Best friends forever. And ever.
Δύο είναι τα μεγάλα ερωτηματικά για το Professor Layton vs. Phoenix Wright: Ace Attorney. Πρώτον, πως θα καταφέρουν Capcom και Level 5 να συνδυάσουν τα διαφορετικά στιλ των αντίστοιχων franchises σε έναν τίτλο και δεύτερον τι σημαίνει το “versus” στην ονομασία του παιχνιδιού.
Στο δεύτερο ερώτημα η απάντηση είναι απλή. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Για την ακρίβεια το versus δεν αναφέρεται τόσο σε κάποιο στοιχείο του gameplay ή της ιστορίας, αλλά στην άτυπη μάχη που θα δώσουν οι Layton και Wright για να κερδίσουν την προτίμηση του παίκτη. Οι δύο γνωστοί και αρκετά διαφορετικοί θιασώτες της δικαιοσύνης θα βρεθούν άθελά τους σε ένα “μαγικό” κόσμο μιας μακρινής εποχής, κυνηγώντας δεισιδαιμονίες και μάγισσες. Το όλο σκηνικό θα βγάλει και τους δύο από τα νερά τους, αναγκάζοντάς τους να αφήσουν για λίγο στην άκρη τη λογική και να χρησιμοποιήσουν λίγη παραπάνω φαντασία, πάντα κινούμενοι προς ένα κοινό στόχο.
Το Professor Layton vs. Phoenix Wright: Ace Attorney είναι ουσιαστικά ένας τίτλος χωρισμένος στα δύο, με το μισό να αφιερώνεται στον Professor Layton (και το αντίστοιχο gameplay) και τον άλλο μισό στον Phoenix Wright και τις δικές του γνωστές “παικτικές” λύσεις. Level 5 και Capcom δεν θέλησαν να πάρουν κάποιο ρίσκο, αφού δεν κάνουν κάτι παραπάνω από μια απλή εναλλαγή των δύο game styles. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα δείτε και τους δύο πρωταγωνιστές μαζί σε μια δικαστική αίθουσα ή πως ο Layton θα χάσει την ευκαιρία να βροντοφωνάξει “objection!”. Άλλωστε τι καλύτερο για τόνους fan service; Όμως οι δικαστικές αίθουσες είναι αυτές που κρατούν ουσιαστικά το ενδιαφέρον.
Όχι πως ο Professor Layton περνά σε δεύτερη μοίρα. Οι μικροί, σε διάρκεια, γρίφοι/puzzles του δίνουν κανονικά το παρόν και πάντα συνοδευόμενοι από εξερεύνηση. Είναι όμως αρκούντως απλοί, μερικές φορές σε σημείο που βγαίνουν σχεδόν στην τύχη. Ταυτόχρονα ο τομέας του Layton μοιάζει περισσότερο με τομέα χαλάρωσης, καθώς οι σοβαρές εξελίξεις της υπόθεσης λαμβάνουν χώρα σχεδόν αποκλειστικά στις δικαστικές αίθουσες, αφήνοντας άπλετο χρόνο στον “προφέσορα” για αναζήτηση στοιχείων, πληροφοριών και coins. Τα τελευταία είναι σε ιδιαίτερη αφθονία και η χρήση τους ενεργοποιεί hints, σε οποιονδήποτε από τους 2 τομείς του τίτλου. Αν και η χρήση τους είναι καθαρά θέμα επιλογής, βοηθούν υπερβολικά όποιον δεν θέλει να παιδευτεί ιδιαίτερα, δίνοντας σχεδόν στο πιάτο τις λύσεις. Και το να ξεκινάτε με 30 coins ήδη στο πορτοφολάκι σας, δείχνει πως ακόμα και το coin hunting δεν θέλει να σας βασανίσει.
Τι ακριβώς συμβαίνει όμως στις δικαστικές αίθουσες; Πλέον ο Phoenix Wright στηρίζεται περισσότερο σε μαρτυρίες και αντιδράσεις μαρτύρων παρά σε καθαρόαιμα στοιχεία, μιας και…η εποχή δεν τα ευνοεί. Μπορείτε να παρατηρήσετε αντιδράσεις μαρτύρων την ώρα που κάποιος άλλος μιλά εντός της αίθουσας και να πιέσετε, αιφνιδιάσετε, αναπροσαρμόσετε τη στρατηγική σας. Και όσο scripted και αν είναι η κάθε δίκη και τα σημεία ουσιαστικής επέμβασής σας, η ανάκριση 5 μαρτύρων ταυτόχρονα έχει την απαραίτητη γοητεία. Απλά όχι και την απαραίτητη δυσκολία.
Ούτε ο Layton ούτε ο Wright δείχνουν αποφασισμένοι να σας ταλαιπωρήσουν, κρατώντας τη δυσκολία χαμηλά και με το νέο κοινό να έχει σίγουρα αρκετά εύπορο έδαφος για εκμάθηση μιας ή και των δύο σειρών. Δεν ξέρουμε βέβαια πως θα αντιδράσει αυτό το κοινό στη μανία της Level 5 να ξεχειλώνει τους διαλόγους. Στην αρχή υποθέτουμε όχι άσχημα. Τουλάχιστον αν δεν έχουν παίξει Inazuma Eleven.
Και κάπως έτσι έρχεται η ώρα να απαντήσουμε και sτην πρώτη ερώτηση αυτού το κειμένου. Το Professor Layton vs. Phoenix Wright: Ace Attorney συνδυάζει τις δύο σειρές με τον πλέον ασφαλή τρόπο, χωρίζοντας απλά τον τίτλο στη μέση. Είναι εδώ για να προσφέρει αγνό παρθένο fan service, με μειωμένη δυσκολία για να προσελκύσει και όσους νέους πιάσει στα δίχτυα του. Σίγουρα θα μπορούσαν να γίνουν πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα και (σχεδόν) σίγουρα είχατε λίγο πολύ υποψιαστεί πως το αποτέλεσμα θα ήταν μισό-μισό.
Safety first λοιπόν. Και χωρίς objection.
