To Hack ‘N’ Slash είναι ένα παιχνίδι διαφορετικό από τα άλλα και η Double Fine Productions έχει κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να το τονίσει από την πρώτη στιγμή. Όταν λαμβάνετε το σπαθί σας και προσπαθείτε να σπάσετε τον πρώτο βράχο, το σπαθί σπάει και αποκαλύπτεται ένα USB stick, το οποίο “συνδέετε” στο βράχο και σας επιτρέπει να του αλλάξετε τις ιδιότητες. Έπειτα τον προγραμματίζετε έτσι ώστε να μετακινείται, τον σπρώχνετε και προχωράτε.
Το παραπάνω συμβάν αποτελεί ένα μεν παράξενο tutorial, όμως είναι και το μοναδικό που θα συναντήσετε για να μπείτε στο κλίμα του Hack ‘N’ Slash. Εδώ δεν υπάρχουν DPS, loot και XP που πιθανώς να περιμένατε, μπερδεμένοι ίσως από το όνομα του παιχνιδιού. Αντίθετα, ο μόνος τρόπος να προχωρήσετε είναι με τον επαναπρογραμματισμό των αντικειμένων που συναντάτε. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι όλοι οι γρίφοι του παιχνιδιού απαιτούν από εσάς να αλλάξετε τις ιδιότητες των εχθρών και των αντικειμένων που θα βρείτε στο διάβα σας, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους δικούς σας σκοπούς.
Βαρετό θα μπορούσατε να πείτε. Όμως το παιχνίδι δεν σταματά εκεί. Μέχρι το τρίτο act από τα πέντε συνολικά, εισάγει συνεχώς νέους μηχανισμούς μέσω των αντικειμένων που συγκεντρώνει η πρωταγωνίστρια, Alice. Χαρακτηριστικά μπορούμε να αναφέρουμε τη δυνατότητα να επιβραδύνετε ή επιταχύνετε τον χρόνο, ή να εισέρχεστε στα ενδότερα κάποιου αντικειμένου, π. χ. ενός διακόπτη, και να αλλοιώνετε τον κώδικά του με κίνδυνο ακόμα και το κρασάρισμα του παιχνιδιού που, φυσικά, ισοδυναμεί με game over. Για αυτό άλλωστε από τα πρώτα κιόλας βήματά σας στο παράξενο βασίλειο του Hack ‘N’ Slash μπορείτε να “γυρίσετε πίσω” το χρόνο, για να μη καταλήξετε σε κάποιο ατέρμονο loop (ο φόβος και ο τρόμος όλων των προγραμματιστών ανά τον κόσμο).
Όσο προχωράτε, οι γρίφοι λογικής που αντιμετωπίζατε και έπαιζαν τον αθώο ρόλο της απλής εισαγωγής στον προγραμματισμό, μετατρέπονται σε σωστούς εφιάλτες με αντικείμενα, καθένα από τα οποία έχει τις δικές του ιδιότητες και μπορεί να συνοδεύεται από δεκάδες γραμμές κώδικα και ξεχωριστές υπορουτίνες που προσδιορίζουν τη συμπεριφορά του εντός του τίτλου. Εδώ το Hack ‘N’ Slash δείχνει τα προγραμματιστικά δόντια του και εάν δεν έχετε ουδεμία επαφή με τον αντικείμενο, καλό θα ήταν να αποκτήσετε, για να μπορέσετε να προχωρήσετε. Δεν αποκλείεται βέβαια να λύσετε και κάποιον γρίφο πειραματιζόμενοι στην τύχη με κάποιες παραμέτρους ή συνθήκες όμως, κακά τα ψέμματα, ούτε αυτό είναι το νόημα, ούτε θα έχετε ελπίδα στα τελευταία επίπεδα εάν δεν καταλαβαίνετε τι αντικρίζετε επί της οθόνης. Αντίθετα, στην περίπτωση που γνωρίζετε τι κάνετε, υπάρχει περίπτωση να λύσετε ακόμα και τους δυσκολότερους γρίφους με δυο-τρεις σωστές κινήσεις, γεγονός που αδιαμφισβήτητα θα σας γεμίσει ικανοποίηση.
Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα του Tim Schafer κάνει ό,τι μπορεί για να κρατήσει το ενδιαφέρον σας αμείωτο στο δύστροπο θέμα με το οποίο καταπιάνεται, παρέχοντας αρκετούς συνοδευτικούς χαρακτήρες με ουσία και ευφάνταστο (προγραμματιστικό, κατά κύριο λόγο) χιούμορ, ενώ τα έντονα χρώματα του περιβάλλοντος και ο γοητευτικός σχεδιασμός εχθρών και επιπέδων εξυπηρετούν και με το παραπάνω τον σκοπό της μετατροπής του τίτλου από μάθημα προγραμματισμού σε παιχνίδι. Οι όποιες σχεδιαστικές αδυναμίες υπάρχουν, περιορίζονται στην ελάχιστη έως μηδαμινή χρήση κάποιων μηχανισμών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η δυνατότητα της μεταβολής της ταχύτητας του παιχνιδιού, που δεν χρειάστηκε σε ολόκληρο τον τίτλο.
Κάποια bugs που κάνουν την εμφάνισή τους, όπως το προβληματικό frame-rate σε σημεία που δεν δικαιολογείται, ή το πάγωμα του τίτλου σε τυχαίες στιγμές και χωρίς εσείς να έχετε πειράξει κάτι, δεν στέκονται ικανά να στερήσουν βαθμούς από τη δημιουργία της Double Fine Productions. Ειδικότερα αφού η τελευταία παρέχει, προς το παρόν τουλάχιστον, συχνά updates που κατά πάσα πιθανότητα θα διορθώσουν αυτές τις μικρές ατέλειες.
Το Hack ‘N’ Slash, πετυχαίνει τελικά τον στόχο του. Αποτελεί το πιο παράδοξο και συνάμα ενδιαφέρον μάθημα προγραμματισμού στο οποίο έχει συμμετάσχει ποτέ ο γράφων, ευγενική χορηγία της Double Fine Productions. Σας μαθαίνει τη λογική πίσω από προγράμματα, ρουτίνες, αντικείμενα και κλάσεις ενώ κατορθώνει να σας διασκεδάσει με τον σχεδιαστικά απλό μα ζωντανό κόσμο του. Για να μη μιλήσουμε για την ικανοποίηση του να νικήσετε ένα boss, απλά δίνοντας την τιμή 1 στη μεταβλητή Defeated. Το γεγονός ότι η ομάδα ανάπτυξης καλεί τους προγραμματιστές της κοινότητας να βάλουν τη φαντασία τους να δουλέψει, δημιουργώντας mods με τον ίδιο τον κώδικα του παιχνιδιού, αφήνει υποσχέσεις για ακόμα περισσότερο περιεχόμενο στο μέλλον.
3 Comments
Αυτό το παιχνίδι ενδεχομένως να αποτελεί μια εξαιρετική “πιλοτική” εφαρμογή νέων τεχνολογιών στην γνωριμία των μαθητών με τον προγραμματισμό! Θα μπορούσε ένας καθηγητής πληροφορικής να το αναλάβει σαν πρόγραμμα και να κάνει εβδομαδιαίες συναντήσεις με τα παιδιά που συμμετέχουν και να το προχωρούν μαζί ή να βρίσκονται και να συζητάνε το που κόλλησε ο καθένας.
True. Αν και εντός Ελλάδος αμφιβάλω αν θα μπορούσε να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο (πέραν καθαρά προσωπικής πρωτοβουλίας) φαίνεται κατάλληλο για κάτι τέτοιο.
Δεν είναι καθόλου κακή ιδέα, αφού ειδικά προς το τέλος, ο κώδικας που παρέχει στον παίκτη χρήζει ανάλυσης ημερών (αν θες να το πας κομμάτι κομμάτι). Ουσιαστικά να αναλύσεις την λογική πάνω στην οποία γράφτηκε. Περισσότερο νόημα ως project, ΙΜΗΟ, θα είχε το να πάρει τον κώδικα του παιχνιδιού μία ομάδα φοιτητών παρέα με έναν καθηγητή και να τον σκαλίσει δημιουργώντας ακόμα και κάτι εντελώς διαφορετικό.
Βέβαια, μετά σκοντάφτεις στην ελληνική πραγματικότητα, όπου ο προγραμματισμός (τουλάχιστον όπως τον διδάχθηκα/εξετάστηκα εγώ στην σχολή μου) εξετάζεται με κλειστά βιβλία (!!!!) ενθαρρύνοντας φυσικά την “παπαγαλία” και καταφέρνει έτσι να αποθαρρύνει ακόμα και άτομα που θέλουν να τον δουν πιο ζεστά.