Από το Wii U στο πιάτο σας.
Μπορεί τα καλαμαράκια να συνδέονται με τελείως διαφορετική δραστηριότητα, ειδικά αυτήν την εποχή, από εκείνη του gaming, αλλά το Squids Odyssey θέλει να διαφωνήσει. Προέρχεται από την ομάδα The Game Bakers και ξεκίνησε την πορεία του σε iOS. Πριν λίγο καιρό έφτασε στο Wii U και πολύ σύντομα θα το δούμε και σε 3DS. Ειδικά στην τελευταία περίπτωση προκύπτει και μια ιδιαιτερότητα. Όσοι αγοράσουν την έκδοση για 3DS, αποκτούν αυτόματα και την έκδοση για Wii U. Ωστόσο δεν ισχύει το αντίστροφο, δηλαδή εκείνοι που ξεκινούν με την έκδοση του Wii U, δεν θα λάβουν την έκδοση για 3DS.
Τι είναι όμως το Squids Odyssey; Αν πιστέψετε την τυπική περιγραφή, τότε πρόκειται για tactical RPG με βάθος και απαιτητικούς μηχανισμούς. Αν βασιστείτε στην πρώτη εντύπωση, θα σας θυμίσει κάπως το κλασικό Angry Birds. Και μέχρι το τέλος θα έχει σταθεί κάπου στη μέση, χωρίς να είναι έτοιμο να κερδίσει το κοινό του είδους στο οποίο εντάσσεται ή του τίτλου με τον οποίο παρομοιάζεται σε τελείως βασικό επίπεδο.
Ναι, ο υποθαλάσσιος κόσμος κινδυνεύει. Ο παίκτης ελέγχει καλαμάρια διαφόρων μεγεθών και ιδιαιτεροτήτων, καθώς αυτά ρίχνονται, ως party, σε μάχες turn-based που βασίζονται πάντα σε έναν πολύ απλό μηχανισμό. Είτε με το μοχλό είτε με τη γραφίδα, κοιτώντας σε τηλεόραση και GamePad αντίστοιχα, ο παίκτης “τραβά” τα πλοκάμια του κάθε καλαμαριού για να του δώσει φόρα και ύστερα τα αφήνει για να εκτοξευθούν αυτά προς ορισμένη κατεύθυνση και με την αντίστοιχη ορμή. Έτσι μετακινούνται, έτσι χτυπούν τους αντιπάλους, είτε για να τους μειώσουν την ενέργεια, είτε για να τους ρίξουν στο κενό και να ξεμπερδεύουν μια ώρα αρχύτερα. Όσο μεγαλύτερη είναι η ορμή, τόσο μεγαλύτερη η ζημιά αλλά και ο κίνδυνος πρόσκρουσης σε εμπόδιο ή το άλμα το κενό. Δεδομένου πως κάθε κίνηση καταναλώνει stamina, είναι σαφές ότι η διαχείρισή του έχει ουσιαστική σημασία. Τα καλαμάρια χωρίζονται σε 4 classes, το καθένα με τη δική του ιδιαιτερότητα, όπως επίθεση από απόσταση, επιπλέον ορμή, αναπλήρωση ενέργειας με την επαφή ή επιθέσεις με area of effect. Το ότι θα συναντήσετε πολλά καλαμάρια βέβαια δεν υπονοεί και σημαντική παρέκκλιση μεταξύ τους. Όλα εντάσσονται στα 4 γνωστά classes και διαφέρουν σε επουσιώδη βαθμό στα στατιστικά τους.
Στατιστικά, classes, άρα κάπου εδώ υπάρχει και levelling. Σαφώς. Εδώ φαίνονται και οι καταβολές του Squids Odyssey βέβαια. Το levelling γίνεται με μαργαριτάρια, μέγεθος που σε smartphones μεγαλώνει και με πραγματικό χρήμα, όχι όμως και στην έκδοση για Wii U. Όσοι περισσότεροι οι κρυφοί αστερίες που εξασφαλίζει ο παίκτης, αλλά και όσα περισσότερα μαργαριτάρια μαζεύει σε κάθε επίπεδο, τόσο πιο γρήγορα διαδικασία είναι το levelling. Αυτό φέρνει τις αυτονόητες βελτιώσεις σε στατιστικά και αφήνει το μηχανισμό των καπέλων να κάνει τα υπόλοιπα. Τα καπέλα λειτουργούν ως armor αλλά όχι με τη συνήθη λογική. Κάθε καπέλο είναι συμβατό με συγκεκριμένα classes αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι καν αναγκαίο να τα φορά κανείς στη μάχη. Διότι με το equip στους συμβατούς χαρακτήρες, η βελτίωση των στατιστικών καθίσταται μόνιμη. Άρα το ίδιο καπέλο μπορεί να περάσει από σειρά χαρακτήρων, ύστερα να παραμεριστεί και όλοι θα έχουν αποκομίσει ό,τι είχε να προσφέρει. Τότε γιατί να υπάρχει αυτό το επιπλέον βήμα που, τελικά, καταλήγει να είναι αγγαρεία στα μενού του παιχνιδιού;
Για τον ίδιο λόγο που υπάρχουν 90 και πλέον επίπεδα. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη εξέλιξη σε μηχανισμούς (βλέπετε ότι αποφεύγουμε τα του σεναρίου και των χαρακτήρων διότι ο ρόλος τους είναι απλώς υποστηρικτικός). Παρότι λοιπόν το περιεχόμενο είναι πλούσιο και τα επίπεδα γίνονται όντως απαιτητικά από ένα σημείο κι έπειτα, μένει γεύση στασιμότητας. Περισσότερο αν κάποιος επιλέξει να αντιμετωπίσει το Squids Odyssey ως tactical RPG, δηλαδή ως τίτλο που σχεδιάστηκε να “καταπίνει” χρόνο αντί για physics puzzler με classes και levels.
Δεν πετυχαίνουν όλες οι μεταμφιέσεις.
