Για όσους ασχολούνται με εκείνα τα παιχνίδια που κάθεσαι πάνω από ένα χάρτη και σχεδιάζεις κινήσεις επί κινήσεων, μεθόδους κατακτήσεων, διπλωματικές οδούς και όλα τα συναφή, η σειρά Civilization, είναι ιδανική. Προσφέρει βάθος σε επίπεδο μηχανισμών και εύρος όσον αφορά το πλαίσιο που ορίζεται από το όνομά της. Ο γράφων όμως δεν τα πάει και τόσο καλά με τις απεικονίσεις της πραγματικότητας στους τίτλους του. Προτιμά κατά κύριο λόγο τις απεικονίσεις μιας εναλλακτικής πραγματικότητας ή ακόμα καλύτερα μιας -κατά δύναμιν- sci-fi εναλλακτικής πραγματικότητας. Και το Civilization: Beyond Earth κινείται σε εκείνη τη θεματική που κάποτε άγγιζε άλλος ένας τίτλος του Sid Meier, το Alpha Centauri.
Το Civilization: Beyond Earth είναι επί της ουσίας ο πνευματικός διάδοχος του Alpha Centauri . Φεύγει από τη γη με την αναγκαιότητα ενός πολιτισμού που νιώθει τόσο την ανάγκη όσο και την αισιοδοξία να κατευθυνθεί κάπου αλλού. Εκτός ηλιακού συστήματος. Και οι συνθήκες στο Civilization είναι τέτοιες που ευνοούν αυτήν την εξέλιξη για την ανθρωπότητα. Μετά το “Great Mistake” που σύμφωνα με την ιστορία του Beyond Earth συμβαίνει 25-30 χρόνια μετά το… σήμερα και δεν διευκρινίζεται τι ακριβώς είναι (αλλά ο παίκτης μπορεί να το μάθει εντός του παιχνιδιού) ακολουθούν δύο αιώνες σκοταδισμού και αδράνειας για το ανθρώπινο είδος. Το νέο Civilization εκτυλίσσεται μετά από αυτούς τους δύο αιώνες, σε μία περίοδο ακμής για την ανθρωπότητα, μία περίοδο κατά την οποία έχει ανακάμψει από τις ατασθαλίες του παρελθόντος και είναι έτοιμη να κατακτήσει το άγνωστο.
Αυτή είναι η ουσία του Civilization: Beyond Earth. Το άγνωστο και η αλληλεπίδραση με αυτό. Στον τίτλο της Firaxis ο παίκτης θα έχει την ευκαιρία να δει διάφορα περιβάλλοντα και να αλληλεπιδράσει με μία αρκετά ευρεία ποικιλία από αυτά. Από τροπικές ζούγκλες που θυμίζουν τη σύλληψη της Pandora του James Cameron, μέχρι τις άγονες ερήμους που οραματίστηκε ο Frank Herbert στο Dune. Το δικό μας demo βρισκόταν σε έναν χάρτη όπου το τοπίο αλλά και η πανίδα του ήταν βασισμένα σε ένα είδος ζωής αρκετά συναφές με τους μύκητες. Και η εξωγήινη ζωή στο Civilization: Beyond Earth έχει τη δική της βούληση. Δεν είναι απλά το background των εξερευνήσεών σας. Ως ύπαρξη προϋπάρχει του παίκτη στον εκάστοτε πλανήτη και έτσι έχει προσπαθήσει να τη χρωματίσει η Firaxis. Οι εξωγήινοι σε κάθε πλανήτη είναι ένας ακόμα παίκτης με βούληση και αντίληψη. Αναλόγως του πως θα αντιμετωπίσετε την εξωγήινη ζωή έτσι θα σας αντιμετωπίσει και αυτή. Όσο πιο εχθρικοί είστε απέναντί της τόσο και εκείνη θα προσαρμόζεται και θα αντεπιτίθεται με πιο αποτελεσματικά μέσα.
Το πως όμως θα την αντιμετωπίσετε εξαρτάται από την προσέγγιση που θα επιλέξετε στον τίτλο. Είτε θα επιχειρήσετε μία πιο άμεσα βίαιη λύση, είτε θα κινηθείτε πιο διπλωματικά και βάσει των γνώσεων και των πλεονεκτημάτων της τεχνολογίας. Αυτό καθορίζεται ευθέως από τις Virtues με τις οποίες θα επιλέξετε να εμποτίσετε τον πολιτισμό σας. Είτε αυτή θα αφορά μία πιο μιλιταριστική ιδιοσυγκρασία είτε μία βασισμένη στη βιομηχανία. Το θέμα είναι πως στο νέο Civilization o παίκτης δεν περιορίζεται σε μία επιλογή αν και υπάρχουν bonus αναλόγως του αν κινηθεί κάθετα (εστιάσει δηλαδή σε μία virtue) ή αν κινηθεί οριζόντια (εστιάσει σε περισσότερες από μία virtues) στο “δέντρο των πολιτισμικών αξιών”.
Σε αυτό το σημείο δε, ρίξαμε ένα βλέμμα και στο ανανεωμένο quest system του παιχνιδιού. Μιας και πλέον δεν μιλάμε για ιστορικά γεγονότα αλλά για εικασίες, η Firaxis επέλεξε μία πιο διακριτική μέθοδο που να δίνει τον πρώτο λόγο στον ίδιο τον παίκτη. Τα quest προσφέρονται περιστασιακά ως επιλογή στον παίκτη. Δεν καθορίζουν αυτούσια την αφήγηση στον τίτλο. Αυτό γίνεται αποκλειστικά από τον ίδιο τον παίκτη με έναν τρόπο που θυμίζει αρκετά το FTL. Οι άνθρωποι της Firaxis το χαρακτήρισαν ως “ελαφρών βαρών decision making”. Η ίδια η αφήγηση δηλαδή στον τίτλο καθορίζεται από μικρές, ηθικές και μη, επιλογές που πλάθουν εν τέλει μία ξεχωριστή αφήγηση κάθε φορά. Και είναι υπερβολικά πολλές.
Αυτό όμως που μας έκανε περισσότερο εντύπωση είναι η λεπτομέρεια με την οποία η Firaxis προσπαθεί να αποδώσει την εξέλιξη του ανθρωπίνου πολιτισμού. Τα κτίρια και οι μονάδες στο ξεκίνημα έχουν μία αίσθηση που θυμίζει λίγο τα concept σχέδια που βλέπει κανείς σε μελλοντικά project της NASA, ενώ όσο περνά ο καιρός και αυξάνεται η πρόσβαση του παίκτη σε νέες τεχνολογίες, τόσο αρχίζει να αλλάζει και η αισθητική των μονάδων του και κινείται περισσότερο στα επίπεδα του “high” sci-fi.
Το Civilization: Beyond Earth είναι επιτέλους η αφορμή που ζητούσε ο γράφων να ασχοληθεί με κάποιον strategy τίτλο που θα του κρατά το ενδιαφέρον χάριν θεματικής και μόνο. Ασχέτως του ρυθμού της δράσης. Ένα FTL σε μεγαλύτερη κλίμακα τουλάχιστον.
