Αν το υλικό είναι ο καμβάς, το PlayStation 4 κάνει καλή αρχή
Την Παρασκευή, 13 Δεκεμβρίου, κυκλοφορεί το PlayStation 4 στην ελληνική αγορά. Πέρασε πρώτα, στις 15 Νοεμβρίου, από την αμερικανική, ύστερα από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες στις 29 του ίδιου μήνα και τώρα ήρθε η σειρά μας. Κάπως έτσι παίρνουμε με τη μία ένα πληρέστερο προϊόν.
Το PSN έχει επανέλθει, το ίδιο και υπηρεσίες όπως η εξαργύρωση redeem codes, το What’s New και το Live From PlayStation. Όλα αυτά δεν είναι διαθέσιμα με το καλημέρα στις υπόλοιπες αγορές, άρα μπορεί να πει κανείς ότι δεν μας βγήκε και πολύ σε κακό η αναμονή ορισμένων εβδομάδων.
Το παρόν άρθρο είναι ένα μόνο από τη σειρά κειμένων που θα δημοσιευθούν αυτήν την εβδομάδα. Αντί για ένα τεράστιο κείμενο, το “review” του PlayStation 4 “σπάει” σε κομμάτια ανάλογα εκείνων που τελικά το συνθέτουν.
Εν αρχή ην το υλικό
Παρότι η συνήθεια είναι να αντιμετωπίζουμε κάθε νέο σύστημα ως κάτι εξωτικό, το PlayStation 4, όπως και κάθε άλλη κονσόλα πλέον, δεν είναι, από τεχνικής πλευράς, κάτι τέτοιο. Οι εποχές του custom design πέρασαν και ζούμε σε ποιο οικονομική πραγματικότητα.
Το PlayStation 4 λοιπόν δεν έχει κάποιο ουσιώδες υποσύστημα που να σχεδιάστηκε εκ του μηδενός για χάρη του με μυστικές συνεργασίες, σε μυθικές εγκαταστάσεις υπό τις οδηγίες κάποιου πρωτοπόρου οραματιστή. Η προτεραιότητα είναι διαφορετική αυτή τη φορά: οι developers και οι gamers. Αυτό λέει και η Sony από το Φεβρουάριο, οπότε και αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο νέο της σύστημα.
Χωρίς άλλες χρονοτριβές λοιπόν, οι (επίσημες) προδιαγραφές:
Main processor
Single-chip custom processor
CPU: low power x86-64 AMD “Jaguar”, 8 cores
GPU: 1.84 TFLOPS, AMD Radeon™ Graphics Core Next engine
Memory
GDDR5 8GB
Hard Disk Drive
500 GB Built-in
Optical Drive (Read only)
BD 6xCAV
DVD 8xCAV
I/O
Super-Speed USB (USB 3.0), AUX
Communication
Ethernet (10BASE-T, 100BASE-TX, 1000BASE-T)
IEEE 802.11 b/g/n
Bluetooth® 2.1 (EDR)
AV output
HDMI
Digital Output (optical)
Η Sony δεν αναλύει και πολύ το σύστημά της δηλαδή. Στην πράξη όλα όσα περιλαμβάνονται παραπάνω αποτελούν επιλογές από ή δη υπάρχοντα προϊόντα με ελάχιστες, κυρίως πρακτικές τροποποιήσεις.
CPU / GPU
Για παράδειγμα, σε αντίθεση με προηγούμενες γενιές, CPU και GPU ήταν τελείως διαφορετικά chips. Τώρα βρίσκονται υπό την ίδια σκέπη, ως ένα και μόνο chip. Αυτό κάνει κάπως πιο πολύπλοκη την κατασκευή αλλά αφαιρεί επιπλέον βήματα για την αναπόφευκτη μελλοντική σμίκρυνση για μείωση κόστους, μεγέθους, κατανάλωσης και έκλυσης θερμότητας. CPU και GPU προέρχονται από την AMD. Η CPU έχει μεν 8 πυρήνες αλλά στην πραγματικότητα αποτελείται από δύο σύνολα τεσσάρων πυρήνων που μπορούν να λειτουργήσουν ανεξάρτητα. Όσο για την GPU, σκεφτείτε ότι βρίσκεται μια τρίχα κάτω από την AMD Radeon 7870. Είναι η ίδια ακριβώς GPU αλλά με 10% λιγότερους shaders. Πρόκειται επίσης για την ίδια GPU με αυτήν του Xbox One με τη διαφορά ότι στο τελευταίο θα βρείτε 40% λιγότερους shaders από την Radeon 7870 και λίγο πιο υψηλή ταχύτητα πυρήνα από την έκδοση του PS4.
Το πιο εξωτικό κομμάτι του συστήματος της Sony είναι η μνήμη συστήματος. Σε αντίθεση με οποιοδήποτε άλλο παράδειγμα το PS4 έχει 8GB μνήμης GDDR5, η οποία συναντάται σε κάρτες γραφικών όχι ως RAM συστήματος. Είναι πολύ πιο γρήγορη και ξεκάθαρο πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού. Βέβαια, όπως καθετί μοναδικό, οι ιδιαιτερότητα αυτή θα αναδειχθεί περισσότερο σε αποκλειστικούς τίτλους και λιγότερο από παραγωγές multi platform. Και οι τελευταίες θα ωφεληθούν βέβαια ενώ ήδη βλέπουμε ότι έχουν ένα πάτημα παραπάνω για να φτάσουν στην πολυπόθητη, αλλά ακόμη όχι απολύτως δεδομένη, ανάλυση 1080p και μάλιστα σε 60 fps.
Σκληρός Δίσκος
Ο σκληρός δίσκος είναι το πρώτο πράγμα που θα χρειαστεί να αλλάξετε στο σύστημά σας. Και το κίνητρο είναι διπλό. Πρόκειται για σκληρό δίσκο που λειτουργεί σε 5,400 στροφές το δευτερόλεπτο, άρα όχι ό,τι πιο γρήγορο έχετε συναντήσει στα συστήματά σας, εκτός αν δεν ξεφύγατε ποτέ από τον κόσμο των laptop. Δεδομένου ότι η αντικατάσταση του δίσκου είναι απλή υπόθεση και δεν επηρεάζει την κάλυψή σας από την εγγύηση, δεν έχετε κάποιο ιδιαίτερο εμπόδιο. Υποστηρίζονται δίσκοι σε υψηλότερες στροφές, δίσκοι που συνδυάζουν SSD και μαγνητικό δίσκο, ακόμη και κανονικά SSD drives, με αισθητές βελτιώσεις σε ταχύτητα ανάγνωσης και εγγραφής (δεν το δοκιμάσαμε αλλά μια βόλτα στο δίκτυο θα σας οδηγήσει και συγκεκριμένες μετρήσεις).
Το πιο σημαντικό όμως είναι πως, ακόμη και αν δεν ενδιαφέρεστε για τη διαφορά στην επίδοση, σίγουρα θα απασχοληθείτε από τη χωρητικότητά του. Τα 500GB, πολύ απλά, δεν είναι αρκετά αν είστε αρκετά ενεργός gamer. Εκτός από τίτλους που διατίθενται αποκλειστικά ψηφιακά, εγκαθιστώνται αυτόματα και ολοκληρωτικά στο σκληρό δίσκο και οι κυκλοφορίες σε Blu-ray Disc. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο οι τίτλοι που θα πιάσουν 20GB – 40GB αποθηκευτικού χώρου και σύντομα τα 500GB δεν φαντάζουν και τόσα πολλά. Επιπλέον δεν υφίσταται δυνατότητα χρήσης εξωτερικού σκληρού δίσκου ως αποθηκευτικό μέσο, παρά την ύπαρξη θυρών USB 3.0. Ως έχουν τα πράγματα οι τελευταίες υφίστανται μόνο για…να φορτίζουν άλλες συσκευές και για να δέχονται πληκτρολόγιο και mouse.
Δεν θα αναλυθούν περισσότερα τα των εγκαταστάσεων στο παρόν άρθρο αφού ο στόχος είναι να μην γίνει ακόμη αναφορά σε θέματα εμπειρίας χρήστη.
Άρα…
Blu-ray Disc drive
Το drive του PS4 διαβάζει δεδομένα με τριπλάσια ταχύτητα από εκείνη του PS3 αλλά δεν πείθει πως είναι ιδιαίτερη κατασκευή. Από τη μία η ταχύτητα ανάγνωσης DVD είναι χαμηλή. Όχι πως παίζει ρόλο μιας και δεν υπάρχει πλάνο για διάθεση τίτλου σε DVD-ROM. Οπότε όλα καλά, σωστά; Όχι πάντα. Η εγκατάσταση που ξεκινά κάθε φορά που βάζετε νέο BD-ROM στο drive είναι αρκετά θορυβώδης διαδικασία με προφανείς κραδασμούς που δεν θυμίζουν drives υψηλής ποιότητας. Δεδομένου ότι η όλη διαδικασία τελειώνει κάποια στιγμή και ο οπτικός δίσκος απαιτείται μόνο για επιβεβαίωση της κυριότητας, το μαρτύριο δεν διαρκεί πολύ. Ωστόσο οι εν λόγω κραδασμοί δεν καθιστούν το PS4 την καλύτερη επιλογή για Home Theatre, πόσο μάλλον για hi-end αναπαραγωγή ήχου. Εδώ που τα λέμε η τελευταία δεν είναι καν δυνατή στην παρούσα φάση. Για την ακρίβεια δεν είναι δυνατή ούτε η αναπαραγωγή Audio CD, ούτε καν η αναπαραγωγή ψηφιακών μουσικών αρχείων μέσω USB. Οι δύο τελευταίες δυνατότητες θα προστεθούν αργότερα με software updates αλλά, στη θέση σας, δεν θα περιμέναμε και θαύματα σε απόδοση.
Σε επίπεδο συνδέσεων μην περιμένετε αναλογικές εξόδους. Όλα γίνονται μέσω HDMI με την οπτική ίνα να αποτελεί εναλλακτική για έξοδο πολυκάναλου ήχου αλλά μόνο για συστήματα Dolby Digital και DTS. Υπάρχει θύρα ethernet για όσους προτιμούν την πιο αξιόπιστη σύνδεση με το δίκτυο, ενώ σε WiFi θα βρείτε υποστήριξη για 802.11 b/g/n άρα όχι κάτι νέο ή ιδιαίτερο. Το περίεργο είναι η υποστήριξη Bluetooth 2.1 ειδικά από τη στιγμή που το Bluetooth 4.0 δεν είναι ακριβώς νέο. Το τελευταίο έχει χαμηλότερη κατανάλωση και θα μπορούσε κάλλιστα να προσφέρει υποστήριξη για συμπληρωματικές συσκευές. Αντιστοίχως είναι κάπως παράξενο το ότι δεν υπάρχει υποστήριξη WiFi Direct για επικοινωνία μεταξύ συσκευών χωρίς τη μεσολάβηση σημείου πρόσβασης και τοπικό δίκτυο.
Στην πράξη
Ως εδώ οδηγός ήταν οι επίσημες προδιαγραφές. Επιβάλλεται όμως και η ενασχόληση με πιο “χειροπιαστά” στοιχεία. Το PlayStation 4 είναι μικρότερο και ελαφρύτερο από το πρώτο PS3 και σχετικά ανάλογο του PS3 Super Slim. Ειδικά η διαφορά στο βάρος είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που θα σας κάνει εντύπωση καθώς βγάζετε το σύστημα από τη συσκευασία του.
Το design με τη σειρά του θα σας απασχολήσει καθώς θα αναρωτιέστε αν προτιμάτε να στήσετε την κονσόλα κάθετα ή οριζόντια. Παρά τις στρογγυλεμένες άκρες του συντίθεται από επιθετικές γραμμές που υπονοούν ορμή και ταχύτητα. Η εσοχή που χωρίζει τη μία όψη του στα δύο ναι μεν φιλοξενεί μια φωτεινή λωρίδα που δείχνει αν το σύστημα είναι ενεργοποιημένο, σε stand by mode ή πλήρως απενεργοποιημένο αλλά, στην πραγματικότητα, αποτελεί ένα ακόμη άνοιγμα για να περνά ο αέρας. Το πίσω μέρος του συστήματος, με εξαίρεση ένα τμήμα που καταλαμβάνεται από τις διαθέσιμες συνδέσεις audio/video (συν την AUX για την PlayStation Camera), είναι γεμάτο ανοίγματα για την εξαγωγή αέρα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο αφού, με δεδομένους επεξεργαστές και λοιπές επιλογές στο hardware, το μέγεθος του σασί είναι (σχετικά) οριακό ως προς το χειρισμό της θερμότητας. Ποτέ δεν ξεφεύγει το ζήτημα της θερμοκρασίας αλλά είναι γεγονός πως το κρύο των ημερών διευκολύνει την κατάσταση. Το καλοκαίρι μπορεί να είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα. Στην ουσία η Sony κινήθηκε, στο θέμα του μεγέθους, με την κλασική λογική. Το κράτησε όσο μικρό όσο πίστεψε ότι της επιτρέπει το hardware design που επέλεξε. Είναι προφανές ότι η Microsoft, ύστερα από το γνωστό χουνέρι με το Xbox 360, διάλεξε την ασφαλέστερη οδό. Για αυτό και η νέα κονσόλα της Microsoft είναι μεγαλύτερη σε μέγεθος παρά το μερικώς πιο υποτονικό hardware που χρησιμοποιεί, πράγμα που σημαίνει ότι, εξ αρχής, έχει να διαχειριστεί μικρότερα επίπεδα θερμότητας.
Το ίδιο το σασί πάντως είναι πιο όμορφο από κοντά παρά στις φωτογραφίες. Η κλίση που έχει στην πρόσοψη και στο πίσω μέρος δεν αποτυπώνεται σωστά στις περισσότερες εικόνες και από κοντά φαίνεται σίγουρα πιο επιθετική και εντυπωσιακή. Η κλίση στο πίσω μέρος δεν είναι ιδανική για βάλε-βγάλε καλωδίων αλλά, κακά τα ψέμματα, δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να αλλάζουμε και να πειράζουμε καλώδια κάθε τρεις και λίγο. Οπότε μικρή σημασία έχει τελικά. Ο μετασχηματιστής είναι εσωτερικός οπότε με ένα απλό “οχτάρι” καλώδιο τροφοδοσίας είστε έτοιμοι. Δεν χρειάζεται τριπολλικό όπως σε PC και στο PS3. Το πιο πιθανό δηλαδή είναι να είστε γεμάτοι από τέτοια καλώδια.
Λίγο θα τα προσέξετε όλα αυτά στην αρχή βέβαια. Το πρώτο σας μέλημα θα είναι να ενεργοποιήσετε το σύστημά σας αφού το βάλετε σε πρίζα. Όπως στο πρώτο PlayStation 3 έτσι και εδώ τα πλήκτρα power και eject είναι πολύ λεπτές επιφάνειες αφής με μηδενική ανάδραση και προεξοχές. Ακόμη και η σήμανση είναι πάρα πολύ μικρή. Η Sony δείχνει έτσι πως το PlayStation button του χειριστηρίου είναι εκείνο που μετρά περισσότερο, ξέρει ποια θα είναι η τελική μοίρα των οπτικών δίσκων ακόμη και στη γενιά που εγκαινιάζεται. Επιτέλους δε κατέληξε σε σχέδιο χωρίς “ραφές”, κοψίματα, ανθυποβιδάκια μες τη μέση κ.λπ. Όχι μόνο ξεχωρίζουν οι βασικές γραμμές έτσι αλλά δείχνει και λιγότερο ευαίσθητο το σύνολο.
DualShock 4
Το DualShock 4 αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Συνειδητά φρόντισα να είναι το πρώτο πράγμα που θα πάρω στα χέρια μου μετά το άνοιγμα της συσκευασίας. Το πρώτο άγγιγμα συνοδεύτηκε από ανακούφιση, την οποία διαδέχθηκε ο απολύτως δικαιολογημένος ενθουσιασμός. Δεν είναι ώρα να πάρει κανείς θέση για το κατά πόσο το DualShock 4 είναι ή δεν είναι το συνολικά καλύτερο χειριστήριο που έχει περάσει από τα χέρια του, αλλά αποτελεί ξεκάθαρη βελτίωση έναντι του παμπάλαιου και προβληματικού εδώ και χρόνια, κλασικού σχεδίου.
Συντίθεται από δύο διαφορετικού τύπου κομμάτια πλαστικού, με το πίσω να παραμένει ματ αλλά να αποκτά ελαφρά υφή που προσφέρει και καλή αίσθηση αλλά και σιγουριά. Οι λαβές κάθονται πολύ καλύτερα στο χέρι πλέον, οι νέοι μοχλοί έχουν ξεκάθαρα βελτιωμένο κράτημα. Είναι λίγο πιο κοντοί, οι άκρες τους είναι πλέον κυρτές, αντί για κοίλες και η κίνησή τους είναι κάπως πιο σκληρή (επιτέλους). Ο νεκρός τομέας είναι πιο περιορισμένος και αυτό φαίνεται πολύ εύκολα σε οποιοδήποτε από τα αρχικώς διαθέσιμα shooters. Είναι σαφές πως το PS4, λόγω του χειριστηρίου, είναι πλέον πιο σοβαρός προορισμός για shooters παντός είδους.
Αν οι αλλαγές αυτές γίνονται σε γνωστά και κλασικά σημεία, οι υπόλοιπες μπορούν να θεωρηθούν πιο “ξένες”. Τα νέα πλήκτρα L2/R2 έχουν καμπύλη προς τα έξω που λειτουργεί ως υποδοχή για το δάχτυλο του παίκτη. Η αίσθηση είναι πολύ καλύτερη και δεν είναι πια το ίδιο εύκολο να ξεφύγει το δάκτυλο από τη “σκανδάλη”. Από το πρώτο κιόλας άγγιγμα, θα σας μείνει…σιγουριά. Ακολουθεί το trackpad στο μέσο του χειριστηρίου. Την είχα την ανησυχία μου για αυτό μιας και η Sony δεν έχει την καλύτερη φήμη από τα trackpads των υπολογιστών Vaio. Παρά ταύτα το trackpad του DualShock 4 είναι πολύ, πολύ καλύτερο από ό,τι περίμενα τελικά. Δεν χρησιμοποιείται ιδιαίτερα ακόμη ενώ ακόμη και στο Killzone: Shadow Fall που απλά σας καλεί να κάνετε swipes σε τέσσερις κατευθύνσεις, μπορείτε να δοκιμάσετε να κινηθείτε κυκλικά για να αντιληφθείτε πόσο καλή είναι η απόκριση. Το κατά πόσο θα πιάσει τόπο στον εκάστοτε τίτλο είναι τελείως διαφορετική υπόθεση. Στο κλικ φαντάζει κάπως ασταθές αλλά είναι καλύτερα έτσι προκειμένου να είναι καλή η ανάδραση όταν ο παίκτης πατά μονόπαντα με ένα δάκτυλο.
Το νέα πλήκτρα Share και Option ήταν εκείνα που με ταλαιπώρησαν περισσότερο. Μέρος της ταλαιπωρίας προκύπτει από το γεγονός ότι δεν βρίσκονται σε γνώριμα σημεία οπότε χρειάζεται να ρίχνετε κλεφτές ματιές μέχρι να συνηθίσετε. Το Option δεν πειράζει και να μην το συνηθίσετε βέβαια. Σκεφτείτε πως λειτουργεί ως το ανάλογο του δεξί κλικ σε έναν υπολογιστή. Αν δηλαδή βρεθείτε κάπου και αναρωτιέστε που μπορεί να είναι η επιλογή που φαίνεται να λείπει, πατήστε το και, κατά πάσα πιθανότητα, θα βρείτε αυτό που είχατε κατά νου. Το share button κάνει αυτό που φαντάζεστε και, ευτυχώς, είναι κάπως ρυθμιζόμενο. Αυτό θα αναλυθεί σε διαφορετικό άρθρο πάντως.
Στο κάτω μέρος του χειριστηρίου υπάρχει έξοδο ήχου για mini jack, είτε για voice chat είτε για τον ήχο του συστήματος. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ό,τι σας κάνει κέφι.
Η τελευταία προσθήκη είναι το light bar. Όχι μόνο η ύπαρξή του αγνοείται, μέχρι στιγμής, από τους developers αλλά δημιουργεί και διάφορα ζητήματα ουσίας, παρά τα θεωρητικά σενάρια στα οποία μπορεί να φανεί χρήσιμο. Για αρχή δεν σβήνει, γεγονός που φανταζόμαστε ότι συνεισφέρει στη μειωμένη διάρκεια της μπαταρίας σε σχέση με το DualShock 3. Από τη στιγμή που δεν μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε εκτός του The Playroom αυτή τη στιγμή, ακόμη και επίπτωση στη μπαταρία να μην έχει, εξακολουθεί να είναι πρόβλημα σε περιβάλλον με χαμηλό φωτισμό, αφού αποσπά την προσοχή στους πάντες. Αν μάλιστα σας είχε φανεί κάποτε πολύ καλή ιδέα να αγοράσετε τηλεόραση με glossy οθόνη, θα βλεπόσαστε πολύ συχνά με το light bar. Ελπίζουμε να ταιριάζουν οι χαρακτήρες σας. Δεδομένου πως ήδη φωτίζεται η λωρίδα που χωρίζει το σασί της κονσόλας στα δύο, το “φωτεινό” χειριστήριο απλά κάνει το πρόβλημα χειρότερο σε ένα ακόμη και μερικώς “σοβαρό” playroom (όχι το παιχνίδι…το δωμάτιο).
Συνολικά το DualShock 4 είναι, όπως και να έχει, το μέρος του συστήματος με το οποίο θα έχετε συνεχή επαφή. Εκεί που μετρά περισσότερο από όλα, το νέο χειριστήριο αποτελεί τεράστια βελτίωση που θα δείξει ακόμη και στο τελευταίο fanboy ότι μάλλον δεν είχε πάρει είδηση τι κρατούσε στα χέρια του τα τελευταία 15 χρόνια.
Mono Headset
Δεδομένου ότι δεν λειτουργούν ακόμη τα Bluetooth headsets με το PS4 (η υποστήριξη έρχεται σε δεύτερο χρόνο) η Sony σκέφτηκε να συμπεριλάβει ένα μονοφωνικό headset με “ψείρα” και μικρόφωνο. Αν έχετε οτιδήποτε άλλο στην κατοχή σας, απλά αγνοείστε το. Δεν αξίζει ούτε το λιγοστό χώρο που πιάνει μέσα στη συσκευασία της κονσόλας. Υπάρχει για…παρηγοριά.
PlayStation Camera
Η PlayStation Camera δεν είναι μέρος του βασικού πακέτου, παρότι το The PlayRoom είναι προφορτωμένο σε κάθε σύστημα. Εξ ου και η αναφορά εδώ και όχι σε τελείως ξεχωριστό άρθρο. Μην περιμένετε ιδιαίτερη ποιότητα εικόνας αφού και οι δύο αισθητήρες δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, πράγμα που υπονοείται βέβαια και από το μέγεθος των ίδιων και της ίδιας της συσκευής. Δεν φταίει η ανάλυση 720p, κι ας μην είναι επιπέδου smartphone πλέον. Απλά η Sony έκανε οικονομία στους αισθητήρες. Βέβαια το θέμα εδώ είναι η σωστή αναγνώριση αντικειμένων όπως το χειριστήριο, προσώπων για αυτόματο sign in και φωνής για τις λιγοστές φωνητικές εντολές που υποστηρίζονται στην παρούσα φάση. Φανταζόμαστε ότι οι τελευταίες δεν θα γίνουν ποτέ ιδιαίτερα απαραίτητες. Δεν τις χρησιμοποιεί κανείς τίτλος από την πρώτη φουρνιά, ούτε καν για το…εφέ. Στα απολύτως βασικά δείχνει να λειτουργεί με αξιοπιστία αλλά, σε πρώτη φάση, δεν είναι κάτι που θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε.
Η PlayStation Camera έχει τη μορφή λιλιπούτειας μπάρας. Δεν απέχει πολύ από δύο και κάτι sensor bars του Wii/Wii U. Έχει επίσης “ποδαράκι” για να δοθεί κλήση στην κάμερα, εφόσον κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο για καλύτερη ορατότητα.
Δεν αποτελεί “απάντηση” στο Kinect, ούτε και υπήρχε ποτέ τέτοια αξίωση. Αυτή τη στιγμή όμως δεν έχει και κάποιον συγκεκριμένο ρόλο. Χαριτωμένη για…διακόσμηση. Μέχρι εκεί.
Η ουσία
Στην πραγματικότητα τζάμπα ασχολούμαστε με το hardware σε τέτοιο βαθμό, ειδικά από τη στιγμή που φαίνεται πλέον ότι το PS4 είναι όντως το ισχυρότερο σύστημα της νέας γενιάς. Θα φανεί όταν αξιοποιηθεί επαρκώς, δηλαδή σε μερικά χρόνια από σήμερα. Αλλά ισχύει έτσι κι αλλιώς. Είναι πρώτη φορά που η Sony έχει με σαφήνεια το πάνω χέρι σε αυτόν τον τομέα από τότε που μπήκε στο παιχνίδι και η Microsoft. Για τα δεδομένα της εποχής, πρόκειται για ενός είδους κατόρθωμα.
Το PS4 είναι αποτέλεσμα κοινής λογικής με μια δόση από τη νοοτροπία του παρελθόντος, όχι προϊόν αλαζονείας (PS3), αγνού πειραματισμού (PS2) ή μετρημένης φιλοδοξίας (PSone). Ως υλικό είναι αρκετά καλοζυγισμένο και το μοναδικό ερωτηματικό είναι η συμπεριφορά του σε…θερμότερα κλίματα.
Το μεγαλύτερό του μειονέκτημα εντοπίζεται στο optical drive. Παλιότερα θα ενοχλούσε περισσότερο. Αλλά για πόσο ακόμη θα έχουμε optical drives; Γιατί να χολοσκάμε λοιπόν;
Αν όμως θέλετε να βρείτε παρατσούκλι στο PS4 ή έστω να κάνετε κάποιου είδους παραλληλισμό, τότε μείνετε στη φράση “το καλύτερο και ομορφότερο PC σχεδιασμένο για ψυχαγωγία στο σπίτι”. Αν μη τι άλλο είναι η πρώτη φορά που στέκεται και ο αιώνιος χαρακτηρισμός που πλασάρει η Sony εδώ και χρόνια: Coumputer Entertainment System.
