Cute but not deadly
Αν το PlayStation App άξιζε ξεχωριστή αναφορά σε ολόδικό του άρθρο, τότε είναι απολύτως λογικό, αν όχι ακόμη περισσότερο, να τύχει ανάλογης προσοχής το Remote Play που μπορεί να αξιοποιήσει οποιοσδήποτε έχει στην κατοχή του τόσο ένα PlayStation 4 όσο και ένα PS Vita.
Από την εμφάνιση του Wii U και έπειτα η Sony δεν έκρυψε την πρόσθεσή της να καταστήσει το PS Vita το ανάλογο του GamePad για το PlayStation 4. Είναι και λογικό άλλωστε μιας και η δυνατότητα αυτή είναι σε θέση να βάλει τόσο έναν κάτοχο PS4 σε σκέψη για αγορά PS Vita, όσο και έναν κάτοχο PS Vita. σε ανάλογη σκέψη για αγορά PS4. Αν και στην τελευταία περίπτωση, η σύνδεση αυτή δεν χρειάζεται και πολύ σπρώξιμο για να γίνει, πόσο μάλλον για να ολοκληρωθεί. Μέσα σε όλα είναι ήδη επίσημο το εδώ και καιρό φημολογούμενο πακέτο PS4/PS Vita. Αν και όχι ιδιαίτερα φθηνό (δεν περίμενε και κανείς ότι θα ήταν βέβαια), μπορεί, με το πέρας του χρόνου, να καταλήξει σε τιμή τέτοια που να αποκτήσει άλλη αξία. Ενδεχομένως και διαφορετική χρησιμότητα σε ένα ράφι που μπορεί, ακριβώς δίπλα, να έχει ένα Xbox One.
Σε κάθε περίπτωση ο χρήστης πρέπει να συνδέσει το PS Vita με το PS4 που έχει στην κατοχή του, πράγμα που, εννοείται, συμβαίνει ασύρματα. Παρόλα αυτά είναι εφικτό με δύο διαφορετικούς τρόπους. Είναι λοιπόν δυνατή άμεση επικοινωνία μεταξύ PS4 και PS Vita, χωρίς τη μεσολάβηση σημείου πρόσβασης (δηλαδή χωρίς modem/router να αναλαμβάνει τη γνωριμία) αλλά και μέσω υπάρχοντος δικτύου WiFi. Στη δεύτερη περίπτωση κάνετε χάρη στον εαυτό σας να ακολουθήσετε τη συμβουλή της Sony και να φροντίσετε να συνδέσετε το PS4 στο δίκτυό σας με καλώδιο Ethernet. Προφανώς παίζουν ρόλο παρεμβολές, άλλες ηλεκτρικές συσκευές και ασύρματα δίκτυα αλλά, στα πλαίσια της συγκεκριμένης δοκιμής, δεν είχαμε πολλά τέτοια εμπόδια. Είναι καλύτερα ίσως ότι είχαμε αρκετούς…τοίχους για να δούμε πως τα πηγαίνει σε κάθε περίπτωση η όλη λειτουργία με πιο φυσικά εμπόδια.
Το μόνο που χρειάζεται το PS Vita για να συνδεθεί είναι η εφαρμογή PS4 Link. Αυτή βρίσκεται ήδη στη φορητή κονσόλα εφόσον δεν έχετε αποφύγει το τελευταίο firmware update. Μετά την εκκίνηση της εφαρμογής, θα χρειαστεί να πληκτρολογήσετε τον αριθμό που θα εμφανιστεί στην τηλεόραση, με βάση τις ρυθμίσεις του PS4. Από τη μεριά του PS4 υπάρχουν δύο διαφορετικοί οδοί, που καλύπτουν τις δύο διαφορετικές περιπτώσεις επικοινωνίας που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Υπάρχει λοιπόν το περιθώριο να προστεθεί το PS Vita ως άλλη μια συσκευή που θα επικοινωνεί μέσω δικτύου με το PS4, αλλά υπάρχει και φαινομενικά ειδική ρύθμιση για σύνδεση με το PS Vita. Στην πραγματικότητα από εδώ φροντίζετε να επικοινωνούν χωρίς μεσάζοντα οι δύο συσκευές. Σε κάθε σενάριο, θα εμφανιστεί ένας συγκεκριμένος αριθμός που θα χρειαστεί να συμπληρώσετε στη φορητή κονσόλα. Όταν αναγνωριστεί η κάθε συσκευή θα τη δείτε να αναφέρεται ως PS4 και PS Vita μαζί με έναν μάλλον τυχαίο αριθμό. Αυτές είναι οι τυπικές ονομασίες τους ως συσκευές δικτύου.
Αν αναρωτιέστε ποια οδό πρέπει να ακολουθήσετε, τότε η απάντηση εναπόκειται σε εσάς. Με την απευθείας σύνδεση αποφεύγετε μέρος του latency, του χρόνου που απαιτείται για να μεταφερθεί οποιαδήποτε εντολή/πληροφορία μέσω router και κρέμεστε μόνο από εκείνο που μένει μεταξύ των συσκευών. Στην άλλη περίπτωση θα κερδίσετε σε εμβέλεια, πράγμα που έχει νόημα να σκεφτείτε αν καταλήξετε πως είναι σημαντικό για εσάς το remote play.
Το PS Vita λοιπόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Remote Play, δηλαδή για αναπαραγωγή τίτλου PS4 στη φορητή συσκευή, ως χειριστήριο με την προβολή της εικόνας να παραμένει στην τηλεόραση αλλά και ως second screen με συμπληρωματικές πληροφορίες και λειτουργίες. Μην περιμένετε και πολλές αναφορές στην τελευταία ιδιότητα, για τον ίδιο λόγο που δεν ήρθαν στη δοκιμή του PlayStation App: για την ώρα δεν υπάρχει ιδιαίτερη υποστήριξη. Οι μεγαλύτεροι τίτλοι έχουν δικό τους συνοδευτικό companion app. Από την άλλη αναμένεται σχετικό update για το Assassin’s Creed IV: Black Flag. Μήπως και βγάλουμε τελικά άκρη.
Αφού η αρχή έγινε…ανάποδα από την αρχική σειρά, θα διατηρηθεί η ίδια κατεύθυνση. Αν μη τι άλλο θα οδηγήσει στο ιδανικό άνοιγμα για το Remote Play. Ως χειριστήριο το PS Vita έχει μάλλον μεταβλητή χρησιμότητα. Ως γνωστόν του λείπουν τα πλήκτρα L2, R2, L3 και R3, πλήκτρα που θεωρούνται δεδομένα σε χειριστήρια DualShock εδώ και 15 χρόνια. Υπάρχει λύση αλλά η εργονομία της εξαρτάται από την περίπτωση. Για να καλυφθεί λοιπόν η απουσία των πλήκτρων αυτών επιστρατεύεται το οπίσθιο touchpad του PS Vita. Αυτό χωρίζεται, νοητά, σε 4 ορθογώνια τμήματα με το καθένα να εκτελεί χρέη ενός από τα προαναφερθέντα πλήκτρα. Εξ ορισμού τα δύο ανώτερα αντιστοιχούν σε L2/R2 και τα δύο πιο χαμηλά σε R3/L3. Ο διαχωρισμός αυτός δεν είναι υποχρεωτικός, αλλά μόνο εφόσον ο developer έχει φροντίσει είτε να δώσει το περιθώριο στον παίκτη να αλλάξει τις αντιστοιχίες αυτές είτε έχει, τουλάχιστον, ετοιμάσει κάποιο άλλο πλάνο για την περίπτωση που ανιχνεύεται PS Vita. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το Assassin’s Creed IV: Black Flag που, σε τέτοια περίπτωση, αντιστοιχίζει τα L2/R2 στα L και R του PS Vita και αφήνει τα L1/R1 και L3/R3 στο touchpad. Τα υπόλοιπα πλήκτρα πάντως δεν έχουν θέμα. Ανά πάσα στιγμή μπορείτε να δείτε οδηγίες για το τι αντιστοιχεί σε τι, πάντα στην οθόνη του PS Vita, η οθόνη αφής εκτελεί χρέη trackpad, τα Start και Select αντιστοιχούν σε Share και Select κ.λπ.
Όπως και να μοιραστούν πάντως τα πλήκτρα που λείπουν, αντιλαμβάνεστε ότι τα πατήματα στο touchpad δεν συνοδεύονται από κάποιου είδους ανάδραση. Για αυτό κάθε φορά που πατάτε κάποιο από τα εικονικά πλήκτρα, εμφανίζεται στην οθόνη του PS Vita ένδειξη για το τι πατήθηκε, με ανάδειξη της αντίστοιχης περιοχής του touchpad. Όσο και να ελπίζετε ότι θα συνηθίσετε, δεν θα το πετύχετε. Η λύση αυτή είναι ημίμετρο. Προσπαθείτε απλά να φανταστείτε τι συμβαίνει σε shooter που δεν επιτρέπει remapping. Επιπλέον, αν έχετε συνηθίσει να κρατάτε το PS Vita με τρόπο που οδηγεί τα δάκτυλά σας στο touchpad, είτε το χρειάζεστε είτε όχι, ετοιμαστείτε για τυχαία, αχρείαστα πατήματα. Στην πράξη ο μόνος τρόπος να αποφύγετε κάθε είδους μπέρδεμα και πρόβλημα είναι να περιοριστείτε σε τίτλους που είτε επιτρέπουν κάποιου είδους τροποποίηση, είτε δεν χρειάζονται τα πλήκτρα που αναλαμβάνει να προσομοιώσει το touchpad. Όλα αυτά ισχύουν και στο remote play. Η διαφορά στην προκειμένη είναι πως, επειδή ακριβώς δεν μεταφέρεται εικόνα, είναι χαμηλότερο το latency, άρα καλύτερη η απόκριση. Όχι ακριβώς το ίδιο άμεση με εκείνη του DualShock 4, αλλά παραμένει σε πολύ καλά επίπεδα.
Βέβαια, αργά ή γρήγορα, προκύπτει η απορία: σε ποιες περιπτώσεις έχει νόημα να αφήσετε ένα PS Vita να υποκαταστήσει το DualShock 4; Αν σκέφτεστε κάπως…εγωιστικά, τότε δεν υφίσταται λόγος, διότι δεν έχετε τίποτα απολύτως να κερδίσετε. Τα πράγματα είναι διαφορετικά σε μία μόνο περίπτωση: αν χρειάζεστε οπωσδήποτε δεύτερο χειριστήριο, για τον οποιοδήποτε λόγο.
Περισσότερες εφαρμογές έχει, προφανώς, το Remote Play. Όσα διαβάσατε παραπάνω, για τα του PS Vita ως χειριστήριο, ισχύουν και εδώ. Η διαφορά βέβαια είναι πως οτιδήποτε προβάλλεται από το PS4 στην τηλεόραση, μεταφέρεται κανονικά στην οθόνη του PS Vita. Από το Dynamic Menu του PS4 έως και οποιοσδήποτε τίτλος. Σε αντίθεση με την αντίστοιχη λειτουργία στο PS3, δεν απαιτείται συγκεκριμένη υποστήριξη από developers. Η λειτουργία λοιπόν στηρίζεται σε επίπεδο συστήματος και μπορεί να θεωρείται δεδομένη, ό,τι και αν θέλετε να παίξετε. Από τη στιγμή που αναφέρθηκε latency στη λειτουργία ως χειριστήριο, το γεγονός ότι προστίθεται video streaming με συμπίεση σε πραγματικό χρόνο, όπως φαντάζεστε, δυσχεραίνει την κατάσταση. Αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως ότι υπάρχει πρόβλημα. Αυτό που συμβαίνει ότι το σήμα του PS4 συμπιέζεται πρώτα σε 720p από 1080p και ύστερα σε 540p για να ταιριάξει στην οθόνη του PS Vita. Όσο και αν είναι το αρχικό frame rate, η μετάδοση γίνεται σε 30 fps. Στην ουσία η όλη διαδικασία ξεκινά σαν να θέλετε να κάνετε live streaming μέσω του PSN και ύστερα γίνεται δεύτερη προσαρμογή. Οι πολλαπλές συμπιέσεις δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να έρθει στο μυαλό σε τέτοιες περιπτώσεις αλλά θα κάνουμε τη συγκεκριμένη σκέψη στην άκρη και θα μείνουμε στο ίδιο το αποτέλεσμα.
Το latency άλλοτε είναι πρόβλημα και άλλοτε όχι, εκτός αν φροντίζετε να μένετε σε σχετικά κοντινές αποστάσεις. Το μεταβλητό και κάπως απρόβλεπτο του θέματος προκύπτει από το ότι κάθε τίτλος έχει διαφορετικό input lag, άλλη ανοχή σε latency και άλλες απαιτήσεις στο χειρισμό. Επομένως μην περιμένετε ένα συμπέρασμα που να ταιριάζει παντού σαν σοφιστεία. Σε άλλη απόσταση λοιπόν αντιμετωπίζει θέμα το Assassin’s Creed IV: Black Flag (πάντα αναφερόμαστε στο σενάριο της απευθείας σύνδεσης και όχι μέσω δικτύου, μιας και είναι η καλύτερη επιλογή συνήθως) που δείχνει να συγχωρεί πιο εύκολα από το Killzone: Shadow Fall. Πολύ πιο δύσκολα είναι τα πράγματα στο Resogun αφού μάλιστα είναι άλλη η απαίτηση από τα αντανακλαστικά του παίκτη, ενώ ο κακός χαμός από voxels και particles δεν κάνει πιο εύκολη τη μεταφορά του video. Σε γενικές γραμμές σε απόσταση δύο, τριών, ενδεχομένως και τεσσάρων μέτρων, δύσκολα θα έχετε πρόβλημα ασχέτως τίτλου. Όσο απομακρύνεστε καλό είναι να συνειδητοποιείτε ότι…πειραματίζεστε. Τα τεχνουργήματα στην εικόνα βέβαια ξεκινούν από νωρίτερα, ειδικά όταν το σήμα βασανίζεται στην απόδοση πολλαπλών λεπτομερειών. Επιπλέον υπάρχει σαφής χρωματική απόκλιση σε σχέση με μια καλορυθμισμένη οθόνη τηλεόρασης, κάτι που, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορείτε να διορθώσετε στο PS Vita. Η εμφάνιση τεχνουργημάτων πάντως δεν αλλοιώνει τη δραστηριότητά σας. Από την άλλη αξίζει η αναφορά σε αυτά μιας και το GamePad, που, σε αντίθεση με το PS Vita, σχεδιάστηκε για ακριβώς αυτή τη δουλειά, έχετε καλύτερο χρώμα, 60fps, καλύτερη εμβέλεια, χαμηλότερο latency και απόκριση και σε μεγαλύτερη απόσταση μάλιστα. Το μοναδικό εμφανές μείον του Wii U GamePad έναντι του PS Vita, στο remote play πάντα, είναι η λιγότερο πυκνή οθόνη, με χαμηλότερη ανάλυση στα 854 X 480 αντί για 960 X 540 στη φορητή κονσόλα της Sony. Ένα άλλο ακόμη θέμα που τίθεται είναι εκείνο της αναγνωσιμότητας του κειμένου και η εξάρτηση από την απεικόνιση κάποιων λεπτομερειών. Κατά κανόνα οι τίτλοι του PS4 είναι σχεδιασμένοι να προβάλλονται σε ανάλυση 1080p. Η σμίκρυνση και η διατήρηση αναλογικών κάνει συχνά πιο δύσκολη την ανάγνωση κειμένου, ενώ σημάδια όπως τελείες στόχευσης και προσανατολισμού είναι πιο δύσκολο να διακριθούν στην οθόνη του PS Vita. Υπάρχει λύση για αυτό αλλά δεν είναι στα χέρια του παίκτη. Ο developer μπορεί να υπολογίσει τη λειτουργία αυτή κατά το σχεδιασμό του user interface, συμβόλων, κειμένου και λοιπά και να φτιάχνει δύο set προδιαγραφών: ένα που θα χρησιμοποιείται σε μεγάλη οθόνη και ένα σε μικρή. Αν δίνει και τη δυνατότητα στον παίκτη να επιλέγει εκείνο που τον εξυπηρετεί περισσότερο θα είναι ακόμη καλύτερα. Για την ώρα δεν παρέχεται κάτι τέτοιο, ούτε και έχουμε ακούσει κάτι συγκεκριμένο για το μέλλον. Είναι σίγουρο όμως ότι πρόκειται για κάτι εφικτό.
Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη; Αν δεν έχετε σκοπό να απομακρύνεστε ιδιαίτερα από το PS4 αλλά δεν έχετε τρόπο να “καταλάβετε” το χώρο και την τηλεόραση εκεί που βρίσκεστε, το Remote Play με απευθείας σύνδεση δεν θα απογοητεύσει και ας μην είναι πρώτο σε επιδόσεις. Σε σύνδεση μέσω WiFi πληθαίνουν οι μεταβλητές, ειδικά αν δεν σας βολεύει η σύνδεση του PS4 με καλώδιο Ethernet και θα έχετε κάπως χειρότερη εμπειρία. Από την άλλη θα έχετε κερδίσει σημαντικά σε εμβέλεια κάτι που δεν μπορεί να πετύχει χρήστης του Wii U. Ασχέτως επίδοσης σε εικόνα και απόκριση, δεν βολεύουν όλοι οι τίτλοι για remote play. Το εμπόδιο του χειρισμού, ειδικά σε πιο πολύπλοκους τίτλους, δεν είναι καθόλου αμελητέο, ειδικά από τη στιγμή που ο χρήστης δεν έχει τη δυνατότητα να φέρει τα πάνω κάτω στο εκάστοτε σύστημα χειρισμού. Πάντα όμως τα πλήκτρα L2/R2 και L3/R3 θα είναι ο μπελάς του remote play.
Προσωπικά μιλώντας θα ήθελα μια μέση λύση: να αγνοούνται τα L3/R3 (που χρησιμοποιούνται και πιο σπάνια άλλωστε) και να χωρίζεται το touchpad μόνο στα δύο αντί στα τέσσερα. Έτσι θα είναι πιο δύσκολο να πατηθεί το λάθος εικονικό πλήκτρο και θα γίνονται λίγο πιο φιλικοί προς το όλο σενάριο χρήσης πολλοί περισσότεροι τίτλοι. Και αυτή είναι μια αλλαγή που, θεωρητικά τουλάχιστον, διορθώνεται απλά, με firmware update.
Το PS Vita, ως σύντροφος του PS4, είναι πολύ καλό bonus. Αλλά όχι κάτι αισθητά παραπάνω. Η συνεργασία των δύο θα συνεχίσει να αποτελεί συμπληρωματικό κίνητρο αγοράς PS4 για κάθε κάτοχο PS Vita αλλά, ως έχει, οι υποσχέσεις που προσφέρει δεν θα φαίνονται ακριβώς το ίδιο δελεαστικές για εκείνον που αγοράζει PS4 και δεν έχει ιδιαίτερο καημό να ασχοληθεί με φορητή κονσόλα. Αν πάλι ανήκετε στην ατυχή εκείνη κατηγορία που αναγκάζεται να απέχει από την κονσόλα του κάθε φορά που προβάλλεται νέο επεισόδιο της σειράς Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, ό,τι και να λέμε εμείς, ή οποιοσδήποτε άλλος, το remote play θα σας έρθει ως…μάννα εξ ουρανού.
