Το The Binding Of Isaac αδυνατεί να θεωρηθεί φυσιολογικός τίτλος. Ο δημιουργός, Edmund McMillen, το χρησιμοποιεί για προσωπική κάθαρση, εγχύοντας προσωπικά βιώματα και νοήματα που καταφέρνουν να είναι σταθερά ασαφή αλλά και ανησυχητικά για τον παίκτη. Συνεπώς η αντίδραση του καθενός μπορεί να είναι πολύ διαφορετική. Το “στρατευμένο” design όμως έχει αυτήν την ιδιαιτερότητα και δεν θα θέλαμε να χαθεί.
Ο τίτλος βασίζεται στη βιβλική ιστορία που επικαλείται, ωστόσο την παραλλάσσει αισθητά μέχρι να μετατραπεί σε κάτι τελείως διαφορετικό. Η μητέρα του Isaac αποφασίζει να θυσιάσει το γιο της για να τον ξεπλύνει από την αμαρτία. Αντί όμως να παρέμβει ο Θεός και να τη σταματήσει, ο μικρός Isaac τρέχει τελευταία στιγμή και κλείνεται στο υπόγειο. Το υπόγειο μετατρέπεται σε dungeon με 8 ορόφους, κάθε όροφος αποτελείται από πολλαπλά δωμάτια και στο τελευταίο δωμάτιο κάθε επιπέδου περιμένει ένα αηδιαστικό boss. Στη διαδρομή θα δείτε απαίσια ζωντανά σαρκία, παρανοϊκά ανθρωπόμορφα και μη τέρατα με ολοένα και πιο παράξενες αλλά και επικίνδυνες ιδιότητες. Αίμα, περιττώματα και άλλα κοσμούν επίπεδα και χαρακτήρες, όντας σταθερά εικαστικά και συμβολικά στοιχεία στο The Binding Of Isaac.
Κατά τα δεδομένα του roguelike, κάθε θάνατος σημαίνει νέα αρχή. Κάθε αρχή βέβαια φέρνει και dungeon με διαφορετική διαδοχή σε δωμάτια, διαφορετικά τοποθετημένα bosses, ακόμη και διαφορετικά, σε είδος ή κατανομή, power ups. Κάποια αντικείμενα προσδίδουν μόνιμες ιδιότητες όπως τη συνεχή έκκριση κόλλας ικανής να παγιδεύσει τους αντιπάλους. Φυσικά υπάρχουν και power ups που είναι προσωρινά. Όλα όμως οδηγούν σε συνέργειες αφού ο παίκτης δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσει το ένα έναντι κάποιου άλλου αλλά όλες οι ιδιότητες είναι διαθέσιμες ταυτόχρονα. Το τι θα βρείτε βέβαια είναι διαφορετικού είδους ζήτημα και παίζει πολύ σημαντικό ρόλο αφού καθορίζει αισθητά την τύχη σας σε κάθε νέο dungeon. Η αλήθεια είναι πως αν “ερωτευθείτε” κάποια συγκεκριμένη διαρρύθμιση, μπορείτε να επανέλθετε σε αυτήν, αρκεί να κρατήσετε τον κωδικό που εμφανίζεται κατά την παύση του παιχνιδιού. Η ανακάλυψη απαιτεί ρίσκο όμως και δεν μπορείτε να το αποφεύγετε για πάντα. Εκτός πια αν είστε ιδεολογικά αντίθετοι στην αισθητική 16bit στην οποία βασίζεται το όλο εγχείρημα.
Λίγο πολύ όλα αυτά είναι γνωστά. Είμαστε όμως στην τρίτη έκδοση του τίτλου άρα πρέπει να αποσαφηνιστεί τι δικαιολογεί τον υπότιτλο “Rebirth” αλλά και τον κόπο της Nicalis για την νέα αυτή έκδοση. Σε σχέση με το PC, εδώ ο χειρισμός λειτουργεί όπως σε twin stick shooters και προσφέρει μεγαλύτερη άνεση. Καλοδεχούμενη άνεση μάλιστα αφού αν δεν πέσει και ο τελευταίος αντίπαλος σε ένα δωμάτιο, δεν ανοίγει ο δρόμος για το επόμενο. Παρόλα αυτά η επιρροή των νέων αντικειμένων που συναντά κανείς σε αυτήν την έκδοση, βάσει της περιγραφής που προηγήθηκε, αποδεικνύεται πολύ πιο σημαντική. Σε άλλους τίτλους το να εμφανιστεί νέο αντικείμενο εδώ κι εκεί δεν σημαίνει και πολλά. Εδώ ισχύει το αντίθετο αφού όχι μόνο προστίθεται νέες δυνατότητες ουσίας αλλά πληθαίνουν και οι πιθανοί συνδυασμοί ικανοτήτων σε κάθε playthrough. Κατ’ επέκταση ο παίκτης έχει ακόμη μεγαλύτερα περιθώρια για πειραματισμό αλλά και αυτοσχεδιασμό. Με λίγα λόγια οι δικαιολογίες για νέα playthrough πολλαπλασιάζονται.
Δεν συμβαίνει το ίδιο με τις πιθανότητες να αλλάξετε γνώμη για το παιχνίδι εφόσον έχετε ήδη σχηματίσει μια από προηγούμενες εξορμήσεις του. Δεν πειράζει όμως. Είναι καλύτερο να διχάζονται οι gamers για τις ιδέες και τους συμβολισμούς που συνθέτει ένα videogame, παρά για τον αριθμό των pixels και των frames. Τουλάχιστον αυτό είναι σίγουρα μια αρετή του The Binding Of Isaac: Rebirth.
Version Tested: PS4
