Το Escape Dead Island αποτελεί spin-off της σειράς Dead Island από τη σουηδική Fatshark και, ιδανικά, φανταζόμαστε ότι ο δημιουργοί του θα το ήθελαν να λειτουργούσε για να ζεστάνει λίγο το κλίμα μέχρι την κυκλοφορία του Dead Island 2, που αναμένεται το 2015.
Η ιστορία του όμως δεν το βοηθά. Ο πρωταγωνιστής Cliff Calo, έξι μήνες μετά τα γεγονότα του πρώτου Dead Island, ταξιδεύει με δύο φίλους στο νησί Narapela με σκοπό να βρουν περισσότερα στοιχεία για όσα συνέβησαν στο κοντινό νησί Banoi και είχαν ως αποτέλεσμα ολόκληρο κομμάτι του ωκεανού να βρίσκεται σε καραντίνα. Ακόμα και αν σας ακούγεται ενδιαφέρουσα, η ιστορία αποτελεί ένα συνονθύλευμα από κλισέ που έχετε δει σχεδόν…παντού, με μια πολυεθνική να βρίσκεται πίσω από την εξάπλωση του ιού, δάγκωμα φίλου που θα σας οδηγήσει στην αναζήτηση του αντίδοτου και άλλα, που δεν είναι καν άξια αναφοράς. Το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο στην ιστορία είναι το backstory, με κάποιες ζαλάδες που βασανίζουν τον πρωταγωνιστή και τον τοποθετούν εκτός τόπου και χρόνου σε κάποιες περιπτώσεις, όμως η κλιμάκωση αυτού εν τέλει, δυστυχώς, απογοητεύει, με τέλος τύπου Lost που σίγουρα δεν θα ικανοποιήσει κανέναν. Ειδικά μετά από 15 και πλέον ώρες που μπορεί να διαρκέσει ο τίτλος.
Και δεν θα αναφερόμασταν με αυτόν τον τρόπο στη διάρκεια του Espace Dead Island, αν οι 15 ώρες αφορούσαν την εξερεύνηση του νησιού. Όμως το backtracking εμφανίζεται από τις πρώτες κιόλας ώρες και συνεχίζεται ουσιαστικά μέχρι τον τερματισμό του. Προς τα τελευταία επίπεδα δε, εκεί που αναγκαστικά ελαττώνεται αυτό το φαινόμενο, ελαττώνονται και τα checkpoints οπότε σε περίπωση που αντικρίσετε οθόνη του “Game Over” θα κληθείτε να επαναλάβετε μισή και πλέον ώρα παιχνιδιού για να φτάσετε ξανά στο ίδιο σημείο. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, η διάρκεια του Escape Dead Island είναι πλασματική και το μόνο που θα καταφέρει είναι να σας κουράσει.
H περιήγηση στο νησί Narapela είναι διαφορετική ιστορία. Χειριζόμενοι τον Cliff νιώθετε ότι έχει το απαιτούμενο βάρος, με τον ίδιο τρόπο που χαρακτηριζόταν ρεαλιστικά “βαρύς” ο Joel του The Last Of Us. Όμως αυτή είναι μία από τις λίγες πετυχημένες σχεδιαστικές επιλογές που βλέπουμε στον τίτλο. Το νησί είναι γεμάτο με collectibles, τα οποία αποτελούνται από ηχογραφημένες κασέτες, αναφορές με -υποτίθεται- χρήσιμες πληροφορίες και άλλα, τα οποία δεν προσδίδουν τελικά τίποτα ουσιώδες στο lore του παιχνιδιού, παρά μόνο υπάρχουν εκεί για να ικανοποιήσουν την όρεξή σας για να βρείτε…κάτι. Κατά την εξερεύνηση όμως του νησιού θα βρείτε και τα τέσσερα όπλα που θα σας συντροφεύσουν έως το τέλος. Θα εντοπίσετε επίσης και health packs τα οποία θα ενισχύσουν την αντοχή σας στα χτυπήματα των εχθρών, όμως η αύξηση είναι μικρή κάθε φορά και μη αντιληπτή αφού η μπάρα ενέργειας του χαρακτήρα σας δεν είναι ορατή σε εσάς.
Τουλάχιστον ο μηχανισμός της μάχης λειτουργεί ικανοποιητικά, όμως τα λίγα όπλα που θα συλλέξετε αλλά και τα μόλις τέσσερα είδη εχθρών που θα αντιμετωπίσετε θα σας κάνουν να βαρεθείτε σύντομα. Αντίθετα το ενδιαφέρον σας θα κινήσει ο μηχανισμός stealth, ο οποίος σας επιτρέπει να προσεγγίσετε μια περιοχή γεμάτη αντιπάλους και να τους εξοντώσετε έναν-έναν χωρίς να γίνετε αντιληπτοί. Εκεί υπάρχει και περισσότερη πρόκληση, αν και η αλήθεια είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις θα περιμέναμε να αντιμετωπίσουμε λίγο πιο…άμυαλα zombies, κάποια από τα οποία θα σας εντοπίσουν ό,τι και αν επιχειρήσετε. Σίγουρα όμως η χρήση του συγκεκριμένου μηχανισμού, αν και παραμένει ίδιος καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, προσμετράται στα θετικά χαρακτηριστικά του Escape Dead Island.
Αυτό που επίσης μας ικανοποίησε ήταν η αισθητική cel-shaded, η οποία προσδίδει αναμενόμενα ατμόσφαιρα comic στο παιχνίδι και ο γράφων τουλάχιστον συνεχίζει να μην τη βαριέται. Η συγκεκριμένη επιλογή μπορεί να είχε και άλλους σκοπούς βέβαια, καθώς κατορθώνει να μην επιβαρύνει το παλιό hardware των PlayStation 3 και Xbox 360, αποδίδοντας έτσι απροβλημάτιστη εμπειρία με σταθερό frame-rate και ικανοποιητική απεικόνιση.
Το Escape Dead Island βουλιάζει υπό το ίδιο του το βάρος. Από τις επιλογές της Fatshark τόσο όσον αφορά τα objectives και τον σχεδιασμό του νησιού που σας οδηγούν σε ανούσιο και συνεχόμενο backtracking, όσο και στην αδυναμία της να διηγηθεί μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Σίγουρα εκεί έξω υπάρχουν άλλα 3D adventure games που μπορεί να μη σας κρατήσουν περισσότερες ώρες συντροφιά, αλλά εκείνες τουλάχιστον θα είναι ποιοτικότερες. Όπως έχουμε ξαναπεί, καλή η ποσότητα, αλλά η ποιότητα, ειδικά στις μέρες μας, εκτιμάται περισσότερο.
Version Tested: Xbox 360
