Αν ο υπότιτλος σάς θυμίζει κάτι, τότε έχετε κάνει μια καλή αρχή. Αν και υποπτευόμαστε ότι, αργά ή γρήγορα, ο τίτλος της Curve Digital μετρά περισσότερο θύματα από το A Song Of Ice And Fire. Αν όχι, τότε σίγουρα φτάνει πολύ κοντά σε ανάλογα επίπεδα. Βέβαια δεν πρόκειται για έκπληξη. Ο δεύτερος τίτλος της σειράς έρχεται ως αποκλειστικότητα στο Wii U, παρότι ο προκάτοχός του ξεκίνησε στο PC και έφτασε σε λογής λογής συστήματα μέχρι να ολοκληρώσει την πορεία του. Όπως τότε έτσι και τώρα ζητά από τον παίκτη να ελέγξει έναν κλώνο, να τον βοηθήσει να αποφύγει τον εντοπισμό παίζοντας με τις σκιές και να επιβιώσεις αρκετά ώστε να προσπεράσει την επόμενη θανατηφόρο παγίδα με δόσεις αντανακλαστικών, platforming, γρίφων και πολλών, πολλών gadgets.
Τα gadgets δεν έλειπαν την πρώτη φορά αλλά τώρα είναι ακόμη περισσότερα και ο ρόλος τους σημαντικότερος. Όλα εκτυλίσσονται σε δύο διαστάσεις, πάντα σε μουντά χρώματα που σχεδόν αναγκάζουν τον παίκτη να το ρίξει στο παιχνίδι μεταμεσονύκτιες ώρες, τουλάχιστον για να είναι όλα στο σωστό ύφος και κλίμα. Οι δοκιμασίες είναι ομαδοποιημένες και κάθε ομάδα εστιάζει σε κάποιο συγκεκριμένο gadget. Όπως το Inflate-A-Mate που φουσκώνει με το πάτημα ενός πλήκτρου. Θα το χρησιμοποιήσετε για να μπλοκάρετε φως που ειδάλλως θα έκανε αντιληπτή την παρουσία σας, θα κάνετε άλμα πάνω του για να φτάσετε ακόμη πιο ψηλά, θα το αφήσετε πάνω σε κάποιο πλακάκι-διακόπτη για να ενεργοποιήσετε ένα μηχανισμό. Γρήγορα λοιπόν γίνεται αντιληπτό ότι το εκάστοτε gadget δεν είναι μονοδιάστατο στη χρήση του, άρα ένας λόγος παραπάνω να αναζητήσετε τα όρια της χρησιμότητάς του καθώς αναρωτιέστε και για τα όρια της δικής σας υπομονής. Στο sequel όμως δεν έχετε απλά μια λίστα από δοκιμασίες, αλλά έναν κόσμο που περιμένει να τον εξερευνήσετε. Κάθε ομάδα από test chambers βρίσκεται σε διαφορετικό μέρος του χάρτη, ενός χάρτη που, αν και δεν έχει την πυκνότητα που συναντά κανείς σε κανονικά επίπεδα, φροντίζει να περιλαμβάνει γρίφους και δοκιμασίες για τον κλώνο και τα εργαλεία του. Όσο η εργαλειοθήκη διευρύνεται, τόσο ανοίγουν νέοι δρόμοι στο παράξενο αυτό μέρος που προσπαθεί να θυμίσει Metroid και Castlevania ως προς τον τρόπο με τον οποίο διατίθεται, σε δόσεις, στον παίκτη.
Θα καταλήξετε να θυμάστε τον ευρύτερο κόσμο ως το μέρος όπου ο κλώνος σας πέθανε τις λιγότερες φορές. Και θα πεθάνει πάρα, μα πάρα πολλές. Κακό timing σε ένα άλμα, κακώς υπολογισμός για το τι αλλαγές θα φέρει στο επίπεδο η επόμενή σας κίνηση, μια αναπάντεχη κίνηση της κοντινότερης δέσμης laser ή η οριακή αποτυχία διαφυγής την ώρα που σας λιώνει η οροφή που κατεβαίνει λίγο πιο γρήγορα από όσο θα θέλατε. Ομολογουμένως τα άλματα θέλουν συνήθεια με σχεδόν μόνιμη την αίσθηση ότι είναι πιο αεράτα παρά βολικά. Βέβαια ο θάνατος του κλώνου δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις. Ο παίκτης χρονομετρείται για την ολοκλήρωση κάθε δοκιμασίας, αλλά τα checkpoints είναι αρκετά συχνά, ενώ το μικρό πισωγύρισμα που φέρνει η αποτυχία σας επιστρέφει και στο χρόνο που είχατε όταν περάσατε για πρώτη φορά από το checkpoint. Ευτυχώς γιατί θα χάσετε το λογαριασμό για τις φορές που θα προσπαθήσετε σε διάφορα σημεία.
Βέβαια δεν είναι ανάγκη να το κάνετε μόνοι. Ναι, με το GamePad μπορείτε να παίξετε στη μικρή ή στη μεγάλη οθόνη, να έχετε το χάρτη στα χέρια σας κ.λπ., αλλά η αποκλειστικότητα του Wii U κάνει ένα βήμα παραπέρα προκειμένου να αξιοποιήσει το σύστημα της Nintendo. Μετά τα πρώτα επίπεδα γίνεται διαθέσιμο το co-op mode. Μπορεί να επιλεγεί οποιοδήποτε επίπεδο έχει ολοκληρωθεί μέχρι τότε, ένας παίκτης να αναλάβει το GamePad και ένας να χρησιμοποιήσει Wii remote με Nunchuck ή Pro Controller. Ο τελευταίος είναι υπεύθυνος για το platforming αλλά στα χέρια του πρώτου εναπόκειται η χρήση των gadgets. Χρειάζεται συνεννόηση και ομαδική σκέψη όμως, αφού το hacking ενός υπολογιστή γίνεται υπόθεση δύο ατόμων πλέον, με τον έναν να υπαγορεύσει στον άλλον τον απαραίτητο κωδικό. Όταν κάποιοι εχθροί κρύβονται στις σκιές, ο χειριστής του GamePad μπορεί να δείξει με τη γραφίδα πού βρίσκονται ή που απαιτείται προσοχή. Με ξεχωριστά leaderboards για solo και co-op play, ο ανταγωνισμός κινείται σε λογικά πλαίσια και με βάση τις ιδιαιτερότητες του κάθε τύπου παιχνιδιού.
Αν πάλι δεν έχετε παρέα, μη σκάτε. Θα βρείτε πάρα πολλά επίπεδα από χέρια άλλων παικτών, μπορείτε να φτιάξετε τα δικά σας, ενώ ακόμη και στα έτοιμα θα βρείτε μηνύματα, άλλοτε βοηθητικά, άλλοτε όχι, χάρη στην ενσωμάτωση με το Miiverse. Ο editor πάντως μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί το αδύνατο σημείο του Stealth Inc. 2: A Game Of Clones, όχι όμως επειδή δεν προσφέρει μεγάλη ελευθερία ή αρκετά εργαλεία. Για την ακρίβεια, όταν η Curve Studios λέει ότι ακόμη και τα πιο διαβολικά επίπεδα του παιχνιδιού μπορούν να φτιαχτούν με τον παρεχόμενο editor, δεν υπερβάλει. Ξέχασε όμως να τον κάνει αρκετά φιλικό, πόσο μάλλον να τον εξηγήσει επαρκώς. Ενώ περιμένει κανείς τα περισσότερα να γίνονται στο GamePad με τη γραφίδα, η αφή δεν παίζει και μεγάλο ρόλο στη σχεδίαση επιπέδων, άρα δεν αποφεύγεται η αίσθηση ότι χάθηκε κάποιου είδους προφανής ευκαιρία. Το μη εύχρηστο των εργαλείων δεν δικαιολογείται από την γενικότερη υψηλή δυσκολία του παιχνιδιού, αφού δημιουργία και πρόκληση οφείλουν να αντιμετωπίζονται ως τελείως διαφορετικές διαδικασίες. Στην προκειμένη η δημιουργία θέλει υπομονή και δοκιμή, ειδικά αν θέλετε να αποσπάσετε καλές βαθμολογίες από την κοινότητα για να ξεχωρίσει από το σωρό το, φανταζόμαστε, μπολιασμένο με μαζοχισμό επίπεδο που σκαρφιστήκατε.
Το ότι υφίσταται σενάριο το αφήσαμε για το τέλος. Διότι, εμ…ναι. Υπάρχει. Όταν ψηθείτε αρκετές φορές από laser, θα πάψει να σας απασχολεί. Αλλά τα επίπεδα του Stealth Inc. 2: A Game Of Clones…σας έχουν στο χέρι.
Version Tested: Wii U
