Δύο υπερδυνάμεις σε λυσσαλέα αντιπαράθεση. Δύο πυρηνικά προγράμματα ικανά να καταστρέψουν το φεγγάρι. Μια μυστική οργάνωση που θέλει να σταματήσει και τους 2 και ένας μοναχικός πράκτορας που πρέπει να βγάλει τα…πυρηνικά από τη φωτιά.
Αν όλα αυτά σας ακούγονται κάπως γνωστά δεν έχετε ιδιαίτερο άδικο. Το CounterSpy καταπιάνεται με τον Ψυχρό Πόλεμο ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις του τότε (ονομάζοντάς τες Imperialists και Socialists) που συναγωνίζονται για το ποια θα εκτοξεύσει πρώτη πυρηνικά όπλα στο φεγγάρι, ενώ οι επιρροές από James Bond είναι τέτοιες που τσάμπα τελικά αναφερόμαστε σε αυτές. Εσείς ως μυστικός (ανώνυμος και συνήθως αμίλητος) πράκτορας της C.O.U.N.T.E.R. αναλαμβάνετε να εισχωρήσετε αθόρυβα (όσο μπορείτε τουλάχιστον) στις εγκαταστάσεις και των δύο και να τους χαλάσετε τα σχέδια.
Αφού απολαύσετε τον ωραιότατα χοντροκομμένο και ταυτόχρονα εξαιρετικά χρωματιστό και στιλιζαρισμένο οπτικό του τομέα, είναι η απλότητα του CounterSpy που θα σας αφήσει ακόμα καλύτερες εντυπώσεις. Αρχικά όλα λαμβάνουν χώρα σε 2 διαστάσεις με τον πράκτορά σας να κινείται από αριστερά προς τα δεξιά, αποφεύγοντας εχθρούς, βρίσκοντας blueprints, μετρητά, σχέδια όπλων και healthpacks. Με τα επίπεδα να δημιουργούνται τυχαία δεν θα βρεθείτε ποτέ στο ίδιο επίπεδο 2 φορές (ακόμα και μετά από retry), με το όλο σύνολο να μοιάζει με ένα πιο “απαλό” Metroidvania. Η χρωματική παλέτα και οι ατάκες των εχθρών αλλάζουν ανάλογα με το έθνος που “ξαφρίζετε” με το stealth να έχει τη μεγαλύτερη σημασία και να φέρνει τη μεγαλύτερη ικανοποίηση και score.
Βέβαια ο πράκτορας του CounterSpy δύσκολα θα αποφύγει ολοκληρωτικά έναν αντίπαλο, οπότε η μόνη επιλογή είναι να τον σκοτώσει/ναρκώσει. Και μιας και δεν είστε ο Solid Snake, που αν θέλει αφήνει αναίσθητο ολόκληρο στρατώνα, το θέμα είναι να εξουδετερώσετε τους αντιπάλους χωρίς να θορυβηθούν οι υπόλοιποι. Πέραν λοιπόν των “χειροπιαστών” μεθόδων, υπάρχει και ο απαραίτητος οπλισμός, με κυριότερα το πιστόλι με σιγαστήρα και το tranquilizer gun. Για όσους εχθρούς βρίσκονται μπροστά σας αρκεί να σημαδέψετε με το δεξί αναλογικό μοχλό και να ρίξετε το απαραίτητο headshot. Τι γίνεται όμως με όσους δεν φαίνονται στο κάδρο της οθόνης (λόγω της θέσης σας) ή με όσους βρίσκονται στο background; Εκεί έρχεται η ώρα του cover system με το CounterSpy να περνά σε πιο third person μονοπάτια, την κάμερα να κινείται πίσω σας και με το οπτικό σας πεδίο να αυξάνεται. Αν δεν προσέξετε το πώς κρύβεστε οι αντίπαλοι δεν θα δυσκολευτούν να σας δουν. Αυτό σημαίνει σφαίρες από παντού, απώλεια μεγάλου score μιας και δεν μπορέσατε να κάνετε chain stealth kills, αλλά και πιθανή αύξηση του ορίου συναγερμού της εγκατάστασης. Αν αυτό φτάσει στο 1, τότε ξεκινά αντίστροφη μέτρηση ενός λεπτού και εσείς πρέπει σε αυτό το χρόνο να φτάσετε στο τέλος του επιπέδου.
Η πραγματικότητα είναι πως πολύ δύσκολα θα φτάσετε σε τέτοιο σημείο. Το όριο συναγερμού όμως μένει σταθερό ανάμεσα στην αποστολές κάθε πλευράς. Έτσι αν αφήσετε μια αποστολή των Imperials στο επίπεδο 3, η επόμενη θα ξεκινήσει ακριβώς εκεί και πιθανή απροσεξία μπορεί εύκολα να σας φτάσει στο επίπεδο 1 (αν και υπάρχουν γενικά αρκετοί τρόποι επιβράδυνσης αυτού). Αν πάντως σας ανακαλύψουν μπορείτε να το παίξετε Rambo και να γαζώσετε τα πάντα με εντυπωσιακό τρόπο. Υπάρχει άλλωστε όπλο με συγκεκριμένα darts για να στρέφετε έναν αντίπαλο ενάντια στους δικούς του. Το πιο πιθανό είναι πως θα προλάβετε και πάλι το επίπεδο συναγερμού πριν φτάσει στο απροχώρητο, αλλά θα χαραμίσετε τιτάνιο score και χρήματα που θα σας εξασφάλιζαν όπλα, upgrades και reload όλων των όπλων πριν την αποστολή (ναι πρέπει να πληρώσετε για αυτό).
Μπορείτε πάντως να παίζετε (σε κάθε δυσκολία) όσες αποστολές θέλετε. Ακόμα και όταν γίνει διαθέσιμο το τελευταίο επίπεδο εσείς μπορείτε να παίζετε απλές αποστολές στις βάσεις των αντιπάλων ώστε να ξεκλειδώσετε τα πάντα πριν την τελική αποστολή. Με random generated levels άλλωστε δεν θα ξεμείνετε από επίπεδα.
Αν δούμε όμως το ζήτημα των επιπέδων λίγο πιο ψύχραιμα, είναι σίγουρο πως θα έχετε ξεμείνει από καλό σχεδιασμό πριν την τελική αποστολή. Τα πάντα στο CounterSpy είναι απλά και εξόχως λειτουργικά, όμως τα random generated levels κρατούν πίσω μεγάλο μέρος της λάμψης του. Αυτό γιατί μπορεί να καταλήξετε σε πολύ προχωρημένη αποστολή να κινήστε σε επίπεδο παιδαριώδους δυσκολίας και το αντίθετο. Με τα τμήματα των επιπέδων όμως να είναι “προκάτ” η ζυγαριά γέρνει πολύ περισσότερο στην πρώτη περίπτωση μιας και η είσοδός σας σε ένα δωμάτιο θα φέρει και την ανάλογη μνήμη για το που περίπου βρίσκεται τι. Αν συμπεριλάβουμε πως στα μεγαλύτερα επίπεδα δυσκολίας έχετε να αντιμετωπίσετε απλά περισσότερους αντιπάλους (που σας ανακαλύπτουν και πιο εύκολα) τα πράγματα αρχίζουν να αγγίζουν τα όρια της πλήξης. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων το τελευταίο επίπεδο που όσο και αν προσπαθεί, δεν πετυχαίνει ποτέ την ανάλογη σχεδίαση και πρόκληση.
Και μάλλον εκεί αποτυγχάνει το CounterSpy. Ο αριθμός των πιθανών random generated levels είναι αντιστρόφως ανάλογος της ποιότητας τους. Αυτό που χρειάζεται ο τίτλος είναι είτε μετρημένα αλλά πιο πολύπλοκα επίπεδα, ή εντελώς διαφορετική λογική στην κατασκευή των τυχαίων που ήδη διαθέτει. Στην παρούσα του μορφή από ένα σημείο και μετά μοιάζει σαν άτυπο time trial contest που όμως ποτέ δεν μπορεί να γίνει απόλυτα “τίμιο” για όλους.
Το stealth πάντως είναι πάντα η πρώτη του προτεραιότητα και σε αυξημένα επίπεδα δυσκολίας θα χρειαστεί προσήλωση για 100% αθόρυβης επιτυχίας. Αν συνεργαζόταν και το level design τι καλά που θα ήταν.
