Η Sony φορά το φέσι…
Το αν ο Phil Fish σηματοδοτήσει φαινόμενο διάττοντα αστέρα είναι πολύ νωρίς για να το προβλέψει κανείς, παρόλο που οι πράξεις του φαίνεται να επαληθεύουν αυτό το σενάριο – η ανακοίνωση που εξέδωσε στο Twitter πρωταπριλιάτικα περί ανάπτυξης του Fez 2, αποτελεί άλλωστε κορυφαία κίνηση «τρολιάς». Στην περίπτωση όμως που αυτό συμβεί, ο χώρος του indie δεν θα χάσει μόνο έναν αλαζόνα, νευρώδη hipster-α αλλά και έναν ιδιοφυή και διορατικό game designer με ιδιαίτερη τεχνική.
Το Fez ήταν αποτέλεσμα σκληρού μόχθου και υποδειγματικού σχεδιασμού. Το συνόδευε ένα από τα αρτιότερα soundtracks που έχουν γραφτεί ποτέ για videogame (δια χειρός Disasterpeace) και μια ευέλικτη μηχανή γραφικών που απεικόνιζε ένα ζωντανό, pixelated κόσμο σε αναταραχή. Κυρίως ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία λόγω της ιδιαίτερης φύσης του – έμοιαζε με ένα τυπικό action/platformer που πατούσε πάνω στο τετριμμένο gimmick της τρισδιάστατης περιστροφής του κόσμου (όπως π.χ. το Crush), παράλληλα όμως παρουσίαζε μεγαλύτερη συγγένεια με τίτλους όπως το Myst. Πρωτίστως ήταν ένα παιχνίδι εξερεύνησης που βασίζονταν στην ενδελεχή παρατήρηση – δεν φανέρωνε αμέσως τα χαρτιά του και οι ώρες ενασχόλησης αποκάλυπταν μια τελείως διαφορετική εμπειρία από αυτήν που αποκόμιζε κανείς με την πρώτη ματιά. Συνάμα ήταν και ένας τίτλος με πολύ υψηλό επίπεδο πρόκλησης: Το να φτάσει κάποιος στο τέλος είναι μάλλον απλή υπόθεση, αλλά το να συγκεντρώσει και τα 64 cubes που είναι απαραίτητα για να αντικρίσει το κανονικό φινάλε, είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτο επίτευγμα.
Όπως πιθανότατα θα έχετε ήδη φανταστεί, το port για τις κονσόλες τις Sony είναι ταυτόσημο με το Fez που κυκλοφόρησε στο XBLA το 2012. Δεν υπάρχουν νεοεισαχθέντα στοιχεία, καινούργια δωμάτια ή τροποποιημένοι γρίφοι – μην περιμένετε να ανταμειφθείτε με συνοδευτικά soundtracks, design sketches ή making-of υπό την μορφή extras. Όσοι διαθέτουν ήδη το Fez μπορούν να αγνοήσουν ολοκληρωτικά αυτό το release, εκτός και αν επιθυμούν να αποκτήσουν τον τίτλο σε portable μορφή.
Και παρόλο που το PS Vita ανταπεξέρχεται απροβλημάτιστα στις τεχνικές ανάγκες του Fez (ο «πιξελαρισμένος» κόσμος δείχνει εφάμιλλα θαυμάσιος και το rotating των Voxels γίνεται τάχιστα, χωρίς φαινόμενα tearing), σας προτείνουμε αν έχετε τη δυνατότητα να δείτε το παιχνίδι στο PS3 ή στο PS4. Αναγκαστικά λόγω μικρότερου κάδρου το Vita καταφεύγει στη δοκιμασμένη μέθοδο του scrolling, ανάγοντας την παρακολούθηση των δρώμενων ολίγον πιο κουραστική. Αυτό αναπόφευκτα συνηθίζεται σύντομα – η μεγαλύτερη παράλειψη όμως είναι ότι δεν έχει γίνει προσαρμογή σε κάποιους γρίφους, καθιστώντας τους πρακτικά αδύνατους (λ.χ. στο πρότυπο το force feedback του controller, είχε βοηθητικό ρόλο σε κάποια δωμάτια). Παρόλα αυτά η δομή του κόσμου και το «σπάσιμο» του χάρτη σε συμπαγείς, αυτόνομες περιοχές, ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία του φορητού. Το Fez μπορεί επιτυχώς να παιχτεί σε σύντομες δόσεις, αφού ελάχιστα κρατά πάνω από 2-3 λεπτά κάθε οθόνη.
Σε κάθε περίπτωση, το Fez είναι μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία που παραμένει φρέσκια ακόμα και δύο χρόνια αργότερα. Μερικοί γρίφοι είναι φυσικά τραβηγμένοι από τα μαλλιά και υπάρχει μια ροπή προς την επανάληψη (βλ. QR codes). Το συναίσθημα όμως που θα νιώσετε όταν μετά από κάμποση ώρα αποκρυπτογραφήσετε κάποιο δωμάτιο, είναι εξόχως ικανοποιητικό. Μακάρι ο Fish να αφήσει τους εγωισμούς και να μας χαρίσει και τη συνέχεια.
