Παλαιάς και εξαιρετικής κοπής αποκλειστικότητα για το Wii U
Διαβάστε τον τίτλο. Τον σκέφτηκε η Dakko Dakko που όχι μόνο είναι αγγλικό studio αλλά έχει εμπειρία από συνεργασία με Nintendo και Miaymoto Shigeru. Τώρα διαβάστε τον υπότιτλο. Όχι κάτι που συμβαίνει κάθε μέρα, πόσο μάλλον από τρίτη εταιρεία. Και τα δύο όμως θέλουν εξήγηση γιατί, κακά τα ψέματα, εσκεμμένα δεν βγάζουν το κατάλληλο νόημα στην πρώτη ανάγνωση. Αυτή είναι η μισή διασκέδαση.
Το Scram Kitty And His Buddy On Rails κάθε άλλο παρά προσπαθεί να εγκλιματίσει τον παίκτη. Με τα πολλά γίνεται αντιληπτό ότι ο παίκτης, στο ρόλο του πρωταγωνιστή, χρησιμοποιεί ένα περίεργο όχημα που όχι μόνο πυροβολεί προς μία μόνο κατεύθυνση (η οποία εξαρτάται προφανώς από τη θέση και το προσανατολισμό του) κινείται αποκλειστικά και μόνο πάνω σε ράγες. Χωρίς κάποια ιδιαίτερη εξήγηση, μπορεί να κάνει άλματα, αλλά όταν βρεθεί στον αέρα έλκεται και πάλι σαν μαγνήτης στις ράγες. Σαν διαστημόπλοιο που προσπαθεί να ξεφύγει από τη βαρύτητα ενός πλανήτη όμως, χρησιμοποιεί το Fire Jump ως εναλλακτική του double jump. Με διπλό πάτημα και σωστό timing, το όχημα εκτοξεύεται πολύ πιο ψηλά, έτοιμο να διαγράψει περίεργα τόξα και να πετάξει από μία ράγα σε άλλη.
Όλα αυτά για να σώσει τη γάτα του αλλά και πολλές ακόμη που, ως θύματα απαγωγής, βρίσκονται παγιδευμένες στα επίπεδα ενός διαστημικού σταθμού που ελέγχεται από…ποντίκια. Αλλά μη δίνετε σημασία. Δεν έχει καν νόημα να παρατηρείτε τα σχόλια της γάτας στην οθόνη, μιας και γίνονται κυρίως για να εξηγήσουν τι γίνεται σε όποιον σας παρακολουθεί να παίζετε. Ελπίζουμε τουλάχιστον. Το Scram Kitty And His Buddy On Rails δείχνει φτιαγμένο για να παίζεται στην οθόνη του GamePad. Εκεί προβάλλεται η δράση χωρίς επιπλέον πληροφορίες οι οποίες μένουν στη μεγάλη οθόνη. Μπορούν να αντιστραφούν οι ρόλοι και το πιο πιθανό είναι να το δοκιμάσετε όταν δείτε πως, στη μεγάλη οθόνη, προβάλλεται μεγαλύτερο μέρος του χάρτη. Και μόλις το δοκιμάσετε θα διαπιστώσετε ότι αυτό ισχύει κατά διαστήματα και, κατά τα άλλα, είναι πέρα από τον έλεγχό σας. Δεν είναι η καλύτερη επιλογή αλλά δεν πρόκειται και περί λάθους. Όντως η δεύτερη οθόνη χρησιμοποιείται για προβολή σε τρίτους, για αυτό και τα zoom in και zoom out γίνονται με βάση αυτό που θέλει να επισημάνει κάθε μήνυμα που εμφανίζεται. Τα μηνύματα αυτά δεν βοηθούν άλλωστε αφού δεν εξηγούν τι πρέπει να κάνει ο παίκτης ή πώς γίνεται, ακόμη και στα πρώτα επίπεδα που εκτελούν χρέη tutorial.
Η μετάβαση από το ένα επίπεδο στο άλλο απαιτεί τη διάσωση συγκεκριμένου, συνολικού αριθμού…γατιών. Από ένα σημείο και ύστερα το πεδίο μεγαλώνει και ο παίκτης μπορεί να διαλέξει τη σειρά με την οποία θα προχωρήσει στα επίπεδα, βάσει δυσκολίας αλλά και διαθεσιμότητας. Κάθε επίπεδο, πλην ορισμένων από τα αρχικά, κρύβει τέσσερις γάτες. Δεν είναι υποχρεωτικό να συγκεντρωθούν όλες. Μπορεί να εξασφαλιστεί η μία και πιο εύκολη στη διάσωση (που βρίσκεται στο τέλος του επιπέδου). Άλλη μία εμφανίζεται μόνο όταν βγει από τη μέση ένας πολύ ανθεκτικός και επίμονος ποντικός. Άλλη μία αφού συγκεντρωθούν όλα τα “νομίσματα”. Η τελευταία μετακινείται από σημείο σε σημείο και ο παίκτης έχει περιορισμένο χρόνο για να την προλάβει. Η διαδρομή βέβαια δεν είναι η μόνη έγνοια. Θα βρεθούν (και θα εξαφανιστούν) πολλά ποντίκια στα επίπεδα ενώ, αργά ή γρήγορα, θα συνειδητοποιήσετε ότι η ενέργεια του χαρακτήρας σας δεν είναι τόσο αθώα. Όσο περισσότερη είναι, τόσο πιο μεγαλειώδες αλλά και επικίνδυνο είναι το Fire Jump.
Κάθε γάτα είναι και μια περιπέτεια που σύντομα συνδυάζει παράξενο platforming, shooting, φρικιαστικά αντανακλαστικά και ξυπνά μνήμες από άλλες εποχές όπου το perfect run ήταν αυτοσκοπός και ο μόνος τρόπος να φανεί στον κόσμο ήταν η ζωντανή επίδειξη. Εδώ δεν υπάρχουν achievements, δεν υπάρχουν leaderboards, η ικανότητα του καθενός κρίνεται, κάθε φορά, από το κοινό του. Οι αστοχίες και οι θάνατοι δίνουν και παίρνουν αλλά τα πάντα κρίνονται στην ικανότητα του παίκτη. Το design είναι πιο περίπλοκο, πιο απαιτητικό και κάθε επιτυχημένη διαδρομή, έστω και για κάθε γάτα ξεχωριστά, συνοδεύεται από την αίσθηση ουσιαστικής επιτυχίας.
Μετά το πέρας όλων των επιπέδων βέβαια, υπομονή και ικανότητες δοκιμάζονται ξανά στο Challenge Mode όπου το ζητούμενο είναι η ολοκλήρωση των περισσότερων επιπέδων στο διαθέσιμο χρόνο. Κάθε χτύπημα αφαιρεί ένα δευτερόλεπτο, κάθε “νόμισμα” προσθέτει ένα. Είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζονται γερά νεύρα.
Το Scram Kitty And His Buddy On Rails αγνοεί πολλές από τις σύγχρονες συμβάσεις του gaming, ακολουθεί το δικό του δρόμο και δεν νοιάζεται για το πόσο παράξενο φαίνεται και ακούγεται. Δεν κερδίζει με την πρώτη ματιά, δεν εξηγεί γιατί είναι αποκλειστικό στο Wii U, τουλάχιστον όχι στο design, αλλά μόλις ολοκληρώσετε (με στιλ) το επόμενο επίπεδο, θα αναρωτιέστε γιατί δεν βγαίνουν πιο συχνά τέτοιοι τίτλοι. Από τα παλιά.
