Άπονη ψηφιακή ζωή.
Το μόνο ξεκάθαρο με το Tomodachi Life είναι ότι πρόκειται για καθαρόαιμο ιαπωνικό τίτλο. Είναι αρκετά περίεργο, δεν στέκεται ξεκάθαρα στα πλαίσια ενός παραδοσιακού παιχνιδιού και η γοητεία του θα τραβήξει συγκεκριμένο κοινό.
Η περιγραφή του είναι απλή. Πρόκειται για ένα συνδυασμό που θυμίζει The Sims, Animal Crossing, Nintendogs και Tamagotchi. Τόσο απλή. Στην ουσία ο παίκτης καλείται να δημιουργήσει μια κοινότητα χαρακτήρων, τους οποίους πρέπει να φροντίζει. Οι χαρακτήρες είναι αναμενόμενα Mii τα οποία ο παίκτης μπορεί να προσαρμόσει ή να τα δημιουργήσει από την αρχή. Φυσικά μπορεί να τα φέρει στο παιχνίδι από άλλους φίλους του μέσω StreetPass, οπότε η διαδικασία της δημιουργίας της κοινότητας δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη.
Επιπλέον, ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να προσαρμόσει και την προσωπικότητα των Mii, επιλέγοντας διάφορα χαρακτηριστικά, προσωπικότητα που θεωρητικά καθορίζει τη συμπεριφορά του καθέ χαρακτήρα, τα θέλω και τα γούστα του. Μέσα από την παρατήρηση και την προσεκτική ανάγνωση των διαλόγων, ο παίκτης μπορεί να βοηθήσει τους χαρακτήρες να επιτύχουν κάποιο στόχο (π.χ. να γίνουν φίλοι με κάποιον άλλο) ή να τους κάνουν τα χατήρια. Στην πραγματικότητα, το παιχνίδι παίζει μόνο του. Ο παίκτης επεμβαίνει αραιά και που, συμμετέχει σε απλοϊκά mini-games και φροντίζει τους χαρακτήρες, αλλά ποτέ δεν έχει τον άμεσο έλεγχό τους.
Αυτού του είδους η παρατήρηση μετατρέπει τον τίτλο σε ένα είδος ψηφιακού ενυδρείου, κάτι που ήταν σίγουρα ο στόχος του. Για τις πρώτες ώρες ενασχόλησης, ο παίκτης χαζεύει με ενδιαφέρον την ψηφιακή ζωή των χαρακτήρων, παρακολουθεί θεότρελα events ενώ, αν όλα πάνε καλά, θα δει γάμους και βαφτίσια. Η αγορά αντικειμένων, ρούχων, φαγητού κ.ά. έχει το ενδιαφέρον της, κυρίως λόγω του παράξενου χιούμορ που χαρακτηρίζει ολόκληρο τον τίτλο, αλλά και της δυνατότητας προσαρμογής των Mii που προσφέρουν στον παίκτη.
Η ομάδα ανάπτυξης προσπάθησε προφανώς να δημιουργήσει ένα παιχνίδι με το οποίο ο παίκτης θα ασχολείται για λίγη ώρα κάθε μέρα, στόχος που επιτεύχθηκε απόλυτα.
Μόνο που… η έλλειψη βασικής δομής και στόχου, αυτή η αίσθηση ελευθερίας που από τη μία είναι απαραίτητη σε ένα life simulator και από την αλλή μπορεί να το καταστρέψει, αναγκάζουν το Tomodachi Life να κάνει κύκλους γύρω από τον εαυτό του. Χωρίς βασικούς στόχους, το ενδιαφέρον του παίκτη εξαφανίζεται μετά από λίγες ώρες παιχνιδιού, όταν τα διάφορα events αρχίζουν να επαναλαμβάνονται ή να αποκαλύπτουν τον απλοϊκό χαρακτήρα τους και χάνουν την γοητεία της πρώτης φοράς. Η συνεχής φροντίδα των θέλω των Mii κουράζει, όπως κουράζει σε κάθε τέτοιο τίτλο, ιδιαίτερα αφού οι περισσότερες ανταμοιβές είναι το λιγότερο αδιάφορες.
Ακόμα και τα θεμελιώδη συστήματα του Tomodachi Life, το σύστημα προσωπικοτήτων και των σχέσεων μεταξύ των Mii, αποδεικνύεται απλοϊκό, μιας και τα συνεχή level up των Mii δεν προσφέρουν κάτι σημαντικό. Επίσης, το αν κάτι ή κάποιος αρέσει σε ένα Mii φαίνεται να στηρίζεται πολλές φορές στην τύχη ή τέλος πάντως σε μη ξεκάθαρους λόγους. Ακόμα και το σύστημα οικονομίας είναι απλοϊκό, με τα Mii να προσφέρουν απλόχερα χρήματα, όταν ο παίκτης καταφέρνει να μαντέψει κάτι που του αρέσει.
Ναι το Tomodachi Life δεν είναι ένα κλασικό παιχνίδι και για αυτόν το λόγο θα τραβήξει το ενδιαφέρον λίγων. Η παρατήρηση χωρίς ουσιαστική δράση ασκεί γοητεία τις πρώτες ώρες, διάστημα που ο παίκτης μπορεί να βλέπει διαρκώς καινούργια πράγματα. Οι διάφορες περίεργες καταστάσεις στις οποίες μπλέκονται τα Mii προκαλούν αρκετές φορές το γέλιο, αν και το χιούμορ δεν είναι πάντα επιτυχημένο. Δυστυχώς, αυτό το αίσθημα ανακάλυψης ξεθωριάζει πολύ γρήγορα, καθώς οι δραστηριότητες αρχίζουν να επαναλαμβάνονται και η φροντίδα των Mii καταντάει μονότονη και κουραστική.
Το ίδιο μονότονος και κουραστικός καταντάει τελικά και ο ίδιος ο τίτλος, που κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να γοητεύσει τους Δυτικούς όπως κατάφερε να γοητεύσει τους Ιάπωνες gamers. Άλλωστε, δεν καταφέρνει να φτάσει το Animal Crossing, πόσο μάλλον το The Sims, τίτλοι που προσφέρουν σίγουρα μια πιο βαθιά εμπειρία. Έτσι, το Tomodachi Life προσφέρει μια βαρετή ματιά σε μια ζωή που αποδεικνύεται πιο κουραστική και από την πραγματική.
