Το δυνατό «χαρτί» της Media Molecule
Το Tearaway είναι ο τίτλος που κυρίως περίμενε πρώτα από όλα το PS Vita και μετέπειτα οι fans της Sony. Αντιθέτως, δεν είναι ο τίτλος που θα ήθελε να έχει απέναντι του το PS Vita TV, το οποίο σημειωτέων μόλις κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία. Αυτομάτως το Tearaway απορρίπτεται πανηγυρικά από το roster του, αφού είναι ανήμπορο να υποστηρίξει τα αντισυμβατικά controls του. Και είναι τόσο αδιαμφισβήτητη η ποιότητα του τίτλου, που αμέσως η βιβλιοθήκη του επιτραπέζιου Vita φτωχαίνει επικίνδυνα.
Η ιστορία μας ξεκινά σε ιδιόμορφο σύμπαν, όπου δομικό συστατικό είναι το χαρτί και τα παράγωγά του. Ο Iota (ή η Atoi αν προτιμάτε θηλυκό avatar) είναι o αγγελιαφόρος και ταυτόχρονα το γράμμα: την υπόσταση του την απαρτίζουν μερικές λουρίδες χαρτί και ένας ταχυδρομημένος φάκελος με στοιχεία παραλήπτη… τα δικά σας. Η πορεία του Iota προς την ανώτερη οντότητα – τον φαιοκίτρινο ήλιο που φέρει στο κέντρο του το πρόσωπο σας (το οποίο καταγράφεται σε πραγματικό χρόνο με την μπροστινή κάμερα του Vita) – και η παράδοση του μηνύματος σε εσάς προσωπικά, αποτελούν την παραμυθένια και ολίγον παιδική υπόθεση του Tearaway.
Αφηγηματικά αλλά και πρακτικά σε επίπεδο gameplay, το PS Vita είναι η μεσοτοιχία αλλά και το παράθυρο που χωρίζει τον χάρτινο, φωτεινό κόσμο του Iota, με τον κόσμο του You (όπως δηλαδή σας αποκαλούν οι αινιγματικοί αφηγητές του τίτλου).
Την ίδια δυαδικότητα ακολουθούν και τα controls. Από τη μια μέσω των πλήκτρων και των αναλογικών μοχλών, ελέγχετε τον Iota σε ένα πλήρως τρισδιάστατο περιβάλλον – ξεχάστε μια για πάντα το side-scrolling του LittleBigPlanet και τα “liquid physics” του Sackboy. Ο χειρισμός είναι υποδειγματικός, άμεσος αλλά κυρίως απροβλημάτιστος, με τον Iota να αποδεικνύεται επιδέξιο «παλικάρι»: σταδιακά μαθαίνει να πηδά, να τυλίγεται σαν μπάλα (αλά Samus Aran) και προς το μέσον του παιχνιδιού αποκτά και το ακορντεόν, ένα, ας πούμε, gravity gun με το οποίο αντιμετωπίζετε γρίφους και scraps (τα τετράγωνα τέρατα του τίτλου). Τίποτε ιδιαίτερα εξεζητημένο για τα δεδομένα του είδους, παράλληλα όμως παραμένει προσφιλές, οικείο και ευχάριστο.
Από την άλλη τώρα, ο ρόλος του You στηρίζεται εξολοκλήρου στις συμπληρωματικές διεπαφές του Vita. Η θεϊκή του παρέμβαση επιτυγχάνεται με κάθε λογής τεχνάσματα που εκμεταλλεύονται τις εγγενείς ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου φορητού. Η οθόνη αφής π.χ. συνήθως χρησιμοποιείται για τη τσάκιση των χαρτιών ή το ξεδίπλωμα ρολών και ταινιών. Αναζητήστε απλά τις επιφάνειες που φέρουν το σήμα ενός δακτυλικού αποτυπώματος – αγγίξτε και αμέσως μια καινούργια διαδρομή ξανοίγεται μπροστά σας. Η αλληλεπίδραση με την οπίσθια οθόνη είναι ακόμα πιο εμφανής, αφού τα σημεία στα οποία αυτή είναι εφικτή, τονίζεται με το μοτίβο που διακοσμεί το track pad. Πατήστε και κρατήστε το πίσω μέρος του PS Vita και με έκπληξη θα δείτε το δάκτυλο σας να εκτοξεύεται από το έδαφος, εκτοπίζοντας εχθρούς και εμπόδια.
Φυσικά οι χρήσεις των touch controls δεν περιορίζονται στις προαναφερθείσες δράσεις. Μέσω της οθόνης αφής θα κληθείτε να σχεδιάσετε (τουλάχιστον όσο καλύτερα μπορείτε με το δάχτυλο σας) με χαρτιά, μολύβι και ψαλίδι, διάφορα τεχνουργήματα που ενδεχομένως θα σας ζητήσουν οι παράξενοι κάτοικοι του ευφάνταστου κόσμου της Media Molecule. Άλλοτε θα σας ζητηθεί μέσω του μικροφώνου να δώσετε φωνή στον You (ή σε μια… κολοκύθα). Ή να χαρίσετε σε κάποιον τρίτο ήρωα μια γραβάτα (μέσω των stickers που έχουμε ξαναδεί σαν μηχανισμό και στα LittleBigPlanet). Και φυσικά υπάρχει και η camera, με την οποία ο Iota αποθανατίζει στιγμιότυπα και ήρωες, με μια ευρεία γκάμα φίλτρων που μιμούνται το Instagram. Μέσω της κάμερας μπορείτε να φωτογραφίσετε και τα ολόλευκα αντικείμενα που αφύσικα περιμένουν να τα ανακαλύψετε στους χώρους του παιχνιδιού. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο επαναχρωματίζονται, αλλά ξεκλειδώνουν και πραγματικές χειροτεχνίες για να τις τυπώσετε από την επίσημη σελίδα του Tearaway. Αυτή είναι πιθανότατα η πρώτη περίπτωση παιχνιδιού όπου τα unlockables, προσφέρουν ανταμοιβές με φυσική υπόσταση. Σκεφτείτε πιθανές μελλοντικές υλοποιήσεις όταν σε μερικά χρόνια η τρισδιάστατη εκτύπωση θα έχει παγιωθεί – ο κόσμος ποτέ δεν θα είναι ο ίδιος αν και εφόσον αυτό αποτελέσει πραγματικότητα.
Το σημαντικότερο όμως επίτευγμα του Tearaway βρίσκεται στην ισορροπημένη διαρρύθμιση της δράσης. Τίποτε από ότι κάνετε δεν κρατά παραπάνω από μερικά λεπτά, δίνοντας την θέση του αστραπιαία σε κάτι εξίσου αλλοπρόσαλλο, τρελό και αναπάντεχο. Την μια στιγμή ο Iota αψηφά τη βαρύτητα περπατώντας πάνω σε σπειροειδή χαρτιά που έχουν κόλα και την άλλη καλλωπίζετε το εξώφυλλο ενός δίσκου με την «μουτσούνα» σας. Ή μπορεί να δίνετε καινούργιο τρίχωμα σε μια έλκη, φωτογραφίζοντας ένα αντικείμενο στο σπίτι σας, και αμέσως μετά να κινείτε αιωρούμενες πλατφόρμες μέσω του γυροσκοπίου. Οι εκπλήξεις και οι παράλογες απαιτήσεις δεν σταματούν ποτέ.
Σε τεχνικό επίπεδο, η παρουσίαση του Tearaway είναι σκουπίδι. Τα textures στο 99% των περιπτώσεων είναι απλά ανύπαρκτα, οι φωτισμοί ελλιπείς και τα μοντέλα , ελέω χαρτιού, τετραγωνισμένα. Όμως η θεματική καλλιτεχνική διάθεση, ο ευρύτερος σχεδιασμός και η πλουραλιστική οπτική του κόσμου, συντελούν σε μια πανδαισία χρωμάτων και συναισθημάτων που καθιστούν το Tearaway τον αρτιότερο οπτικά τίτλο για το PS Vita – και σίγουρα ανάμεσα στους πιο όμορφους για φέτος. Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί άλλωστε και με το Super Mario Galaxy το 2007 – για τέτοια δημιουργικά μεγέθη μιλάμε και εδώ.
Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει και ο ήχος, αφενός με τα εξαιρετικά ambient εφέ εμφυσά περαιτέρω ζωή στον ήδη λεπτομερή κόσμο και αφετέρου με τις ποικιλότροπες συνθέσεις που κυμαίνονται σε ότι είδος μπορείτε να φανταστείτε: ska, ethnic, folkore, ή και beatbox. Φοβερή δουλεία, αν και μερικά κομμάτια είναι απελπιστικά σύντομα σε διάρκεια.
Μοναδικό αξιοπρόσεκτο ελάττωμα είναι η κάμερα του παιχνιδιού, που συχνά πυκνά κάνει τα… δικά της και χάνεται ανάμεσα σε τοίχους και εμπόδια ή ακόμα χειρότερα παγιδεύεται και κάτω από το έδαφος. Συνήθως δεν έχετε καν τον έλεγχο της – απλά διατηρεί προκαθορισμένη πορεία ακολουθώντας μάλλον επαρκώς τον Iota. Άλλες φορές τη χειρίζεστε μόνο μερικώς και εδώ συμβαίνουν πρώτιστα τα ευτράπελα.
Επίσης μην περιμένετε ιδιαίτερη πρόκληση. Το Tearaway αφηγείται κυρίως το ταξίδι και την συνένωση/συνύπαρξη δυο αντικρουόμενων κόσμων: του ιδεατού και του πραγματικού. Η πορεία θα σας μείνει αξέχαστη σίγουρα, αλλά μην υπολογίζετε μετά σε sandbox creation tools και multiplayer. Το Tearaway είναι μια μοναχική μυσταγωγία με πεπερασμένη διάρκεια.
Είναι πολύχρονο, λυρικό, παραμυθένιο και γεμάτο αναμνήσεις. Είναι μια ψηφιοποιημένη παιδική φωνή που κραυγάζει για σκανταλιές. Είναι το magnum opus της Media Molecule – μέχρι το επόμενο τουλάχιστον.
