Η Insomniac Games αποτελεί μια εταιρεία που διακρίνεται για το ταλέντο των στελεχών της. Άλλωστε και υπό την προστασία της Sony στο παρελθόν, δημιούργησε τις πολύ πετυχημένες σειρές Spyro, Ratchet & Clank και Resistance, με κυκλοφορίες που συνολικά απείχαν αρκετά χρόνια μεταξύ τους. Έτσι, καταρχάς με την έναρξη της συνεργασίας με την Microsoft και κυριότερα με την κυκλοφορία του Sunset Overdrive, η Insomniac ρισκάρει και προσπαθεί να πραγματοποιήσει ένα νέο ξεκίνημα, παίρνοντας δραστικές αποφάσεις και αλλάζοντας εξ ολοκλήρου τα όσα τη χαρακτήριζαν τα τελευταία χρόνια. Με βάση τα πρώτα δείγματα πάντως, αυτή η προσπάθεια φαίνεται να αποδίδει καρπούς.
Το Sunset Overdrive τοποθετείται στην φανταστική Sunset City, που η αλήθεια είναι πως θυμίζει αρκετά το San Francisco, όπου έχει στηθεί ένα ιδιαίτερο και μοναδικό σκηνικό αποκάλυψης. Η FizzCo, μια εταιρεία παραγωγής energy drink πραγματοποιεί πάρτι για την κυκλοφορία του νέου της ποτού, μόνο που αυτό έχει την ιδιότητα να μετατρέπει τους ανθρώπους σε τέρατα. Ο ήρωάς μας, ονομαζόμενος απλά Player, εργάζεται ως καθαριστής της FizzCo, αποτελεί έναν από τους λίγους που επιβιώνουν του αποκαλυπτικού γεγονότος και προσπαθεί να δραπετεύσει μαζί με τους υπόλοιπους επιζώντες από την πόλη. Στην πορεία του θα αντιμετωπίσει πέρα από τα OD, τους μεταλλαγμένους ανθρώπους δηλαδή, πολλά περίεργα και πολύ επικίνδυνα τέρατα, ρομπότ ασφαλείας αλλά και συμμορίες που προσπαθούν με τη σειρά τους να επιβιώσουν, σκοτώνοντας ό,τι βρουν στο δρόμο τους.
Συνολικά, το αποτέλεσμα είναι πολύ διασκεδαστικό, με τη δράση να είναι ασταμάτητη από το πρώτο δευτερόλεπτο και το παιχνίδι να μην παίρνει στα σοβαρά τίποτα και κανέναν. Ενδεικτικά το πρώτο όπλο που θα αποκτήσετε είναι ένα shotgun με φαλλική μορφή που πετάει φωτιές, ενώ στη συνέχεια θα παρελάσουν εκρηκτικά αρκουδάκια, σκύλοι που αφανίζουν ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο και πολλά ακόμη αλλόκοτα όπλα πυρομαχικά. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως οι στιγμές χαλάρωσης είναι ελάχιστες, κάτι στο οποίο συνεισφέρει και το φρενήρες και εξαιρετικά αστείο σενάριο. Ουσιαστικά μιλάμε για μια συνεχή και χωρίς ενδοιασμούς σάτιρα. Με ατάκες που παραπέμπουν σε πολλά στοιχεία της καθημερινότητας, από τηλεοπτικές σειρές μέχρι αθλητικές διοργανώσεις, υπήρξαν φορές που έγινε αναγκαία η παύση του παιχνιδιού για να ολοκληρωθούν τα γέλια πριν την επιστροφή στην κανονική ροή. Τα homage δίνουν και παίρνουν, με αποκορύφωμα τα respawn τα οποία γίνονται μέσω portals, του Tardis ή ακόμα και τηλεόρασης, όπως στο The Ring.
Από εκεί και πέρα, μιλώντας καθαρά για τους μηχανισμούς, δεν μπορεί να σχηματιστεί κάποιου είδους παράπονο. Η κίνηση στο έδαφος με τα πόδια απαγορεύεται και ο ήρωας θα πρέπει είτε να χοροπηδάει σε αμάξια, κάδους και οροφές, είτε να γλιστράει πάνω σε καλώδια, στύλους και πεζούλια για να μετακινηθεί με κάποια ασφάλεια στους γεμάτους κινδύνους δρόμους της Sunset City. Κάθε κίνηση στο χειριστήριο έχει άμεση απόκριση και ένα μικρό λάθος μπορεί να φέρει την καταστροφή, καθώς η ΑΙ είναι πολύ επιθετική και θα εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία να εξοντώσει όποιον βρεθεί στο δρόμο της. Η δική μας συμβουλή πάντως είναι να κάνετε ό,τι μπορείτε να για να φτάσετε στα “άκρα” του skill tree πριν ασχοληθείτε απολύτως σοβαρά με το free roam. Τότε, προφανώς, είναι άλλη εμπειρία…ο Player.
Από εκεί και πέρα, άξια αναφοράς είναι τα boss fights, όπου τα ανακλαστικά του παίκτη τεστάρονται συνέχεια, και η ολοκλήρωσή τους απαιτεί κόπο και πολλή προσπάθεια, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως κανένα από αυτά δεν είναι ίδιο με το προηγούμενο και το καθένα πρέπει να προσεγγίζεται με διαφορετικό τρόπο. Αυτό σε κάποιο βαθμό, ισχύει για το σύνολο του παιχνιδιού, αφού στις περίπου 17 ώρες καθαρού single player, οι εκάστοτε αποστολές από τις πιο απλές, για παράδειγμα τις αναζητήσεις μερών για την δημιουργία όπλων έως και τις πιο δύσκολες, π.χ. τις προσπάθειες προστασίας του κεντρικού safehouse, είναι διαμορφωμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να μη θυμίζουν οτιδήποτε έχει γίνει στο υπόλοιπο παιχνίδι. Δεν λείπουν οι αποστολές που θα κουράσουν ή απλά θα καταλάβουν περισσότερο χρόνο από όσο τους αξίζει, ωστόσο ο κανόνας είναι πως κάθε είδος αποστολής είναι αρκετά “ανοικτό” ώστε να επιτρέπει, όχι να αποκλείει, πολλαπλές προσεγγίσεις. Η ποικιλία στην εμπειρία λοιπόν είναι τόσο θέμα design όσο και έμπνευσης του παίκτη.
Επίσης η χρήση των όπλων είναι εύκολη, όπως και το looting που γίνεται πλησιάζοντας απλά στα αντίστοιχα αντικείμενα. Εκεί που προβληματίζει κάπως το Sunset Overdrive, είναι οι αναβαθμίσεις των χαρακτηριστικών, τόσο στα όπλα όσο και στις δυνατότητες του Player. Πιο αναλυτικά υπάρχουν 2 διαφορετικές κατηγορίες αναβαθμίσεων, τα amps, που γίνονται με την συλλογή collectibles και βελτιώνουν τη δύναμη και την απόδοση επιμέρους στοιχείων και τα overdrives που γίνονται με την επίτευξη στόχων μέσα στο παιχνίδι και δίνουν, για περιορισμένο διάστημα, συγκεκριμένες δυνατότητες και βοηθούν αρκετά, κυρίως κατά τη διάρκεια των μαχών. Τα πρώτα είναι σαφώς πιο δύσκολα να γίνουν και είναι πιο αποδοτικά μόλις αποκτηθούν, ωστόσο κάθε φορά που βελτιώνονται τα ενεργά overdrives ακυρώνονται και…φτου κι από την αρχή. H όλη διαδικασία αναβάθμισης παραείναι πολύπλοκη και θα ήταν καλύτερα να έμενε και αυτή στην απλότητα που χαρακτηρίζει το υπόλοιπο παιχνίδι.
Σε τεχνικό επίπεδο, το περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί είναι αρκετά καρτουνίστικο, με πολύ ζωντανά χρώματα και εντυπωσιακά οπτικά εφέ Ειδικά οι εκρήξεις που είναι αρκετά συχνές έχουν πολύ όμορφο οπτικό αποτέλεσμα. Ακόμη, η Sunset City είναι τεράστια και το γεγονός ότι σε κανένα σημείο δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα ή κόλλημα αποτελεί ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα. Το frame rate, που είναι κλειδωμένο στα 30fps, παραμένει σταθερό ακόμα και τις στιγμές που στην οθόνη γίνεται χαμός με δεκάδες τέρατα και συνεχείς εκρήξεις να κατακλύζουν το οπτικό πεδίο. Το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για τον ήχο, αφού παρά τη συμπαθητική μουσική επένδυση και το άψογο voice acting, το lip-sync είναι κάπως άστοχο και δεν είναι λίγες οι φορές που τα όπλα βγάζουν λάθος και μπερδεμένους ήχους.
Περνώντας στο multiplayer, παρουσιάζονται αρκετά προβλήματα. Στα sessions που πραγματοποιήθηκαν, ήταν ανοιχτό το ChaosSquad, ένα tower defense co-op mode, στο οποίο στόχος είναι η προστασία ενός μηχανήματος που παράγει amps, ενώ παράλληλα απαιτείτε το υψηλότερο δυνατό “στιλ”, δηλαδή να σκοτωθούν όσα περισσότερα OD με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο combo. Η όλη εμπειρία ήταν μεν διασκεδαστική, αλλά μετά από ένα σημείο κατάντησε επαναλαμβανόμενη και βαρετή, χωρίς πάντως να προκύψουν κάποια προβλήματα συνδεσιμότητας ή οποιοδήποτε lag. Σημειώνεται πως δεν ήταν διαθέσιμο κάποιο mode με free roam co-op που όμως αναμένεται να προστεθεί στο κοντινό μέλλον. Επιπλέον υπάρχουν και εβδομαδιαία challenges που αφορούν ταυτόχρονα το συνολικό community αλλά και τον κάθε παίκτη ξεχωριστά.
Ως συμπέρασμα, η Insomniac Games κατάφερε να δημιουργήσει έναν τίτλο, ο οποίος σε κανένα σημείο του δεν αποκλίνει από τους στόχους του. Με περίσσιο θάρρος και αρκετή όρεξη, το Sunset Overdrive διαμορφώνει ένα τρελό και εξωφρενικό περιβάλλον, μέσω του οποίου δεν αφήνει τίποτα όρθιο και παραδίδει ένα πολύ άρτιο και διασκεδαστικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν φορές που καταντά υπερβολικό, αλλά ακόμη και τότε αυτό γίνεται στα πλαίσια της σάτιρας που επιδιώκει να αποδώσει και πράγματι πετυχαίνει. Μπορεί να μην είναι τέλειο σαν συνολικό πακέτο, αλλά μέχρι στιγμής αποτελεί την πιο δυνατή πρόταση που κυκλοφορεί αποκλειστικά για το Xbox One και δύσκολα θα μείνει ανικανοποίητος κάποιος που θα ασχοληθεί μαζί του.
