Άλλαξε το Smash Bros. και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Δεν είχε και άλλη επιλογή άλλωστε μιας και πρώτη φορά βρίσκεται στο στριμωγμένο χώρο μιας φορητής κονσόλας. Έτσι ”zipαρίστηκε”, παρφουμαρίστηκε, πήρε βαθιά ανάσα και βούτηξε στον (όχι και τόσο) μικροσκοπικό κόσμο του 3DS.
Παρόλο που η πρώτη μας επαφή για το πρόσφατο preview μάς είχε καθησυχάσει, πήραμε και εμείς μια βαθιά ανάσα μαζί του. Τελικώς και οι δυο μας μπορέσαμε να ανασάνουμε με ευκολία μιας και το Super Smash Bros. του 3DS λειτουργεί. Χωρίς προβλήματα, λόξιγκα ή εκπτώσεις. Δεν είναι όμως και όλα ίδια μιας και ο τίτλος έχει προσαρμοστεί στα όρια και πλαίσια μιας φορητής κονσόλας.
Δεν μιλάμε μόνο για το τεχνικό κομμάτι. Ο Masahiro Sakurai άλλωστε τον τελευταίο καιρό δεν διστάζει να αναφέρει πως ο τίτλος φέρνει το 3DS στα όριά του, είτε με αφορμή το C-stick του New Nintendo 3DS, είτε την ξεχωριστή ύπαρξη Zelda και Sheik. Δεν φαίνεται να λέει ψέματα μιας και το 3DS κάνει reset κάθε φορά που κάνετε quit από τον τίτλο, ενώ με ενεργοποιημένο το 3D υπάρχουν επίπεδα όπου το framerate πάει περίπατο. Οπότε καλό είναι να κάνετε αυτό που ξέρετε καλύτερα: να το κρατήσετε απενεργοποιημένο. Όσο εντυπωσιακά και αν δείχνουν τα δεκάδες εφέ.
Το πρώτο πραγματικό δείγμα αλλαγής είναι το title menu που βάζει πλέον διαφορετικές προτεραιότητες. Το single player campaign δεν βρίσκεται καν στην αρχική οθόνη του menu, με τα online και “Free for All” να δεσπόζουν, δείχνοντας πως ο τίτλος δίνει προτεραιότητα στα μικρά game sessions. Και αυτή η λογική κυριαρχεί σε κάθε mode. Το κλασικό single player campaign αποτελείται από 6 μόλις matches με δυνατότητα επιλογής του επόμενου αντιπάλου σας, ενώ το All Star mode μένει σε ίδιο αριθμό matches με τους αντιπάλους να σας επιτίθενται πλέον σε groups των 5. Για να μην ταλαιπωρείστε πολύ ώρα.
Αυτό που θα σας ταλαιπωρήσει είναι το roster. Με την καλή όμως έννοια, αν βέβαια μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο. Θα συναντήσετε το πιο αλλοπρόσαλλο συνολικά τσούρμο σε όλη τη σειρά, όπου ένα σχόλιο του Kirby για τη φράντζα του Link μπορεί να οδηγήσει σε διπλωματικό επεισόδιο. Οι νέες προσθήκες αυτή τη φορά είναι πολλές: από πιο συμβατικούς χαρακτήρες, όπως ο Mega Man, μέχρι ιδιαίτερα “κουφές” επιλογές όπως ο σκύλος του Duck Hunt (take that αν βρίσκατε τον Mr. Game & Watch περίεργο), φτάνοντας το συνολικό αριθμό σε 42. Το βάρος φαίνεται να πέφτει περισσότερο σε χαρακτήρες με πιο απρόβλεπτο moveset οπότε μέχρι να τους μάθετε όλους θα χρειαστείτε αρκετή προπόνηση. Ταυτόχρονα, μερικοί από τους παλιούς έχουν μικροαλλαγές στο animation συγκεκριμένων κινήσεων, πράγμα που οδηγεί σε έκπληξη, προβληματισμό, εκ νέου εκμάθηση και τιθάσευση. Όχι κάτι παραπάνω.
Αρκετά μεγάλη σημασία δίδεται και σε δευτερεύουσες δραστηριότητες συλλογής trophies και gold προκειμένου να αγοράσετε επιπλέον in-game καλούδια, όλα με τη σφραγίδα της Ninty. Στην πραγματικότητα, σχεδόν ό,τι και αν κάνετε κερδίζετε gold, περισσότερο ή λιγότερο, ανάλογα το mode. Πέραν του gold όμως συγκεντρώνετε και εξοπλισμό για τους δικούς σας χαρακτήρες που βασίζονται σε Miis. Μπορείτε να διαθέτετε μέχρι και 10 διαφορετικές παραλλαγές Mii Fighters σε 3 συνολικά classes (Gunner, Swordfighter, Brawler) με το κάθε ένα να διαθέτει (προφανώς) διαφορετικό moveset. Με accessories που κερδίζετε στα διάφορα modes, μπορείτε να αλλάξετε ταχύτητα, άμυνα και strength κάθε ενός καθώς και τις κινήσεις των.
Οι τελικοί συνδυασμοί κινήσεων είναι τελικώς πολλοί και με ιδιαίτερες αντιθέσεις. Όχι ίσως τόσοι ώστε να είναι απαραίτητοι 10 διαφορετικοί χαρακτήρες, αλλά αρκετοί ώστε να διαθέτετε το κατάλληλο Mii για κάθε περίσταση. Με τον κατάλληλο σχεδιασμό μπορείτε να δημιουργήσετε χαρακτήρες εξίσου ικανούς με τους έτοιμους, ποτέ όμως overpowered.
Τα Miis μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε κάθε single player mode και όχι σε online matches, προφανώς για να είναι πιο ξεκάθαρο τι αντιπάλους αντιμετωπίζετε. Εκεί παραμένουν οι κλασικοί χαρακτήρες στην αγνή τους μόνο μορφή. Λέμε “αγνή” γιατί μπορείτε να επέμβετε και σε αυτούς όσον αφορά σε ιδιότητες και moveset. Στη δεύτερη περίπτωση οι πιθανές εναλλακτικές δεν είναι τόσο δραματικές όσο στα Miis, μένοντας κυρίως σε διαφοροποιήσεις των ήδη έτοιμων κινήσεων. Μπορείτε να κρατήσετε μέχρι 10 παραλλαγές για κάθε χαρακτήρα, με τα amiibo να τις περιμένουν με ανυπομονησία για να αποκτήσουν λόγο ύπαρξης.
Τις “πειραγμένες” εκδοχές των κανονικών χαρακτήρων μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οπουδήποτε άλλου, όπως π.χ. το Smash Run (το “αντίπαλο δέος” του The Subspace Emissary). Έχοντας στη διάθεσή σας 5 λεπτά εξερευνείτε έναν τεράστιο λαβύρινθο με σκοπό να μαζέψετε όσα περισσότερα boost items προλάβετε. Μετά το πέρας των 5 λεπτών καταλήγετε είτε σε μάχη με άλλους 3 χαρακτήρες είτε σε κάποιο random event (π.χ. αγώνα δρόμου). Αν μαζέψατε αρκετά και κατάλληλα items, τα στατιστικά σας θα φτάσουν σε πραγματικά αδιανόητα επίπεδα φέρνοντας τη νίκη.
Παρά το ενδιαφέρον του, η φορητή φύση του τίτλου κάνει κακό στο συγκεκριμένο mode. Η τελική αναμέτρηση δεν είναι ποτέ αρκετή για να δικαιολογήσει το ψάξιμο στο λαβύρινθο, ενώ η AI δεν κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια. Και με το mode να είναι αποκλειστικό στο 3DS μάλλον δεν θα δούμε κάποια βελτίωση στο Wii U. Το μόνο που κάπως σώζει την κατάσταση είναι πως οι αντίπαλοι παίκτες μπορούν να είναι φίλοι σας, αν έχετε άλλα 3 3DS και αντίστοιχα αντίτυπα του τίτλου.
Εκεί που η “φορητότητα” του design είναι απαραίτητη (και υπαρκτή) είναι στα επίπεδα. Λόγω της μικρότερης οθόνης του 3DS τα επίπεδα (παλιά και νέα) έχουν διατηρηθεί σε μικρότερο μέγεθος, οπότε ξεχάστε το Hyrule Temple του Super Smash Bros. Melee. Η επιλογή είναι σωστή προκειμένου να μείνουν όλα πιο συμμαζεμένα και για τους πόρους του συστήματος και για το μέγεθος της οθόνης. Το μόνο που δεν σώζεται είναι ότι στα μεγάλα zoom out της κάμερας μπορεί να χάσετε για λίγο το χαρακτήρα σας. Ευτυχώς δεν συμβαίνει συχνά μιας και τα παχιά περιγράμματα αυτών βοηθούν πολύ.
Το ζουμί όλων των παραπάνω είναι τελικώς το online mode όπου θα περάσετε ίσως και τον περισσότερο χρόνο σας. Είτε παίζετε “For Fun” με ενεργοποιημένα items και χωρίς leaderboards, είτε “For Glory” σε flat επίπεδα χωρίς items και με αυξημένο το αίσθημα ευθύνης, τα πάντα είναι γνωστά σε όσους έχουν έστω την ελάχιστη επαφή από το παρελθόν. Με εξαίρεση βέβαια το lag. Μέχρι στιγμής η εμφάνισή του είναι συχνή και ενοχλητική, παίζοντας μερικές φορές στα όρια για το αν καταστρέφεται ή όχι ένα match. Ακόμα και έτσι η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη από το μπάχαλο του Super Smash Bros. Brawl, αλλά το διαζύγιο της Nintendo με το online φαίνεται πως καλά κρατεί.
Τι μένει λοιπόν αφού τελειώσει για 105η φορά η μπαταρία του 3DS; Το Super Smash Bros. For Nintendo 3DS είναι ένα μικρό θαύμα μιας και δουλεύει σωστά στο μικρό και “αλλήθωρο” σύστημα της Nintendo, ακόμα και αν το φέρνει στα όριά του. Όχι μόνο ως σύνολο μιας και δεν κάνει εκπτώσεις, αλλά και ως προσαρμογή για τα δεδομένα φορητής κονσόλας. Αυτή είναι η μεγάλη του επιτυχία, που με τη σειρά της οδηγεί σε άλλες. Το αν το online θα βελτιωθεί ή όχι μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Η δυνατότητα χρήσης Miis πάντως θα είχε σίγουρα πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Το μόνο σίγουρο είναι πως πλέον ο πήχης του Super Smash Bros. For Wii U ανέβηκε ακόμα περισσότερο.
Version Tested: Nintendo 3DS
