Hordes και ανακύκλωση
Εξωγήινες κατσαρίδες σε εξωγήινο πλανήτη δέχονται επίθεση από τουμπανοτεράστιους αιμοσταγείς ανθρώπους διαφόρων μεγεθών και διαμετρημάτων. Το πως μπορεί να συνεχίσει αυτή η ιστορία μάλλον μπορείτε να το μαντέψετε χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και όσον αφορά το Infested Planet, θα πέσετε “ντιπ” μέσα.
Σε ένα τέτοιο, αρκετά “κοινό” σκηνικό λαμβάνει χώρα το real time strategy της Rocket Bear Games, καταφέρνοντας όμως να μείνει μακριά από τις generic καταστάσεις και λόγω μηχανισμών και λόγω αισθητικής. Η camera ανεβαίνει κάθετα πάνω από το πεδίο της δράσης, με τα πάντα να ακούγονται πραγματικά και “μιλιταριστικά”. Αισθητικά όμως όλα ακολουθούν πιο “cartoon-ίστικα” μονοπάτια, χωρίς ωστόσο αυτά να αφαιρούν από τη σοβαρότητα του όλου εγχειρήματος.
Και τα δύο συμβάλουν στην καλύτερη παρατήρηση του χώρου, χωρίς κρυφές γωνίες, περίεργες σκιές κ.λπ. Η χρωματική παλέτα είναι όμως αυτή που θα σας βοηθήσει περισσότερο, δείχνοντάς σας καθαρά, ανεξαρτήτως του zoom που έχετε επιλέξει, τα αμέτρητα hordes αντιπάλων που θα συναντήσετε. Δεν μιλάμε για ένα strategy με απόλυτα λογικές ισορροπίες ανάμεσα σε εσάς και τους αντιπάλους σας. Οι δεύτεροι έχουν σαφέστατη αριθμητική υπεροχή (συνέχεια), αν και συνολικά πολύ πιο αδύναμες μονάδες. Δουλεύοντας όμως πολύ περισσότερο με τη λογική της “επιδημίας”, η ευκολία απώλειας της κυριαρχίας σας στο χάρτη είναι αντιστρόφως ανάλογη με τον κόπο που θα χρειαστεί να καταβάλλετε για να επιβληθεί η…ανθρώπινη φιλοξενία σας.
Ξεκινώντας πάντα με τον ίδιο αριθμό μονάδων, καλείστε να επικρατήσετε σε κάθε χάρτη (μετρίου πάντα μεγέθους) είτε απλά εξουδετερώνοντας τους αντιπάλους, είτε συνοδεύοντας συγκεκριμένες μονάδες σε σημείο του χάρτη κ.λπ. Οι αντίπαλες “φωλιές” βρίσκονται σε σταθερά σημεία, διαθέτουν δυνατότητα regenerate και γεννούν ατελείωτους αντιπάλους. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει πως δεν θα έχετε ποτέ ησυχία, κυρίως σε μεγάλους και λιγότερο “ευθύγραμμους” χάρτες. Η καταστροφή και στη συνέχεια κατάληψη κάθε τέτοιας φωλιάς, σημαίνει περισσότερα special ammo για εσάς (bazooka, air strikes κ.λπ.) δυνατότητα κατασκευής περισσότερων αμυντικών συστημάτων για προστασία (turrets, ναρκοπέδια κ.λπ.) αλλά και δυνατότητα κατασκευής κτισμάτων για επιπλέον boost του στρατού σας. Η απλή καταστροφή μιας εχθρικής φωλιάς φέρνει μόνο μικρή ανακούφιση καθώς μετά από λίγο, αυτή γεννιέται ξανά, κάνοντας (και πάλι) spawn αμέτρητων κατσαριδοειδών, και όχι μόνο, αντιπάλων.
Αυτό το ατελείωτο respawn, ως μηχανισμός, έχει και ευεργετικά αποτελέσματα. Ο θάνατος μιας μονάδας δεν σημαίνει οριστικό τέλος. Μετά από πολύ λίγη ώρα θα εμφανιστεί σε κάποια από τις βάσεις/κτίριά σας, έτοιμη για μάχη. Και μάλιστα μαζί με όποιο upgrade την είχατε εξοπλίσει πριν πεθάνει. Έτσι ακόμα και αν χαθεί μονομιάς ολόκληρη η ομάδα/ομάδες σας, μια και μόνο βάση σας είναι αρκετή για να τους ξαναφέρει στη δράση. Πρακτικά ένα και μόνο κτίσμα σας είναι αρκετό για να σας κρατήσει εντός παιχνιδιού, κάνοντας το game over σχεδόν αδύνατο. Όμως η επικράτηση και νίκη στο χάρτη είναι εντελώς άλλη υπόθεση.
Αν και ακούγεται κακός ως μηχανισμός, δεν είναι. Ο τίτλος βασίζεται περισσότερο στη λογική επίθεση-οχύρωση-προετοιμασία-επίθεση κ.λπ. με την επίθεση να μη σηκώνει μεγάλες καθυστερήσεις. Η καθυστέρηση αυτής της διαδικασίας δίνει πολύτιμο χρόνο στις αντίπαλες φωλιές να ανασυγκροτηθούν και να σας στείλουν αμέτρητους αναλώσιμους στο σημείο που βρίσκεστε, καταστρέφοντας μερικές φορές ό,τι προλάβατε να επιτύχετε. Αυτό σημαίνει πως ευνοείται η χρήση πολλών μικρότερων ομάδων ώστε να μην αιφνιδιαστείτε από πουθενά. Πρακτικά όμως είναι πάντα πιο εύκολη μια σταθερή άμυνα από turrets και rocket launchers και μια μόνο κινητή ομάδα, εξοπλισμένη μέχρι τον αμφιβληστροειδή.
Κάπως έτσι, αν έχετε την ανάλογη υπομονή, τα λάθη σας ουσιαστικά συγχωρούνται. Μπορείτε μάλιστα ανά πάσα στιγμή να “ανακυκλώσετε” εξ αποστάσεως κάποιο κτίσμα σας που είτε απειλείται άμεσα, είτε δεν εξυπηρετεί πλέον το σκοπό του ή απλά επειδή είναι αναγκαίο σε άλλο σημείο του χάρτη. Η ανακύκλωση σημαίνει “επιστροφή” πόντων που απαιτούνται για κτίρια, upgrades κ.λπ., δυνατότητα επανατοποθέτησης αυτών και επιτρέπει πολύ ρευστή αντιμετώπιση της κάθε κατάστασης. Κάτι σωστό και αναγκαίο, ειδικά στους τελευταίους χάρτες που δεν θα πιστεύετε τι επιθέσεις αντιμετωπίζετε.
Το μόνο που ίσως χαλά το όλο σύνολο είναι η ευκολία με την οποία μαζεύετε χρήματα για μόνιμα upgrades. Πέραν του campaign υπάρχουν 2 διαφορετικά μονοπάτια αποστολών που μπορείτε να ακολουθήσετε, με αυτά να προσφέρουν κάτι σαν bonus missions. Στόχος δεν είναι η απόλυτη νίκη, αλλά το high score, το οποίο μεταφράζεται σε πολύ ρευστό. Έτσι εξοπλίζεστε αρκετά εύκολα και γρήγορα ενώ μπορείτε πάντα να κρατήσετε εξίσου καλά χρηματικά ποσά εγκαταλείποντας μια μάχη. Αυτό από τη μια σημαίνει μηδενικό grinding αν και από την άλλη ο μικρός αριθμός αποστολών δεν θα δικαιολογούσε και κάτι άλλο.
Το Infested Planet είναι τελικά ένα ενδιαφέρον μείγμα που μπορεί να αποτελέσει μια πολύ καλή αφετηρία για τους πιο αρχάριους που θα ευνοηθούν από τους μηχανισμούς του. Όχι ότι οι πιο έμπειροι θα κάνουν περίπατο. Είναι όμως ήπιο με τους μη έχοντες το skill. Μόλις το αποκτήσουν όμως τους το παίρνει πίσω χωρίς πολλά πολλά.
Ένα co-op πάντως θα του πήγαινε πολύ. Μόνο και μόνο για να φωνάζετε ο ένας στον άλλο “Hooooorde”!
