Όχι δεν τα βάζουμε με εργονομία, αλλά με νοοτροπία
Είναι γεγονός ότι δεν έχουν πιάσει ακόμη αρκετοί στα χέρια τους το Steam Controller. Η Valve το αντιμετωπίζει ως πολύ σοβαρή υπόθεση πάντως, για αυτό και επιλέγει να το κατασκευάσει η ίδια, όχι να αφήσει το τελικό αποτέλεσμα στην τύχη. Εξ αρχής η θέα του Steam Controller συνοδεύεται από δικαιολογημένη απορία. Ζούμε άλλωστε σε έναν κόσμο όπου το trackpad θεωρείται φτωχός συγγενής ενός μοχλού ή ενός ποντικού, ενώ δεν είναι καθόλου τυχαίο πως, ύστερα από τόσα χρόνια, ελάχιστες είναι οι εταιρείες που μπορούν να ισχυριστούν ότι σχεδιάζουν και χρησιμοποιούν πραγματικά ποιοτικά trackpads, ακόμη και για τις αυτονόητες ανάγκες ενός latptop.
Το σκεπτικό πίσω από τη χρήση δύο επιφανειών αφής με ανάδραση ως υποκατάστατα τόσο των μοχλών όσο και του mouse είναι απλό αλλά και λογικό. Με αυτόν τον τρόπο η Valve θέλει να εξασφαλίσει ότι υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί να παίξει οποιοσδήποτε gamer, οποιοδήποτε παιχνίδι διατίθεται μέσω Steam, καθήμενος σε μια κάποια απόσταση από τηλεόραση και όχι πιο πέρα από το monitor του υπολογιστή του.
Σε κάθε άλλο επίπεδο η Valve, με SteamOS και Steam Machines, θέλει να σπάσει παραδόσεις ετών προς όφελος δικό της και, κατ’ επέκταση, του χρήστη. Ετοιμάζει λειτουργικό σύστημα, hardware και, το πιο ενδιαφέρον ίσως, έχει τέτοιου είδους συνεργασίες με τους απανταχού developers και publishers όπου έχει ήδη λύσει το θέμα της κυριότητας ενός game. Ως γνωστόν είτε βρεθεί στα χέρια σας Steam key, είτε πακέτο με DVD, για τη Steam, ο τίτλος σάς ανήκει σε οποιαδήποτε μορφή, πολλές φορές και σε πολλαπλά λειτουργικά συστήματα. Το έργο είναι ένα και δεν χρεώνεται εκ νέου επειδή σκεφτήκατε ότι κάποιο άλλο λειτουργικό σύστημα σας ταιριάζει περισσότερο. Τo Steam Family Sharing επιτρέπει πάντως να μοιραστείτε τη συλλογή σας με έως και 10 άλλους χρήστες, η μεταπώληση όμως εξακολουθεί να μην φαίνεται στον ορίζοντα.
Τεχνικώς πάντως η δυνατότητα υπάρχει. Όπως αποδεικνύει άλλωστε η ύπαρξη της Green Man Gaming. Όσοι υποθέτουν πως είναι δύσκολο να εφαρμοστεί το σύστημα αναδρομικά, δηλαδή σε τίτλους που έχουν αγοραστεί υπό την ισχύ τελείως διαφορετικής σύμβασης και όρων, τότε καλό είναι να παρατηρήσουν τι έκανε πρόσφατα η Apple, η οποία φρόντισε να αναγνωριστούν από το Mac App Store αντίτυπα software που αγοράστηκαν σε μορφή οπτικού μέσου ακόμη και εν έτει 2009. Δηλαδή πριν καν εμφανιστεί το Mac App Store. Όπου υπάρχει θέληση όλα γίνονται.
Επιστροφή όμως στο Steam Controller. Ενώ η Valve δείχνει έτοιμη να προκαλέσει κατεστημένο και δοκιμασμένες δομές (ακόμη και το ρόλο της…γλώσσας ως σύστημα χειρισμού σε racing), το χειριστήριο που σχεδίασε δεν είναι τόσο πρωτοποριακό όσο θέλει η ίδια να το παρουσιάζει.
Σε θέματα εργονομίας, χειρισμού, ευκολίας, διεπαφής και εμπειρίας χρήστη, όπως και σε τόσα άλλα σχετικά ή άσχετα με το gaming, αργά ή γρήγορα, χρειάζεται ρήξη. Η εμφάνιση της θύρας USB εκνεύρισε κόσμο με άπειρες συσκευές για απλή σειριακή θύρα, ειδικά όταν οι απανταχού κατασκευαστές άρχισαν να σνομπάρουν την τελευταία. Έγινε ολόκληρη ιστορία με τη μετάβαση από VGA σε DVI, πόσο μάλλον σε HDMI και DisplayPort. Η πρόοδος όμως τα έχει αυτά. Κάθε μετάβαση ήταν άχαρη αλλά το νέο προϊόν έφερνε και ξεκάθαρα πλεονεκτήματα ή βελτιώσεις.
Το Steam Controller, από τη στιγμή που είναι σχεδιασμένο ώστε να υποστηρίζει, σώνει και καλά, τίτλους που επ’ ουδενί δεν σχεδιάστηκαν για οτιδήποτε άλλο από πληκτρολόγιο ή/και mouse, δεν δείχνει ότι υπάρχει συγκεκριμένη άποψη για το τι είναι εργονομικά πιο σωστό και κατάλληλο. Το γεγονός ότι θα βασίζεται στις επιλογές του κόσμου για να ορίζει τα βασικά συστήματα χειρισμού σε τίτλους, είναι άλλη μια ένδειξη του ότι δεν έχει μια σαφή κατεύθυνση σε θέμα εργονομίας και design.
Πάνω από όλα βέβαια το ότι ένα χειριστήριο προσπαθεί να αποκτήσει ρόλο ελβετικού σουγιά, δείχνει νοοτροπία που μπορεί να φαντάζει φιλική (και να αποδειχθεί πως είναι) αλλά όχι την εμμονή με την ριζοσπαστική πρόοδο που ευαγγελίζεται κατά τα άλλα η εταιρεία που ελέγχει ο Gabe Newell. Έχετε δει τίποτα που να προσπαθεί να κάνει τα “πάντα” και να είναι εξαιρετικό σε οτιδήποτε;
Το μεγαλύτερο μάλλον όφελος θα το νιώσουν οι developers που δεν θα είναι ανάγκη να κοπιάσουν ιδιαίτερα για να κάνουν τον τίτλο τους να λειτουργήσει στο εν λόγω χειριστήριο, ακόμη και αν σχεδιάστηκε για πληκτρολόγιο και mouse. Λιγότερος κόπος για την υποστήριξη ενός συστήματος που μάλλον τους φαίνεται εξωτικό αν είναι απολύτως ταγμένοι στα PC games.
Ποιος θα διαλέγει το σωστό όμως για το χρήστη; Πώς θα ορίζεται αυτό και ποιος θα σηκώνει την ευθύνη της επιλογής τελικά; Ή μήπως θα μας “πνίξει” το crowdsourcing;
