JoJo Σαπουντζάκη στον πλανήτη Glam Metal
Δεν υπάρχει απλός τρόπος να εξηγήσει κανείς τον κόσμο του JoJo’s Bizarre Adventure. Από το 1986, οπότε και πρωτοεμφανίστηκε το manga, μέχρι και σήμερα έχουν γίνει τόσα, έχουν παρουσιαστεί τόσοι χαρακτήρες και έχουν προβληθεί όλα τόσο λίγο στη Δύση που, απλά, δεν υπάρχει εύκολη λύση. Αν υπήρχε η CyberConnect2 του Naruto Ultimate Ninja και του Asura’s Wrath (ή του .hack αν πάμε ακόμη πιο πίσω), θα τον είχε βρει.
Το JoJo’s Bizarre Adventure: All-Star Battle δεν έχει tutorial, ούτε και εξηγήσεις ουσίας στο Story Mode που είναι γεμάτο αναφορές σε γεγονότα της σειράς και ζητά από τον παίκτη να κερδίσει υπό συγκεκριμένες συνθήκες κρατώντας κάποια κρυφά objectives, πάλι βάσει των γεγονότων της σειράς, που μόνο ο πιστός fan θα έχει την πολυτέλεια να επιδιώξει συνειδητά. Πριν όμως αναρωτηθεί κανείς τι ρόλο παίζουν όλα αυτά θα διαπιστώσει την εκπληκτική δουλειάς της CyberConnect2 στην απόδοση των σχεδίων και του ύφους του πρωτότυπου υλικού. Cel-shading και animation συνδυάζονται για απολύτως τρελά αποτελέσματα, μιας και η τρέλα βρίσκεται στον πυρήνα του JoJo’s Bizarre Adventure. Οι χαρακτήρες χωρίζονται σε, αριθμητικά τουλάχιστον, ανισόρροπες ομάδες ανάλογα με το fighting style. Η πολεμική τέχνη εδώ είναι σχετική έννοια βέβαια. Κάποιοι χαρακτήρες μπορούν να γεμίζουν την πατροπαράδοτη ειδική μπάρα με το πάτημα ενός πλήκτρου, άλλοι ζητούν την υποστήριξη του προσωπικού τους Stand, ενός “πνεύματος” με συμπληρωματικό αλλά πάντα επιθετικό χαρακτήρα. Υπάρχουν κι εκείνοι που…απλά καβαλούν το άλογό τους και ρίχνονται στη μάχη. Όλα προβάλλονται εντυπωσιακά, με χρώματα και υπερβολή. Αλλά αφού μιλάμε για fighting game, αργά ή γρήγορα, όλα είναι θέμα ισορροπιών.
Παρά το εξωπραγματικό του ύφος, το JoJo’s Bizarre Adventure All-Star Battle κάνει συνειδητή προσπάθεια να κερδίσει τους λάτρεις των fighting games. Υιοθετεί κλασικές νόρμες με τρεις επιθέσεις, dodge και πλήκτρο για style attacks, υπολογίζει τον button masher (όπως δείχνει η απανωτή χρήση των light attacks που οδηγεί σε κλιμακούμενα combos) αλλά θέλει να σαγηνεύσει και τον πιο έμπειρο, ακόμη κι εκείνον που μόλις ακούει fighting game οπλίζει το arcade stick του. Για εκείνους υπάρχουν guard breaks αλλά και το flash cancel που είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για τη σύνθεση μεγάλων combos. Αν αυτά είναι τα αναμενόμενα, τότε τα taunts που αδειάζουν λίγο την μπάρα του αντιπάλου είναι μια από τις λεπτομέρειες που συμπληρώνουν το θέαμα και το σύστημα μάχης. Θα χρειαστεί χρόνος μέχρι να συνειδητοποιήσετε ότι η ισορροπία είναι εύθραυστη στον τίτλο της CyberConnect2 και τότε μάλλον θα θυμηθείτε παραδείγματα όπως το Marvel vs. Capcom.
Γιατί θα αργήσετε; Όλα αυτά τα συστήματα παραμένουν, σε μεγάλο βαθμό, κρυφά. Δεν υπάρχει tutorial της προκοπής ενώ ακόμη και τα move lists δεν διακρίνονται για τις ξεκάθαρες περιγραφές τους. Μερικές φορές οι “εξηγήσεις” δημιουργούν περισσότερα ερωτηματικά από όσα λύνουν, όχι κατάληξη που περιμένει κανείς από βοηθητικό μενού σε fighting game. Με λίγη προσοχή παραπάνω οι παίκτες θα έφταναν μια ώρα νωρίτερα τόσο στο θέαμα όσο και στο βάθος του συστήματος μάχης.
Οι περισσότεροι θα δουν το Story Mode ως κάτι που θυμίζει περισσότερο σειρά από challenges. Το Arcade mode είναι φυσικά αυτό που φαντάζεται ο καθένας, ενώ στο Versus υπάρχει μεγάλη ελευθερία στο καθορισμό των συνθηκών της νίκης. Τα πράγματα γίνονται πιο περίεργα online. Εκεί ο παίκτης φτιάχνει το χαρακτήρα του και ρίχνεται σε μάχη. Όχι όμως με κανονικούς αντιπάλους αλλά με χαρακτήρες κανονικών παικτών που λειτουργούν με την τεχνητή νοημοσύνη, πάντα όμως με βάση τα στατιστικά που προκύπτουν από τη δραστηριότητα του καθενός. Οι μάχες κυλούν ομαλά κατά κανόνα αλλά τα παράξενα συναντώνται αλλού έτσι κι αλλιώς. Κάθε αναμέτρηση καταναλώνει ενέργεια, ενέργεια που πρέπει να αναπληρωθεί, είτε με αναμονή μερικών λεπτών, είτε με πραγματικό χρήμα, κατά τα πρότυπα των μετρητών σε τίτλους free-to-play. Αρχικά η αναμονή ήταν πεντάλεπτη αλλά έπεσε τελικά στα δύο λεπτά. Βέβαια το τι προσφέρει και σε ποιον η παρουσία αυτού του μηχανισμού σε μια κανονικότατη παραγωγή όπως το JoJo’s Bizarre Adventure: All-Star Battle είναι, πραγματικά, απορίας άξιο. Αμφιβάλλουμε για το αν και η ίδια η CyberConnect2 έχει ξεκάθαρη απάντηση στο μυαλό της για αυτήν την επιλογή.
Το JoJo’s Bizarre Adventure: All-Star Battle, όταν δεν προσπαθεί να δώσει τροφή στους φανατικούς του franchise, επιχειρεί να κερδίσει λάτρεις και μη των fighting games, ακόμη και περαστικούς με πλούσιο θέαμα και ιδιαίτερη αισθητική. Πολλά πράγματα μαζί δηλαδή για μια νέα συνταγή για αυτό και τελικά όλο κάτι πάει καλά αλλά πάντα πάει και κάτι στραβά. Η βάση είναι καλή και ενδιαφέρουσα. Αν η Bandai Namco επενδύσει κι άλλο στην ιδέα τότε το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον από το παράδειγμα του Naruto Ultimate Ninja. Με λίγα λόγια, έχουμε δρόμο ακόμη.
