παιδευτείτε για να μάθετε να ορίζετε το ποιόν ενός σουτ αλλά και κάθε είδους ντρίμπλας, εντυπωσιακής και μη, με τον ίδιο μοχλό. Απαιτείται ακρίβεια που θα πρέπει να κατακτήσετε, αφού είναι ο μόνος τρόπος να αξιοποιήσετε κάθε δυνατή επιλογή, κάτι που αδυνατούν να προσφέρουν τα υπόλοιπα πλήκτρα.
Το τροποποιημένο αυτό σύστημα χειρισμού έχει δίκαιες απαιτήσεις από εσάς και φροντίζει να σας ανταμείψει αναλόγως. Οι προκλήσεις δεν σταματούν όμως αφού οι άμυνες στη φετινή κυκλοφορία είναι, συγκριτικά, αδυσώπητες. Οι βιαστικές και άμυαλες εξορμήσεις στην αντίπαλη ρακέτα θα σας βρουν πιεσμένους, περικυκλωμένους και θα οδηγήσουν στο να χάσετε την κατοχή. Τα κλεψίματα και οι τάπες δίνουν και παίρνουν φέτος, ενώ οι συγκρούσεις με λάθος τοποθετήσεις οδηγούν πιο εύκολα σε αλλαγή κατοχής. Χρειάζεται περισσότερο μυαλό, πλάνο και αντανακλαστικά φέτος, χωρίς να λείπουν, αν και παρουσιάζονται περιορισμένα, μερικά χαζά λάθη όπως η ανεμελιά, συνδυασμένη με αγαθή απορία, με την οποία κοιτάζουν μια διεκδικήσιμη μπάλα οι παίκτες που ελέγχονται από την τεχνητή νοημοσύνη. Ωστόσο φέτος κυνηγούν πιο συχνά μπάλες που δεν έχουν ελπίδα ενώ, συνολικά, το goal tending δίνει και παίρνει. Αυτά που είχατε συνηθίσει πέρυσι, καλό είναι να τα ξεχάσετε για να μην περάσετε τις πρώτες σας ώρες με το NBA 2K14 με έντονη απογοήτευση. Προσαρμοστείτε και θα δείτε ότι, όντως, το αποτέλεσμα δεν είναι μεν τέλειο αλλά είναι ακόμη πιο ρεαλιστικό αυτή τη φορά.
Με λίγα λόγια το τεχνικό παιχνίδι στο παρκέ βελτιώνεται φέτος, αισθητά μάλιστα, αλλά τα υπόλοιπα τμήματα του τίτλου είτε ήρθαν απλά για παρέα είτε επειδή διευκόλυναν επικοινωνιακά. Το NBA 2K14 δεν έτυχε της ίδιας δημιουργικής αγάπης που συνηθίζουμε να περιμένουμε από τη Visual Concepts, πράγμα που μας κάνει ακόμη πιο περίεργους για το τι έχει προγραμματιστεί για το NBA 2K15.
Με το NBA Live 14 να παραμένει άγνωστη ποσότητα και να περιορίζεται σε PS4 και Xbox One, το NBA 2K14 εξακολουθεί να είναι η μόνη και προφανής επιλογή για τη συντριπτική πλειοψηφία των “μπασκετόφιλων” gamers.
Άρα, κατά μία έννοια, κακώς το συζητάμε τόση ώρα. Ξέρετε τι πρέπει να κάνετε.
