Φανταστείτε ότι είστε τόσο ανυπόφοροι όταν κοιμάστε που το κρεβάτι σας αποφασίζει να σας εγκαταλείψει με την πρώτη ευκαιρία. Αφού φτάσει σε ένα μυστηριώδες νησί με χρωματιστά ανθρωπάκια συνειδητοποιεί πως δεν σας ξεφορτώθηκε μιας και είστε ακόμα πάνω του και μάλιστα κοιμάστε του καλού καιρού. Οπότε αποφασίζει να το διασκεδάσει.
Αν και η εισαγωγή του Siesta Fiesta δεν είναι ακριβώς αυτή, το κεντρικό νόημα είναι σωστό. Το Siesta Fiesta δεν ξεφεύγει από τη λογική του Arkanoid όπου κινώντας μια πλατφόρμα στο κάτω μέρος της οθόνης πρέπει να χτυπάτε μια (ή περισσότερες μπάλες) και αυτή με της σειρά της να καταστρέφει τουβλάκια που βρίσκονται στο πάνω μέρος της οθόνης. Η πλατφόρμα στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι το προαναφερθέν κρεβάτι και η μπάλα ο μικρός Siesta που όλο κοιμάται. Αυτό που κάνει αρχικά διαφορετικό το Siesta Fiesta από την τόσο κλασική συνταγή είναι πως τα επίπεδα κινούνται από αριστερά προς τα δεξιά, κάνοντας την καταστροφή τούβλων, κουτιών, μπουκαλιών, power ups κ.λπ. όχι μόνο ζήτημα ακρίβειας, αλλά και ταχύτητας.
Σε σημεία τα επίπεδα μοιάζουν να λειτουργούν σαν μικροί γρίφοι μιας και πρέπει να χτυπήσετε την “μπάλα” με σωστή γωνία ώστε να σπάσει συγκεκριμένο τουβλάκι που με τη σειρά του οδηγεί σε κάποιου είδους αλυσιδωτή αντίδραση, η οποία καταλήγει σε κάποιο μεγάλο bonus. Παρά το πολύχρωμο και ανάλαφρο εικαστικό του το Siesta Fiesta δεν είναι όσο εύκολο φαίνεται και απαιτεί αρκετή ακρίβεια κινήσεων και ευστροφία. Για να φτάσετε στα επίπεδα της επιθυμητής ακρίβειας η χρήση stylus φαντάζει μονόδρομος. Στην πραγματικότητα μοιάζει μικρός εφιάλτης μιας και η κίνηση του κρεβατιού γίνεται μεν με σύρσιμο του stylus στην οθόνη αφής, όμως συχνά η επιφάνεια της οθόνης…τελειώνει. Αυτό γιατί η δράση διαδραματίζεται στην πάνω οθόνη και το touch στην κάτω. Με τις δύο οθόνες να μην έχουν το ίδιο ratio το σύστημα δεν λειτουργεί πολύ σωστά μιας και μπορεί να φτάσετε στην άκρη της οθόνης με το stylus και το κρεβάτι να μην είναι ακόμα στην αντίστοιχη άκρη της επάνω οθόνης. Οπότε πρέπει να σηκώσετε το stylus, να το τοποθετήσετε πιο μέσα και να συνεχίσετε το σύρσιμο. Όλα αυτά σε έναν τίτλο που απαιτεί αστραπιαίες, μερικές φορές, αντιδράσεις είναι απλά ένα αχρείαστο εμπόδιο. Πόσο μάλλον όταν έχετε να σκέφτεστε και τα taps στην οθόνη αφής ώστε να πετάτε την μπάλα πιο ψηλά μετά την επαφή με το κρεβάτι.
Το πιο περίεργο είναι πως το θέμα είναι καθαρά χωροταξικό και όχι τεχνικό. Ευτυχώς βέβαια μπορείτε να κάνετε τα πάντα με τα παραδοσιακά πλήκτρα και όλα να δουλέψουν ρολόι.
Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως όσο έξυπνα σχεδιασμένα και αν είναι μερικά επίπεδα (υπάρχει επίπεδο που πρέπει σε όλη του τη διαδρομή να καταστρέφετε τουβλάκια με νερό ώστε να μην σβήσει ένα φιτίλι στο τέλος του επιπέδου. Ακόμα και ένα ξεχασμένο τουβλάκι όμως σβήνει το φιτίλι) δεν συνηθίζουν να προσπαθούν για το κάτι παραπάνω. Έτσι πέραν των boss fights που είναι λογικό να μην τα συναντάτε συχνά, οτιδήποτε διαφορετικό (πέραν της κεντρικής ιδέας του τίτλου) έρχεται σπάνια. Υπάρχουν κρεβατάκια που σας εκτοξεύουν κάθετα στον αέρα, κρεβάτια που κρατούν αιωρούμενη την μπάλα σε συγκεκριμένα ύψη, bonus stages, time trials κ.λπ. αλλά θα τα συναντήσετε πολύ λίγες φορές. Το “γιατί” είναι εύλογο μιας και φαίνεται πως υπήρχε η απαραίτητη σπιρτάδα για σωστή σχεδίαση και σε αυτές τις περιπτώσεις.
Αυτή η σπιρτάδα βέβαια φαίνεται πως απουσίαζε όταν σχεδιάζονταν τα backgrounds. Είναι τόσο φορτωμένα και τόσο “ίδια” χρωματικά με όσα συμβαίνουν στο προσκήνιο, που συχνά δεν μπορείτε να δείτε που είναι η μπάλα, χάνοντας τσάμπα ζωές. Και πάλι η αλλαγή τους έρχεται σπάνια, ενώ όποτε συμβαίνει είναι θεόσταλτο δώρο, όχι μόνο πρακτικά αλλά και αισθητικά. Χαρακτηριστικά τα επίπεδα που μοιάζουν να φτιάχτηκαν με neon και αυτά που κάνουν μαύρα όλα τα “χρήσιμα” προς εσάς αντικείμενα (μπάλα, τουβλάκια, κρεβάτι κ.λπ.) και κρατούν το χρώμα μόνο στο background. Μαντέψτε τι συμβαίνει και στις 2 αυτές περιπτώσεις. Λόγω εξαιρετικής χρωματικής αντίθεσης μπορείτε να δείτε τα πάντα ξεκάθαρα. Μαντέψτε κάθε πότε θα τις συναντάτε όμως…
Το Siesta Fiesta είναι τελικά φτιαγμένο για κρεβάτι. Ίσως όχι το ίδιο με αυτό που πρωταγωνιστεί αλλά για (σχετικά) χαλαρές στιγμές και μικρά sessions. Δυστυχώς χάνει σε λεπτομέρειες αν και εξακολουθεί να προσφέρει διασκέδαση. Αν πάντως αναρωτιέστε γιατί επιλέχτηκε setting με κρεβάτι και παιδί που δεν ξυπνάει με τίποτα, είναι για να μπορέσει η Mojo Games να γράψει την πιο ταιριαστή ατάκα όταν χάνετε:
“You snooze”.
