Η Camouflaj έχει πλάνο. Δεν βιάζεται, δεν τρέχει. Συνεπώς τα επεισόδια του République χωρίζονται από χρονικές αποστάσεις μεγαλύτερες εκείνων στις οποίες έχουμε συνηθίσει από την Telltale Games. Το τρίτο επεισόδιο είναι εδώ όμως και ονομάζεται Ones And Zeroes. Αν και κάποιοι θα σταθούν περισσότερο στο ότι θα ακούσουν ξανά τη φωνή του David Hayter, τον “παλιό” Snake σε νέο, διαφορετικό ρόλο.
Όπως πριν έτσι και τώρα ο παίκτης συνδιαλέγεται με την Hope, η οποία προσπαθεί να δραπετεύσει από μια φασιστικά ελεγχόμενη πολιτεία ονόματι Metamorphosis. Την τελευταία φορά φάνηκε ότι η αποτυχία ήταν πολύ κοντά αλλά, όπως αναμενόταν, το ταξίδι συνεχίζεται και, ελαφρώς έστω, μεταλλάσσεται.
Η Hope εξαρτάται πάντα από τον παίκτη που, χρησιμοποιώντας κάμερες κλειστού κυκλώματος, webcams, κάμερες κινητών τηλεφώνων και λοιπά, σχηματίζει αντίληψη του χώρου, των κινδύνων και τελικά καθοδηγεί την Hope. Η κλασική ιδιοσυγκρασία παραμένει. Η Hope άλλοτε φέρεται πολύ έξυπνα στις μετακινήσεις (ο παίκτης απλά “δείχνει” με την αφή το σημείο προορισμού) άλλοτε συμβαίνει να κινηθεί άστοχα και να βρεθεί εκτεθειμένη. Αυτό δεν σημαίνει και πολλά βέβαια αφού η επιστροφή στη δράση είναι σύντομη και σίγουρη. Αυτή τη φορά όλα λαμβάνουν χώρα σε πιο ψυχρό χώρο που οδηγεί σε servers, όχι σε βιβλία όπως στο προηγούμενο επεισόδιο. Η Hope θα μάθει να παραβιάζει πόρτες με υψηλότερο επίπεδο ασφαλείας αλλά και να χρησιμοποιεί νάρκες με υπνωτικό αέριο, για τις περιπτώσεις που το σαμποτάρισμα των τηλεπικοινωνιών δεν τραβά αρκετά την προσοχή των φυλάκων. Οι τελευταίοι παύουν να μετακινούνται από περιοχή σε περιοχή. Αν “αδειάσει” μια περιοχή, τότε δεν δέχεται μεταγραφές από κάποια διαφορετική. Έτσι το stealth επιστρέφει στην απλότητα του πρώτου επεισοδίου, κάνοντας ουσιαστικά πέρα για να αναπνεύσει περισσότερο η πλοκή. Και όντως αυτό συμβαίνει.
Δεν υπάρχουν πολλοί γρίφοι αυτή τη φορά αλλά η Hope προσεγγίζει με διαφορετικό ενδιαφέρον κάθε φύλακα που βρίσκεται μπροστά της. Αποσπώντας προσωπικές πληροφορίες και στοιχεία, συνεργάζεται με ξεκάθαρα διεφθαρμένη δημοσιογράφο, που κατά τα άλλα “τρέχει” την κυβερνητική προπαγάνδα, για να δημιουργήσει σκάνδαλα ικανά να οδηγήσουν ανθρώπους-εμπόδια στη φυλακή ή ακόμη και στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ο παίκτης συνθέτει την εκάστοτε ιστορία για τα media, χωρίς μεγάλη δυσκολία αλλά πάντα με αμφιβολία για το πόσο δικαιολογείται ενδεχομένως αυτή η τακτική. Η αμφιβολία αυτή είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής. Μέχρι το τέλος του επεισοδίου θολώνει τα νερά και αναγκάζει τον παίκτη να αναρωτηθεί τόσο για το ρόλο του μέχρι τώρα στο παιχνίδι, όσο και για εκείνον της Hope.
Το τέλος του τρίτου μέρους θα μπορούσε να είναι λίγο πιο καλοβαλμένο εκφραστικά, αλλά, τουλάχιστον, είναι αρκετά επιτυχημένο. Ειδικά δε αν κάνετε υπομονή για να τελειώσουν τα credits και να παρακολουθήσετε τον πραγματικό επίλογο. Το τρίτο επεισόδιο, όπως μας έχει δείξει η Telltale Games, θα μπορούσε να είναι πολύ πιο άχαρο αφού, εξ ορισμού, εντάσσεται πότε στη δεύτερη και πότε στην τρίτη πράξη της ιστορίας. Η Camouflaj δεν χάνει το δρόμο της μέχρι στιγμής, ωστόσο είναι πλέον προφανές ότι κάποιες μικροαλλαγές στους μηχανισμούς σε κάθε επεισόδιο γίνονται κυρίως για τις εντυπώσεις παρά για τη θωράκιση της κεντρική ιδέας. Μέχρι το τέλος του 2015, λογικά, θα δούμε πού θα μας βγάλει τελικά η Ελπίδα.
Version Tested: iOS
