Ο τίτλος του τελευταίου επεισοδίου για το The Walking Dead: Season Two είναι ταιριαστός. Τα πράγματα εξελίσσονται με τέτοιο τρόπο ώστε, όντως, δεν υπάρχει γυρισμός. Ούτε για την Clementine ούτε όμως και για την Telltale Games.
Με την ποιότητα των επεισοδίων της δεύτερης σεζόν να είναι ξεκάθαρα ακανόνιστη, μερικές φορές και διαφανής, το No Going Back επαναφέρει το καλό πρόσωπο της Telltale. Στις δύο ώρες περίπου της διάρκειάς του ο παίκτης ζει και την ησυχία και την καταιγίδα, ξεκινά με ένταση, παραμένει σε αυτήν αναμένοντας το αναπόφευκτο και βλέπει τα τελευταία βήματα προς τη σύγκρουση δύο τελείως διαφορετικών ανθρώπων και ιδεολογιών που κάθε άλλο παρά κατατάσσονται ως άσπρο και μαύρο ή σωστό και λάθος. Με την Jane και τον Kenny στους δύο πόλους, η Clementine αναγκάζεται να ζυγίσει τα πάντα, χωρίς όμως καμιά σιγουριά.
Με το μισό επεισόδιο να μην είναι παρά διάλογος η Telltale πετυχαίνει δύο τελείως διαφορετικά πράγματα, το ένα θετικό και το άλλο όχι και τόσο. Χωρίς δράση καταφέρνει και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του παίκτη, έστω και αν δεν τιμά το ίδιο κάθε χαρακτήρα. Μερικοί υποκύπτουν στον από πριν διαφαινόμενο ρόλο του κομπάρσου αλλά το συναισθηματικό βάρος επιβιώνει. Υπερβολικά ίσως. Η Telltale δείχνει να προσπαθεί περισσότερο από ότι συνήθως να θυμίσει στον παίκτη πράγματα, να τον παραγεμίσει με ιδέες στις οποίες δεν εκτίθεται για πρώτη φορά εντός της σειράς, ώστε να “σιγουρευτεί” ότι όλα είναι αρκούντως…μαύρα. Η ατμόσφαιρα είναι λοιπόν επιτυχημένη αλλά η επίκληση στο συναίσθημα ξεπερνά κάπως τα όρια.
Για να είμαστε ειλικρινείς βέβαια, η προϊστορία της Telltale Games είναι που δημιουργεί και τις ανάλογες προσδοκίες. Διότι η γραφή, σε κάθε περίπτωση, εξακολουθεί να είναι καλύτερη από εκείνη που συναντά κανείς σε τόσες άλλες προσπάθειες που ευαγγελίζονται τη δύναμη του σεναρίου και των χαρακτήρων τους.
Πάντως η ομάδα ανάπτυξης δεν θα κατηγορηθεί αυτή τη φορά πως οι επιλογές που κάνει ο παίκτης δεν παίζουν ρόλο. Απόδειξη οι πολλαπλοί και σημαντικά διαφορετικοί τερματισμοί που όντως εξαρτώνται από την πορεία του παίκτη και επηρεάζουν με διαφορετικό τρόπο την κατάληξη της ίδιας της Clementine. Οι πολλαπλοί τερματισμοί είναι κάτι νέο για τη σειρά και την Telltale και φυσικά αντιμετωπίζουν το κλασικό παράπονο των περισσότερων. Δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς βέβαια τι σημαίνει αυτό για την επόμενη σεζόν, αν υποθέσουμε ότι θα συνεχίσει να εμφανίζεται η Clementine, αφού ένας μόνος τερματισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βάση για τη συνέχεια.
Η μεγαλύτερη δυσκολία βέβαια στο παρόν κείμενο δεν είναι άλλη από την παράλειψη των spoilers, ειδικά στο πλέον σημαντικός επεισόδιο του The Walking Dead: Season Two. Μετά τα spoilers μάλιστα, ισχύει όντως το “No Going Back”. Αυτό που έχει σημασία να κρατήσετε είναι πως το τελευταίο επεισόδιο δεν είναι το καλύτερο της Telltale, είναι όμως το καλύτερο της σεζόν.
