Σάπια Καβουροπάτι με ευφυΐα Πάτρικ
“Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια άσχημη πεταλίδα. Ήταν τόσο άσχημη που όλοι πέθαναν. Τέλος”. Τάδε έφη Πάτρικ Αστέρης σε ένα από τα εξελληνισμένα τηλεοπτικά επεισόδια της σειράς του Μπόμπ Σφουγγαράκη. Η συγκεκριμένη φράση είναι, κατά κάποιον τρόπο, η καταλληλότερη περιγραφή για το SpongeBob SquarePants: Plankton’s Robotic Revenge, παρόλο που δεν είναι τόσο άσχημο που να σας οδηγήσει στο θάνατο.
Το SpongeBob SquarePants: Plankton’s Robotic Revenge δεν κρύβει τις “παιδικές” του διαθέσεις. Ο οπτικός του τομέας είναι αρκετά πολύχρωμος και χαριτωμένος για να κερδίσει τους μικρότερους σε ηλικία, ενώ το gameplay και οι μηχανισμοί του κάθε άλλο παρά πολύπλοκα είναι. Ο τίτλος ξεκινά τη ζωή του ως ένα “απαλό” και εύκολο platformer με μερικά όπλα και power ups για συνοδεία. Η αναβάθμιση των όπλων σας γίνεται με εξαρτήματα που βρίσκετε σε βαρέλια εντός των επιπέδων, τα οποία βρίσκονται σε τεράστια αφθονία, κάνοντας τελικά την αναβάθμιση των πάντων παιχνιδάκι. Αυτά τα όπλα είναι που τελικά μεταλλάσσουν τον τίτλο όσο προχωράτε καθώς, χωρίς να το καταλαβαίνει, το SpongeBob SquarePants: Plankton’s Robotic Revenge μετατρέπεται σε ένα άτσαλο, αργό και περίπου ισομετρικό shooter, που η επανάληψη και οι αφελείς απόπειρες για δημιουργία υποτυπώδους δυσκολίας καταστρέφουν και το ό,τι ωραίο μπορεί να έχει. Και με το auto lock συνεχώς στο πλευρό σας για να μην κάνετε καν προσπάθεια για στόχευση.
Δεν νομίζουμε πως αυτή η αλλαγή ήταν στόχος της ομάδας ανάπτυξης. Όμως το είδος των αντιπάλων που σας πλασάρει συνεχώς από ένα σημείο και μετά ο τίτλος (που μπορούν να εξοντωθούν μόνο εξ αποστάσεως), φέρνει την εν λόγω μετάλλαξη. Μάλιστα το αδιάφορο level design από ένα σημείο και μετά απλά ξεχνά τις όποιες platforming ανησυχίες διέθετε στην αρχή και φροντίζει να δημιουργεί μόνο “διαδρόμους” και αρένες. Η μόνη έκπληξη είναι πως μερικές φορές οι μάχες λαμβάνουν χώρα και στους “διαδρόμους”, με τον τίτλο να προσπαθεί να δημιουργήσει προκλήσεις πετώντας όσο περισσότερους αντιπάλους μπορεί, σε όσο μικρότερο χώρο γίνεται. Αλλά ο Σφουγγαράκης δεν μασάει.
Αυτό γιατί τα όπλα είναι παντοδύναμα ενώ υπάρχουν και special ιδιότητες που μπορούν να σας κάνουν για λίγο άτρωτους, κάνοντας τα πράγματα ακόμα πιο εύκολα. Όλα πάντως τελειώνουν πολύ σύντομα μιας και με λίγη όρεξη ο τίτλος βγαίνει “με τη μία” σε λιγότερο από 4 ώρες. Προσπαθώντας να κρύψει αυτή του την αδυναμία, το SpongeBob SquarePants: Plankton’s Robotic Revenge προσφέρει local co-op για έως και τέσσερις παίκτες (δεν αλλάζει τίποτα αλλά έχει πολύ περισσότερο γέλιο ακόμα και με δύο, πόσο μάλλον με τέσσερις) ενώ τα όπλα του κάθε χαρακτήρα αναβαθμίζονται ξεχωριστά. Αυτό πρακτικά σημαίνει περισσότερο απαιτούμενο χρόνο για να αναβαθμίσετε τα όπλα όλων των χαρακτήρων, κάτι που θέλει βέβαια και υπομονή που μάλλον δεν διαθέτετε.
Το ότι θα αρέσει στους (πολύ) μικρότερους σε ηλικία gamers λόγω οπτικού τομέα και των χαρακτήρων του είναι σχεδόν δεδομένο. Όμως το SpongeBob SquarePants: Plankton’s Robotic Revenge δεν έχει ίχνος ουσίας, ούτε καν για τους λιγότερο απαιτητικούς. Το δείχνει άλλωστε το ένα και μοναδικό boss fight που απλά επαναλαμβάνεται κατά τη διάρκεια του τίτλου.
Ξεχάσαμε να πούμε και για το autosave που δουλεύει όποτε θέλει, αλλά λέμε καλύτερα να πάμε για καμιά Καβουροπάτι.
