American Dodgeball Association of America
Η ονομασία του τίτλου και μόνο ενσωματώνει πλεονασμό. Ο πλεονασμός αυτός είναι παραπλανητικός βέβαια. Μακάρι να ήταν τα πράγματα τόσο απλά. Το Line Of Defence Tactics: Tactical Advantage εντάσσεται στον κόσμο του Line Of Defence, ενός MMO που ακόμη δεν έχει κυκλοφορήσει. Είναι λοιπόν λίγο δύσκολο να αξιοποιηθεί το όποιο lore αλλά, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν είναι αυτή η προτεραιότητα.
Ο τίτλος της 3000AD είναι μια μυστήρια περίπτωση. Κυκλοφορεί σε PC αλλά και iOS, Android. Είχα περιθώριο επιλογής έκδοσης και φρόντισα να ρωτήσω ποια θεωρείται η πιο αντιπροσωπευτική. Με την απάντηση να μην ξεχωρίζει μια έκδοση από μία άλλη, ελέω του είδους του παιχνιδιού, επέλεξα να πορευθώ με την έκδοση για PC. Και όπως όλα δείχνουν δεν έπραξα καλώς. Ένα από τα πρώτα ξεκάθαρα συμπεράσματα που προκύπτουν στην περίπτωση του εν λόγω τίτλου είναι πως σχεδιάστηκε πρωτίστως για οθόνες αφής. Δεν είναι καν θέμα άποψης αφού ακόμη και στις ρυθμίσεις υπάρχουν επιλογές για οθόνη αφής. Σαφώς και δεν είναι περίεργο ελέω Windows 8 αλλά είναι ένα πρώτο σημάδι που απλά επιβεβαιώνεται αργότερα και μάλιστα πέρα από κάθε αμφιβολία.
Ο παίκτης ελέγχει μια ομάδα τεσσάρων στρατιωτών σε 16 αποστολές. Παρά τον χαρακτηρισμό “Tactics” το σύστημα μάχης δεν είναι turn based αλλά εξελίσσεται σε πραγματικό χρόνο. Συνεπώς θα θυμίσει αμέσως Diablo σε πλαίσιο επιστημονικής φαντασίας. Μέχρι να χρειαστεί να ελέγξετε το οτιδήποτε. Πριν καν τεθεί ζήτημα design, το σύστημα χειρισμού εντυπωσιάζει με την αναξιοπιστία του. Κατά κανόνα κάθε κλικ ορίζει τη δράση όλης της ομάδας. Από εκεί και πέρα ο παίκτης μπορεί να επιλέξει έναν-έναν τους στρατιώτες του, αλλά ποτέ παραπάνω. Είτε όλοι μαζί, είτε ένας ένας μπορούν να δεχθούν εντολές. Αρκεί να καταφέρετε να επιλέξετε αυτόν που θέλετε με κλικ και σύρσιμο, το οποίο είναι εξίσου αναξιόπιστο. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν είναι δεδομένη η εμφάνιση του σωστού μενού/υπομενού σε κάθε περίπτωση, είναι πραγματικά απορίας άξιο πως το Line Of Defence Tactics: Tactical Advantage διατίθεται ως κανονική κυκλοφορία και όχι ως πρώιμη έκδοση μέσω Early Access.
Ο σχεδιασμός των επιπέδων είναι σχετικά απλός, κάτι που αποδεικνύεται σοβαρότερο θέμα από τα εμφανώς αναχρονιστικά γραφικά, πόσο μάλλον σε συνδυασμό με τεχνητή νοημοσύνη που φροντίζει να αφαιρεί κάθε βαρύτητα (από όσο είχε απομείνει τέλος πάντων) από το χαρακτηρισμό “Tactics”. Ο κανόνας λέει ότι το “σύστημα πλημμύρα” εξακολουθεί να λειτουργεί με κάποια συνέπεια και μάλλον γλιτώνει τον παίκτης από διάφορα τερτίπια του χειρισμού.
Δεν είναι ότι η ομάδα ανάπτυξης δεν έκανε προσπάθεια να δώσει βάθος. Παίζει κάποιο ρόλο η κάλυψη, η χρήση όπλων φέρνει βελτιώσεις στους χαρακτήρες, οι οποίοι εξ αρχής χωρίζονται σε 4 διαφορετικούς ρόλους με συγκεκριμένη χρησιμότητα και ιδιότητες. Σπανίως όμως παίζουν ρόλο. Το ίδιο και οι επιλογές σε εξοπλισμό πριν από κάθε αποστολή. Η όποια ποικιλία έρχεται τελικά από κάποιες αποστολές στις οποίες ο παίκτης μπορεί να ελέγξει όχημα, ακόμη και διαστημόπλοιο με διαφορετική, φυσικά, συμπεριφορά και ιδιοσυγκρασία.
Αλλά δεν είναι μόνο η κατάσταση “εντός” του παιχνιδιού περίεργη. Ο ίδιος τίτλος διατίθεται σε iOS και Android. Οι πρώτες τρεις αποστολές είναι δωρεάν και οι υπόλοιπες αγοράζονται ξεχωριστά, με λίγα ευρώ. Υπάρχει βέβαια και περιθώριο αγοράς πόντων για αναβαθμίσεις, κάτι που δεν χρεώνεται στην έκδοση για PC. Το μόνο πρόβλημα είναι πως η τελευταία κοστίζει 18 ευρώ. Από τη στιγμή που δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική προσπάθεια για σωστή στήριξη ποντικιού και πληκτρολογίου, ούτε καν για προσθήκη επιλογών σε τεχνικό επίπεδο, είναι δύσκολο να δει κανείς την τιμή αυτή ως οτιδήποτε άλλο πέραν ενός αριθμούς που αναπληρώνει όσα υποθέτει η ομάδα ότι θα εισπράττει, κατά μέσο όρο από τις εκδόσεις για mobile. Ή έστω κάτι σε ανάλογο σκεπτικό.
Τόσα, μα τόσα, γίνονται λάθος στο Line Of Defence Tactics: Tactical Advantage που…το παρόν review αποκτά ειδική χρησιμότητα ως δίδαγμα για το που οδηγούν τελείως αλλοπρόσαλλες προτεραιότητες, πριν καν προλάβει να αναλύσει κανείς οτιδήποτε άλλο.
