Ακυρώνοντας το PS Vita. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο
Το PS Vita δυστυχώς δεν έχει καταφέρει να φτιάξει μια αξιοθαύμαστη βιβλιοθήκη τίτλων. Τουλάχιστον όχι με “ονόματα” όσο με πιο ανεξάρτητες παραγωγές. Όσο και αν το μηχάνημα θέλει, οι υπόλοιποι “εμπλεκόμενοι” δεν καταφέρνουν να το φέρουν στη θέση που ίσως του αξίζει. Κάπως έτσι η Ubisoft αποφασίζει να ανοίξει ακόμα μια λακούβα στην ήδη κακοτράχαλη διαδρομή της κονσόλας με την κυκλοφορία του Assassin’s Creed: Liberation HD σε PS3, Xbox 360 και PC. Και δυστυχώς ο κακός λόγος δεν είναι μόνο ένας.
Ο τίτλος ξεκίνησε τη ζωή του ως “συνοδευτικό” του Assassin’s Creed III, συστήνοντάς μας μια νέα πρωταγωνίστρια, μερικούς νέους μηχανισμούς και άλλα που μπορείτε να διαβάσετε πολύ καλύτερα από τον Νεκτάριο Παπαδάκη, στο review της έκδοσης του PS Vita. Το θέμα είναι πως αν και ο τίτλος δεν είναι ο καλύτερος της σειράς, δεν είναι λάθος στημένος για ένα φορητό σύστημα. Η Ubisoft όμως μάλλον δεν θέλησε να αφήσει τον τίτλο στο μέρος που ανήκει, βγάζοντάς τον σε οικιακά συστήματα τα οποία, πέραν της όποιας οπτικής βελτίωσης, μόνο εκθέτουν το αποτέλεσμα.
Η υψηλή ανάλυση είναι στην ουσία το μόνο καινούριο που προσφέρει το Assassin’s Creed: Liberation HD, καταφέρνοντας σε σημεία να κρύψει τον κατώτερο οπτικό του τομέα με όμορφα αποτελέσματα, ενώ σε άλλα να σας τον φέρει σε πρώτο πλάνο, με όχι ιδιαίτερα επιτυχημένα effects, περίεργα pop ups, αόρατο νερό κ.λπ. Ταυτόχρονα έχουν γίνει σκηνοθετικές αλλαγές σε μερικά cutscenes, ενώ το draw distance μπορεί να καυχηθεί πως, που και που, αγγίζει αυτό των “μεγάλων” τίτλων της σειράς.
Από την άλλη τα loading times και ο αριθμός των frames είναι επίσης εφάμιλλα των οικιακών αδελφών του Liberation. Μεγάλα και μειωμένα αντίστοιχα. Ο τίτλος ποτέ δεν ξεπερνά τα 30 καρέ ενώ σε σημεία καταφέρνει να πέσει και πιο κάτω. Όχι σε βαθμό που να καταστρέφεται το παιχνίδι, αλλά σε σημείο που θα αναρωτηθείτε για το τι optimization έχει τελικά γίνει. Τα character models πάντως είναι πάντα έτοιμα για να κάνουν τα πράγματα καλύτερα, ακόμα και σε κοντινά πλάνα. Όχι όσο καλά όσο στο Assassin’s Creed III, αλλά καλύτερα από το πρωτότυπο υλικό.
Και για να ξεφύγουμε από τις τεχνικότητες η συνολική δομή του main story και της κάθε αποστολής ξεχωριστά είναι αυτή που προδίδει τη “φορητή” φύση του Liberation HD. Κάποια objectives μπορεί να μη σας ζητήσουν να κάνετε ουσιαστικά τίποτα πέρα από το να κινηθείτε σε συγκεκριμένα σημεία του χώρου και να κρατήσουν πολύ λίγο. Χρόνος που ίσως είναι ιδανικός για φορητό σύστημα, όχι όμως για οικιακό. Από την άλλη η Aveline de Grandpré εξακολουθεί να είναι μια συμπαθής παρουσία, που δεν αξιοποιείται όμως σεναριακά. Είναι πάντως ευχάριστο πως δεν χρησιμοποιήθηκε με σκεπτικό να προσελκύσει περισσότερο ανδρικό κοινό.
Πέρα όμως από χρόνους ολοκλήρωσης, οπτικό τομέα, A.I. και τόσα άλλα, το πρόβλημα του Assassin’s Creed: Liberation HD είναι πολύ πιο σύνθετο και απλό ταυτόχρονα. Είναι μια κυκλοφορία που δεν έχει τίποτα να προσφέρει. Παρά τις αδυναμίες και τα λάθη του ήταν ένα ηχηρό αποκλειστικό όνομα για το PS Vita, το οποίο μόνο να επωφεληθεί μπορούσε από αυτή την αποκλειστικότητα. Με τη κυκλοφορία και σε άλλες πλατφόρμες όμως το PS Vita χάνει ένα από τα λίγα ευρέως αναγνωρίσιμα χαρτιά του χωρίς λόγο, κινδυνεύοντας να γίνει το νέο PSP όπου ό,τι τρανταχτό κυκλοφορούσε εκεί, ξέραμε πως μερικούς μήνες μετά θα το δούμε σε HD στο PS3.
Μάλιστα μετά την έλευση του Assassin’s Creed IV: Black Flag, το Liberation HD απλά μας υπενθυμίζει πόσο γερασμένοι είναι οι μηχανισμοί της σειράς, εκθέτοντας κι άλλο τον εαυτό του. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως για όλα αυτά δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τη Ubisoft. Σύμφωνα με το Assassin’s Creed IV, το Liberation είναι δημιούργημα της Abstergo. Οπότε ξέρετε που να παραπονεθείτε αν χρειαστεί.
Κακοί Templars.
